Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Aπαντηση στο θυμο....

 Ηρθες κιολας το ιδιο απογευμα που σε μελετησα και μαλιστα με πλαγιο τροπο,επιστημονικο...Λοιπον συμφωνα με τα νεα δεδομενα της Παιδαγωγικης και της Εξελικτικης Ψυχολογιας ο θυμοςΔΕΝ ειναι συναισθημα!Ειναι η τεχνητη τακτικη που ακουλουθουμε σαν ανθρωποι απο μωρα κιολας οταν δεν παιρνουμε αυτο που θελουμε!Στη βρεφικη μας ηλικια οταν δεν μας φτανουμε στο επιθυμητο το εκδηλωνουμε πρωτογενως με εκνευρισμο και φυσικα κλαμα..μεχρι να το καταφερουμε!Μεγαλωνοντας???Ας πουμε οτι προσαρμοζομαστε στην αναλογα με τα δεδομενα περιπτωση και τα κοινωνικα προτυπα..γκρινια για καποιους,μουτρα για καποιους αλλους,βια και φυσικα κλαμα με τον ιδιο ακριβως σκοπο ομως...Ε,αν το δω επιστημονικα μαλλον δεν με συμφερει και πολυ η αυτοκαταστροφη και η σιωπη...χαχαχχαχαχαχααχα!Σε καθε περιπτωση παντως η ενταση του θυμου μεταφερεται αυτοματα στο σωμα με αποτελεσμα τεντωμα των μυων και αλλες επιπλοκες που στην ενηλικιωση μας τις αποκαλουμε ψυχοσωματικες. Η αληθεια ειναι οτι ακομα το επεξεργαζομαι σαν πληροφορια ...δεν το εχω αποδεχτει πληρως..Παρολα αυτα το ντοκιμαντερ απο το οποιο και προηλθε η πληροφορια ειναι αρκετα διαφωτιστικο.Λεγεται Human baby και προκειται για μια σειρα βιντεο παιδαγωγικης και ψυχολογιας απο μια επιστημονικη ομαδα στην Αμερικη που εφαρμοζει παιδαγωγικα πειραματα με παιχνιδια και δραστηριοτητες σε βρεφη  και νηπια ,για να καταλαβει ποτε και με ποιο τροπο αναπτυσονται στους ανθρωπους οι ικανοτητες,οι συμπεριφορες και ο κοινωνικος χαρακτηρας.
http://www.naturalchild.org/james_kimmel/human_baby.html+the+human+baby&cd=3&hl=el&ct=clnk&gl=gr.Ειναι ενυπωσιακο να βλεπεις συμπεριφορες ενηλικων να καθρεφτιζονται σε προσωπακια βρεφων που μετρανε μερικους μηνες ζωης...Σαν παιδι κι εγω λοιπον...ΠΑΩ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ(αν δεν τα καταφερω θα καταφυγω στο πρωτογενες κλαμα)!χαχαχχαχαχαχαχα

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Atenistas

Γερο χαστουκι σε οσους συνηθιζουν να περιμενουν απο τους αλλους τις δρασεις για την ιδια τους την πολη με αυτοδιαχειριζομενα παρκα(αμφιβολου καθαροτητας ως προς τον κοσμο και ιδεολογιας) και ταχα μου δηθεν εναλλακτικες δρασεις!Ο λογος για τους atenistas την ομαδα που φτιαχτηκε απο ανθρωπους που οπως ειναι σαφες αγαπουν την Αθηνα,την πολη τους.Ο καθενας για δικους του λογους,με κοινες αναγκες ομως..τις αυτονοητες...Καθαριοτητα ,σεβασμο,αισθητικη.Μονο που αντι να περιμενουν απο την "πολιτεια" ή καποιον αλλον "φορεα" να κανει αυτο που υπο αλλες συνθηκες ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ,παιρνουν τα γαντια στα χερια τους αντι για τον νομο η τα οπλα!Οι δρασεις τους ποικιλλες ως τωρα.Σημανση σε οδηγους που με τα οχηματα τους εμποδιζουν την κινηση των πεζων για γνωση και συμμοφωση,καθαριοτητα στο κεντρο της Αθηνας,σε στενακια που τωρα φοβουνται να περασουν κ οι πιο θαραλεοι και η τελευταια τους την Κυριακη που μας περασε.Μαζευτηκαν λοιπον σε δυο εγκαταλελειμενα οικοπεδα στην οδο Ασωματων και κυριολεκτικα αλλαξαν το τοπιο.Συγκεντρωσαν σκουπιδια,διαμορφωσαν ομορφα το χωρο με τα υλικα που ηδη υπηρχαν και εδωσαν την δικη τους εικονα για το πως φανταζονται την πολη τους!Οπως συνηθιζεται με την πλειοψηφια των ομαδων στην Αθηνα που διεκδικουν το δικαιωμα τους για ελευθερους χωρους στην ειμαι σιγουρη οτι απο καποιον,καπου,συντομα θα ακουσω οτι ειναι δηθεν και οτι απαρτιζεται απο ανθρωπους που σκοπευουν μονο στη δημοσιοτητα και την αναγνωριση...Η διαφορα ομως εδω κ η δικη μου απαντηση ειναι ακομα κι αν ειναι ετσι ποσως με ενδιαφερει τη στιγμη που ο αλλος αφιερωσε χρονο και κοπο για να μαζεψει κατι που πεταξα εγω ή εσεις ή ακομα χειροτερα κατι που ενω το ειδα δεν μπηκα καν στον κοπο να το μαζεψω παρα οπως η πλειοψηφια εριξα το φταιξιμο για τη βρωμια σε καποιον αλλον.Πολυ περισσοτερο αν λαβουμε υποψιν μας τα σημεια που επιλεγουν να διαμορφωσουν οικειοθελως οι atenistas!Μερη που εγω εχω αφαιρεσει απο τα δρομολογια μου ακριβως λογω της βρωμιας,των ακαθαρσιων ,των υπολειματων χρηστων και του φοβου.Βρηκα εναν ακομη λογο να ανυπομονω για την επιστροφη μου στην Αθηνα!
www.atenistas.gr

"Η περιφραστικη πετρα" ή αλλιως ο Μεγαλος θυμος


Συζητωντας με ενα φιλο χθες θυμηθηκα ποσο δυσκολο μου ειναι να εκφρασω το θυμο,ισως περισσοτερο απο οποιοδηποτε αλλο συναισθημα.Λιγο αργοτερα μου ηρθε στο μυαλο το ποιημα αυτο απο το "Λιγο του κοσμου" της Κικής Δημουλά,που μοιαζει να σκιαγραφει το δικο μου θυμωμενο πορτρετο."...Δεν λιγοστευει η σιωπη με μια λεξη..",χαιρω πολυ!Το θεμα ειναι  ΠΟΙΑ θα ειναι αυτη λεξη,ΠΟΤΕ θα την πεις,ΣΕ ΠΟΙΟΝ και ΓΙΑΤΙ?


"Η περιφραστικη πετρα"

Μίλα
Πες κάτι, οτιδήποτε .
Μόνο μη στέκεις σαν ατσάλινη απουσία
Διάλεξε έστω κάποια λέξη,
που να σε δένει πιο σφιχτά με την αοριστία.
Πες «άδικα» «δέντρο» «γυμνό»
Πες «θα δούμε»,
«αστάθμητο»,
«βάρος».
Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου
Μίλα
Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας

Εκεί που τελειώνουμε εμείς αρχίζει η θάλασσα

Πες κάτι
Πες «κύμα», που δεν στέκεται
Πες «βάρκα», που βουλιάζει αν την παραφορτώσεις με προθέσεις
Πες «στιγμή»,
που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται,
μην τη σώζεις,
πες,  «δεν άκουσα»

Μίλα

Οι λέξεις έχουν έχθρες μεταξύ τους,
έχουν τους ανταγωνισμούς
αν κάποια απ' αυτές σε αιχμαλωτίσει,
σ' ελευθερώνει άλλη.
Τράβα μία λέξη απ΄τη νύχτα στην τύχη.
Ολόκληρη η νύχτα στην τύχη
Μη λες «ολόκληρη»,
πες «ελάχιστη»,
που σ' αφήνει να φύγεις.
Ελάχιστη
αίσθηση,
λύπη
ολόκληρη
δική μου
Ολόκληρη νύχτα

Μίλα
Πες «αστέρι», που σβήνει

Δεν λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη...

Πες «πέτρα»,
που είναι άσπαστη λέξη
Έτσι, ίσα ίσα
να βάλω έναν τίτλο
σ' αυτή τη βόλτα την παραθαλάσσια.

  τουλαχιστον βρηκα μερικες λεξεις για να εχω προχειρες να πω την επομενη φορα...





Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Μου ελειψες....

Απιστευτο κ ομως αληθινο(αν και για καποιους αναμενομενο απο μια αδαη στα κομπιουτεριστικα....).Καποια βλακεια εκανα κ μου στερησα την εκφραση ολες αυτες τις μερες!!!Μυστηριο πραγμα,απο τη μια ελεγα δεν με νοιαζει οσα ειπαειπα κ αν δεν μπορω να μπω στο λογαριασμο κριμα απο την αλλη ομως οι σκεψεις μου λειτουργουσαν σαν το κατακαθι του καφε που το πινεις με την τελευταια γουλια του ελληνικου...Μου ελειψες λοιπον ,οφειλω να το ομολογησω!Ισως τελικα και να μην φοβαμαι τοσο πολυ τη δεσμευση(οπως κατα καιρους εχω κατηγορηθει...),ισως να θελω να ανηκω καπου...να ανηκω σε σενα...χωρις να μου το επιβαλλεις ,χωρις να μου το ζητας απλα και μονο επειδη το θελω...να σου λεω οσα σκεφτομαι...να μπορω να ακουω ή μαλλον να διαβαζω τη σκεψη σου πανω στις δικες μου και ο ρολος μου να ειναι της ηρωιδας, της οικοδεσποινας,της μουσας σου και του εκφραστη των κοινων μας σκεψεων.Τι αλλο να ζητησει κανεις?
http://www.youtube.com/watch?v=X1OdO7oeDec&feature=related