Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ouch!


Ο ισπανικος νοτος ειναι το ιδανικο μερος για να ερωτευτει κανεις ΤΕΛΟΣ. Κατι πλαναται στον αερα μαλλον, ενας διαχυτος αισθησιασμος... Ισως ο αραβικος λυρισμος, ισως τι ισπανικο νευρο, ισως το κλιμα ,ισως οι ματιες που κερδιζει κανεις στο δρομο , ειλικρινα δεν ξερω τι...  Περπατας απλα και νιωθεις ενα ζεστο φλερτ να σε κατακλυζει απο παντου! Αυτο που παιζει με ταα ματια, κερναει στα καφε μπυρες, ομορφες κουβεντες και το αισθημα του οτι εισαι ενα ακαταμαχητο αντικειμενο ελξης. Τοσο απλα, τοσο ομορφα... με ειδες με τοποδηλατο σου πηγαινοντας στη δουλεια ,ανταλλαξαμε βλεμματα θαυμασμου και τον πιο ανθρωπινο και ομορφο τροπο εκανες τη σβουρες σου μεχρι τη γωνια ενω ηξερες οτι σε κοιταω χασκογελωντας ..Ξανακοιταξες, χαμογελασες, εκανες ενα βημα πισω δυο μπροστα και πηρες την αποφαση τοσο απλοικα να μου μιλησεις..
-Καλησπερα
-Γεια σου
....σαν τα πιτσιρικια στην εφηβεια...λιγη αμηχανια..λιγο το αισθημα του οτι μεγαλοι ειμαστε το εχουμε ξανακανει μαλλον αυτο αλλα να...με κοιτας ετσι και χανω τη γη κατω απο τα ποδια μου.
...
-Ξερεις..φευγω αυριο με την παρεα μου για Καδιθ...
-Δεν πειραζει ενα καφε εστω,θελω πολυ να σε γνωρισω, δεν με νοιαζει.
...με αυτα και μ'αυτα κανονισαμε και τη συναντηση με την παρεα 2 βηματα πιο περα να χασκογελαει , την καρδια μου να κοντευει να σκασει και τη φωνη μου μετα βιας να συγκρατειται καπου στο λαιμο για να μην τσιριξει απο χαρα. Η νυχτα ηταν δικη σου και το ξερεις, με ανυπομονησια να ξημερωσει η επομενη.
....και ξημερωνει....μαγεμενη απο το παλατι με τους αχανεις κηπους με τα παγωνια κουβαλαω τη σκεψη μου παντου μαζι σου, μιλαω για σενα σαν να σε ξερω χρονια και κοκκινιζω σαν γερανι.
Σε βρισκω στο καφε που δουλευεις μιας που το βραδυ ηταν αδυνατον να ερθω εκει που διαλεγεις μουσικες . Με κρατας απο το χερι σαν να ειμασταν ανεκαθεν μαζι , ακους το σφυγμο που προδιδει οτι οπου να ναι η καρδια μου θα εκραγει κ ετσι απλα σκυβεις, μoυ δινεις ενα απο τα πιο ομορφα φιλια που εχω παρει ποτε και μετουσιωνομαι ξαφνικα σε πριγκηπισσα στο παλατι της Μεθκιτα.

...καπως ετσι μεθυσμενη πηγαινω στο σταθμο των λεωφορειων για τον επομενο προορισμο μου. Κι αν ακομα τα πραγματα δεν εγιναν ετσι ακριβως, ζωγραφισες στο μυαλο μου τη Σεβιλλη με τα πιο ζεστα και κοκκινα χρωματα που υπαρχουν. Sevilla y Manuel en mi corazon..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου