Οπως ειναι γνωστο η καταδικη της Κασσανδρας απο τον Θεο Απολλωνα ηταν να μην πιστευει κανεις τις προφητειες της παροτι αυτες εβγαιναν παντοτε αληθινες. Εδω και καιρο κανω ενα συλλογισμο που μονο ευχαριστος και αισιοδοξος δεν ειναι,παρολα αυτα φοβαμαι οτι θα βγει περα για περα αληθινος. Για πολλοστη φορα σημερα ενας φιλος επεμενε: "Μεινε εκει που εισαι! Να γυρισεις στην Ελλαδα να κανεις τι? Ξερεις ποσα παιδια ψαχνουν για δουλεια με πτυχια, μεταπτυχιακα, γλωσσες και εμπειρια? Καλος ειναι ο ρομαντισμος για την πατριδα αλλα εσυ κοιτα να εξασφαλισεις την παρτη σου! Μεινε μεχρι να περασει η κριση και μετα γυρνα αφου το θες τοσο...". Ποσοι νεοι ανθρωποι λοιπον στην Ελλαδα εχουν καταφυγει σε αυτη τη νεα μορφη μεταναστευσης και ποσο σοφη ειναι η σκεψη της επιστροφης οταν με το καλο "φτιαξουν τα πραγματα"? Καλως ή κακως επειδη αφορα κυριολεκτικα στην επιβιωση των ανθρωπων αυτων και των οικογενειων τους ειναι μια διαφορετικη εξορια. Με μια μικρη ανασκοπηση στην προσφατη ιστορια εφερα στο μυαλο μου την αντιμετωπιση που ειχαν οσοι αναγκαστηκαν να φυγουν στο εξωτερικο υπο συνθηκες πολεμου, δικτατοριας και πολιτικων αναταραχων του τελευταιου αιωνα. Θεωρουνταν λοιπον σχεδον παντα οι δειλοι, οι εγωιστες, οι συμφεροντολογοι, οι λιγοτερο πατριωτες που στη δυσκολη στιγμη εκαναν πισω και αφησαν αλλους να μαχονται στην πρωτη γραμμη. Καπως ετσι λοιπον εισεπραξαν την υποτιμηση των "πραγματικων πατριωτων" που βλεπουμε ακομα και τωρα να βραβευονται για την ανδρεια και τον ηρωισμο τους σε ομαδες της αντιστασης,του Πολυτεχνειου, της Νομικης και αλλων για αφηγησεις που αγγιζουν τα ορια της επιστημονικης φαντασιας (δεν αμφισβητω οτι καποιες ισχυουν αλλα δεν μπορω να δεχτω οτι ολοι οι ηλικιωμενοι του πολιτικου σκηνικου υπηρξαν ηρωες!)... Το μεταναστευτικο κυμα των δεκαετιων του 40 και του 50 απο την Ελλαδα προς το εξωτερικο βιωσε πολυ εντονα την απορριψη 2 και 3 φορες. Καπου εδω μου ερχεται στο μυαλο η περιγραφη του Σταυρου ο οποιος ειναι γιος Ελληνων που μεταναστευσαν στην Ουγγαρια για τα παιδικα του χρονια στο εξωτερικο και την προσαρμογη του εκ νεου στα 7 του οποτε και επεστρεψαν στην Ελλαδα. Δεν θελει πολλη σκεψη..απορριψη.... Στο εξωτερικο καθοτι προερχομενος απο την χωρα που κυριολεκτικα πειναει και οταν πια οι γονεις του εκπληρωσαν το ονειρο τους να επιστρεψουν στην πατριδα απορριψη ξανα γιατι ηταν απογονος αυτων που προτιμησαν να "την κανουν" και συνεπως δεν αξιζε τα ιδια προνομια με οσους μοχθησαν εντος Ελλαδας. Ανησυχω λοιπον μηπως το σεναριο αυτο ξαναπαιχτει,αυτη τη φορα με μονη διαφορα τους πρωταγωνιστες... Ηδη οι ξενοι μας βλεπουν σαν απελπισμενα ζωα στα ορια της εξαθλιωσης και προθυμοποιουνται να δωσουν ενα πιατο φαγητο σαν απο λυπηση για τις υπηρεσιες μας .Οι Ελληναραδες δε διωχνουν τα παιδια τους με την πρωτη ευκαιρια για ενα καλυτερο μελλον. Ποσο καλυτερο ομως μπορει να ειναι οταν καταληγει στον ιδιο φαυλο κυκλο? Σε μερικες δεκαετιες οι τωρινοι νεοι θα γυρισουν απο ρομαντισμο ή αναγκη και θα αντιμετωπισουν το χλευασμο και την ειρωνεια απο αυτους που εμειναν ταχα μου δηθεν για να βοηθησουν την πατριδα να ορθοποδησει.Και φτου κι απ'την αρχη... Ποιος κρατησε τα συνορα? Ποιος εχτισε τη χωρα απο το μηδεν? Ποιος συνειδητα επελεξε να μεινει ενω "ειχε την ευκαιρια να φυγει και αυτος εξω αλλα δεν το εκανε απο αγαπη προς την πατριδα και το εθνος..". Και πιο μετα κι αλλες βραβευσεις... κι αλλες τιμητικες εκδηλωσεις...μεταλλεια ανδρειας και δεν συμμαζευεται. Αρνουμαι να δεχτω οτι ολοι οσοι μενουν τωρα στην Ελλαδα για να αναγεννησουν μια χωρα απο τις σταχτες της το κανουν απο ηρωισμο και πολυ περισσοτερο φοβαμαι οτι αυτοι που θα βροντοφωναζουν σε μερικα χρονια κατα των βολεμενων του εξωτερικου θα το κανουν για αντιπερισπασμο στις αγκωνιες που ηδη πεφτουν για το αιωνιο καβατζωμα,ποσο μαλλον οταν αυτο αφορα τις βασεις της νεας ελληνικης πραγματικοτητας. Ευτυχως με λενε Ηλιανα και οχι Κασσανδρα.... Με την ελπιδα να διαψευστω,καλημερα...
ΥΣ:Η φωτογραφια ειναι απο την παρασταση "Τρωαδες" στους Δελφους,στις 8 Ιουλιου 2009 απο το Κρατικο Θεατρο Βορειου Ελλαδος,σε σκηνοθεσια της Καιτης Βουντουρη. Στο ρολο της Κασσανδρας η Λαμπρινη Αγγελιδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου