Πεσε με τα μουτρα!Το περιτυλιγμα μην βγαλεις μονο...

   Ναι ,ναι ,ναι κοκκινα κορδελακια και δωρεαν προφυλακτικα σημερα...και νευρα πολλα νευρα για μενα!!!!Ειναι δυνατον να χρειαζονται καμπανιες,διαφημιστικα,κορδελακια κοκκινα η οποιουδηποτε αλλου χρωματος για να μαθει καθενας μας να ενδιαφερεται για το σωμα του?Ποιο aids   και ποια εγκυμοσυνη?Φαινεται οτι ξεχναμε την ουσια του ερωτα,που δεν ειναι αλλη απο το να προσφερουμε ικανοποιηση στο σωμα μας και το σωμα του αγαπημενου/ης μας.Πως μπορει να χωραει σε αυτο ο φοβος να μην παρεξηγηθουμε ή η ποια ακαταμαχητη καυλα ειναι σημαντικοτερη απο την υγεια μας?Εξοργιζομαι οταν ακουω απο γνωστους ηλιθιες δικαιολογιες για τις οποιες "εκαναν μαλακια...","δεν ειχαν προφυλακτικο..." ή "δεν μπορουσε να τελειωσει αν δεν το βγαλει...".ουτε λογος για τις προφορικες διαβεβαιωσεις περι υγειας την ωρα του σεξ!Δεν λεω πριν πλαγιασει κανεις με καποιον μετα απο γενικες εξετασεις.Aλλα πως ειναι δυνατον,να παρει η οργη να παρει να δινεις ετσι απροστατευτο τον εαυτο σου σε καποιον που σου λεει απλα οτι δεν εχει τιποτα και οτι ειναι υγιης???Ποση αγαπη δειχνεις ετσι για το σωμα σου?Και πως θα αγαπησεις καποιον με τη μορφη του ερωτα αν δεν γνωριζεις και δεν νοιαζεσαι το ιδιο σου το κορμι?Και σε καθε περιπτωση ζωντας στην εποχη που μπορει κανεις να αλλαζει κυριολεκτικα συντροφους με τη συχνοτητα που αλλαζει τα πουκαμισα του γιατι χρειαζεται να ερθει καποιος αλλος να μας ενημερωσει για την ατομικη μας υγιεινη?Γουσταρεις να πηγαινεις με δεκα την ημερα,οκ πλεον αποδεκτο...χωρις προφυλαξη ομως ειναι τιμωρια oχι μαγκια..Και να που τελικα θα καταληξω λεγοντας αυτα που ηθελα να αποφυγω...Λοιπον...σεξακι με προφυλακτικο γιατι ειναι το μονο γλυκο που τρωγεται με το περιτυλιγμα...και Ακομη και αν δεν προκειται για κατι τοσο σοβαρο οπως τοaids, τα κονδυλωματα,η συφιλη η υπατιτιδα η επισκεψη σε γιατρο 1 φορα το εξαμηνο για καλο ειναι...Οι γιαγιαδες και οι μαναδες μας μεγαλωσαν πιστευοντας οτι ο γυναικολογος χρησιμευει μονο για να ξεγενναει τις εγκυες και ακομα και αυτες αλλαζουν πλεον εντελως σταση απεναντι στη σπουδαιοτητα της προληψης,στον αντιποδα νεα κοριτσια δισταζουν χωρις κανενα σοβαρο λογο τοσο την επισκεψη οσο και τις εξετασεις.Ενας γνωστος διαδικτυακος σταθμος αυτες τις μερες στηνει ενα ενημερωτικο περιπτερο στη Φιλοσοφικη και σε συνεργασια με το ΚEEΛΠΝΟ θα κανουν δωρεαν μια εξεταση που με δειγμα σαλιου ανιχνευει σε 2 λεπτα αν υπαρχουν αντισωματα κατα του hiv και συνεπως αν το ατομο ειναι φορεας του ιου.Μαλακια δεν ειναι ομως να το μαθεις ετσι???εκει???Το νου σας!

"Diferente pero no inferior"/Διαφορετικη αλλα οχι υποδεεστερη

 Προκειται για το μοτο της πιο ενδιαφερουσας ταινιας που ειδα τον τελευταιο μηνα μετα απο τα παιδικα της Ντισνευ και δη το "Ψηλα στον αερα"(που τελικα δεν καταλαβα ποτε γιατι τα αποκαλουμε παιδικα μιας που για μενα μεταφερουν μηνυματα κυριως σε μεγαλους!).Temple Grandin ειναι ο τιτλος της και αφηγειται με πολυ ρεαλιστικο τροπο την πραγματικη ζωη μιας αυτιστικης στην Αμερικη της δεκαετιας του '60.Η ταινια βγηκε στις αιθουσες στις 29 Αυγουστου του 2010,ηταν υποψηφια σε15 κατηγοριες των βραβειων Εμμυ και κερδισε τα 5 μεταξυ αλλων το βραβειο Καλυτερης ερμηνειας για την Claire Danes.Το παιδι που ολοι κοροιδευαν για την αλλοκοτη συμπεριφορα και που κανεις εκτος απο την οικογενεια κ εναν καθηγητη της δεν πιστευε σε εκεινη με παρατηρηση,αφοσιωση και επιμονη εφτασε ως τη βαθμιδα της καθηγητριας Πανεπιστημιου του Κολοραντο.Εφηυρε το μηχανημα "αγκαλιας" το οποιο ηρεμει τα ατομα με αυτισμο που οπως ειναι γνωστο δεν αντεχουν την απευθειας σωματικη επαφη ενω δεν ειναι λιγες οι εφευρεσεις της  και στον τομεα κτηνοτροφιας πανω στον οποιο ηταν και οι σπουδες της.Συστηματα και κατασκευες σιτισης,καθαρισμου και ομαδικης στεγασης ζωων που χρησιμοποιουνται ακομα και σημερα ανηκουν σε εκεινη.Επιπλεον ιδρυσε το Σωματειο Αυτιστικων στην Αμερικη σε μια εποχη που ο αυτισμος θεωρουνταν ψυχικη νοσος.Το κυριοτερο βεβαια ειναι πως η ιδια η ζωη της αποτελει το μεγαλυτερο χαστουκι σε οσους ισχυριζονται οτι τα ατομα με αυτισμο δεν μπορουν  να ενσωματωθουν πληρως στην κοινωνια,να μορφωθουν,να αυτο εξυπηρετουνται και να ειναι ανεξαρτητα.Ολοκληρωσε τις σπουδες της στην Ψυχολογια,εκανε Μεταπτυχιακο ,Διδακτορικο και γενικοτερα εχει ενα βιογραφικο που αν μητι αλλο εντυπωσιαζει.Μετα την προβολη της ταινιας και εχοντας υποψη τη συντομη επαφη μου με ατομα με αυτισμο μπορω να πω οτι καταλαβα καποιες απο τις συμπεριφορες και τις αντιδρασεις των ατομων αυτων βλεποντας την καθημερινοτητα μου μεσα απο το δικο τους πρισμα.


http://www.youtube.com/watch?v=cpkN0JdXRpM

Που νομιζεις οτι παρκαρεις???Ποδηλατο εχεις!!!!

  Με ξεκαρδιστικα γελια ενημερωθηκα χθες απο τις ισπανικες ειδησεις για το εξης:Οσοι ποδηλατες στην πολη της Μαδριτης δεν κλειδωνουν τα ποδηλατα τους στις ειδικες θεσεις αλλα σε κολωνες,πινακιδες κ γενικοτερα σε μερη εκτος θεσης σταθμευσης ποδηλατων θα πληρωνουν προστιμο 50! ευρω!!!!!Το δημαρχειο της Μαδριτης ισχυριζεται οτι 4000(!) θεσεις σταθμευσης ποδηλατων ειναι αρκετες  για να καλυψουν τις αναγκες της πολης ,θεση με την οποια μαλλον διαφωνουν οι μαδριλενιοι ποδηλατες..Το ιδιο φυσικα θα ισχυει κ για οσους αντι να χρησιμοποιουν τους ποδηλατοδρομους ή τις λεωφορειολωριδες οπου δεν υπαρχει ποδηλατοδρομος ,ανεβαινουν στο πεζοδρομιο...Λογικο το λες αυτο ή εστω πιο λογικο δεδομενου οτι το πεζοδρομιο καλο ειναι να χρησιμοποιειται μονο απο πεζους εφοσον υπαρχει η προβλεψη για λωριδα μονο για τα ποδηλατα...Μου θυμησε ομως το αντιστοιχο Αθηναικο σκηνικο το καλοκαιρι....Στην οδο Σταδιου εχω κλειδωσει το ποδηλατο μου σε καγκελο του Δημου Αθηναιων.Οταν επιστρεφω βλεπω γερανο της Τροχαιας να μαζευει τις μηχανες που ειχαν σταθμευσει διπλα απο μενα...και γελωντας πονηρα λεω στον υπαλληλο "Χμ....μηπως θα παρετε και το δικο μου οχημα???χαχαχαχαχαχαχα".Την επομενη φορα θα προσεξω περισσοτερο,ισως το αστειακι μου να μην ηταν και τοσο καλο....και φυσικα το νου του οποιος ερθει για το που θα κλειδωσει τον "κεραυνο" του...

          

Ευτυχως(!) που τα σχεδια ειναι για να ανατρεπονται κ να αναβαλλονται...

Αν το σκεφτει κανεις περναμε σχεδον τον περισσοτερο χρονο μας σχεδιαζοντας,κανονιζοντας,οργανωνοντας....δουλειες,ταξιδια,δραστηριοτητες συναντησεις!Ουφ πια σιχτιρ!Και φυσικα βλαστημαμε οταν κατι δεν παει καλα κ πρεπει εκ νεου να αναβληθει ,να ακυρωθει η να μεταβληθει καποια απο τις αψογα οργανωμενες λεπτομερειες!Καθοτι αισιοδοξος ανθρωπος ειμαι μαθημενη κυριως για το κομματι μετα...Θα 'λεγα οτι η λεξη κανονιζω για μενα χρησιμευει κυριως στο πως θα αλλαξω αυτο που οι αλλοι θεωρουν ατυχια σε αφορμη για να κανω τους αλλους να ζησουν κ κυριως να πιστεψουν πως μπορει να γινει η διαφορα που πλησιαζει στο τελειο.Γιατι απλα τα ανεπιτηδευτα και τα της τελευταιας στιγμης ειναι τα καλυτερα!Τωρα το λεω βεβαια το λεω για να ξαναπιστεψω πρωτη εγω!Κανονιζα Χριστουγεννα στο Παρισι και τη Ρωμη με εισητηρια αντιστοιχα του τρενου για Θεσσαλονικη με ιντερειλ,ολα εμοιαζαν ιδανικα μεχρι που εχασα την ταυτοτητα μου στο Λονδινο και πληροφορηθηκα οτι για να βγαλω εκ νεου διαβατηριο χρειαζεται να περιμενω τουλαχιστον ενα μηνα στην πρεσβεια της Μαδριτης...Το ρομαντικο-ειδυλλιακο χριτουγεννιατικο ταξιδι απλα ξεφουσκωσε κ εγινε μια μαζα απο εικονες πεζης καθημερινοτητας και γκριζου τη στιγμη που τα παντα λαμπυριζουν και φωτιζουν πολυχρωμα...μονη χριστουγεννα στο χωριο της Σορια χωρις οικογενεια και φιλους....απο τοτε τα σχεδια Β,Γ,Δ,Ω δινουν και παιρνουν....Ευκαιρια για ταξιδια με λεωφορειο στην Ισπανια?Σπιτι να βλεπω χαζοεκπομπες μιας που θα ειμαι μονη???Ποιος να ξερει?Και ποιος να ξερει τι θα φερει η οποια επιλογη?Τι θα ειναι για καλο και τι για κακο?Ας ελπισω το εμποδιο μου να ηταν μονο για καλο και να μου φερει οσα ποθω και οσα μου αξιζουν για τις καλες μου πραξεις....χαχαχαχαχαχα!Ημουν "καλο"κοριτσι φετος....Σε καθε περιπτωση θα σκεφτω διπλα και τριπλα οσους ανθρωπους μεινουν μονοι τους γιορτινες μερες...χειροτερο απο καταδικη ειναι!Ειναι νωρις βεβαια...ξερω...αλλα σκεφτειτε τους πριν οριστικοποιησετε τα εορταστικα σας σχεδια...

"Ο εκλεπτυσμενος πρωτογονος"

      Ισως απο τα μιο ομορφα απογευματα στο Λονδινο παρα την οποια ταλαιπωρια,η εκθεση των εργων του Gaugain του αγαπημενου μου ζωγραφου στο Tate modern gallery!!!!Τον γουσταρω τον Gaugain!!!!Για πολλους λογους...μεσα στην τρελλα του (εδω μαλλον φταινε οι Λατινοαμερικανικες καταβολες...),την καταθλιψη του,ειχε την επιμονη για να αφοσιωθει στην τεχνη του,και τη μαγκια να τα παρατησει ολα στη Γαλλια οικογενεια,επιχειρησεις και την υποκριτικη αστικη ταξη του 19ου αιωνα της Γαλλιας και να παει στην Ταιτη γιατι ηθελε να εμπνευστει απο την ομορφια στην πιο πρωτογονη μορφη της.Εφαγε τη γκομενα του Βαν Γκογκ,εζησε τον ερωτα με τις πανεμορφες γυναικες της Ταιτης και των Νησων της Μαρκησιας,εκοψε το αυτι του επισης μανιακου και καταθλιπτικου συγκατοικου του Βαν Γκογκ και δημιουργησε πινακες απειρου καλλους!Δεν υπολογισε κανεναν και τιποτα,ουτε τα 5 παιδια του ,ουτε τη σταθερη δουλεια του στην τραπεζα,ουτε την κοινη γνωμη που καταδικαζε την αναγκη ενος  νεοαστου ευγενη  να ταξιδεψει εκει οπου οι γυναικες κυκλοφορουσαν ελαφρως ενδεδυμενες και ο κοσμος ηταν απολιτιστος.Και εκει ακριβως τους χτυπησε!Εδειξε την ομορφια της γυμνιας χωρις αυτη να ειναι προστυχη,προκλητικη και αισθησιακη μεν αλλα οχι χυδαια.Οσο για τη μορφωση και τον πολιτισμο oι πινακες του δειχνουν ποσο πιο σημαντικη ειναι η αγνοτητα του χαρακτηρα και η απλοτητα.Θαυμαζω απιστευτα τις φιγουρες των γυναικων του,μιγαδες και μαυρες σε σωματα πραγματικα ,με καμπυλες και φορμα,ντυμενες με χρωματα εντονα που τονιζουν ακομη περισοτερο την εξωτικη τους ομορφια.Υπαρχει ενας διαχυτος ερωτισμος στους πινακες του,ειναι σαν να μπαινεις μεσα καθε φορα και να νιωθεις την αγνη λαγνεια(??????) να σε καταλαμβανει.Αν καποιος βρεθει ως τον Γεναρη που ειναι η εκθεση στο Λονδινο,απλα μην τη χασει!

Η ιδανικη σχεση?...απο αποσταση...

  
         Το ερεθισμα προηλθε απο την τελευταια επισκεψη στην Αγγλια.Στην παρεα,ενα ζευγαρι φοιτητων ο Τιμος και η Ντιανα που κανουν το διδακτορικο τους απο Ελλαδα και Πορτογαλια αντιστοιχα και ειναι μαζι εδω κ 4 χρονια και 2 ακομα αγορια που εκαναν αντιστοιχα το διδακτορικο τους o Pritpal απο την Ινδια και ο Harley απο την Αγγλια.Και οι 2 διατηρουν εδω και χρονια σχεση απο αποσταση με τις κοπελες τους.Ο καθενας με τον δικο του τροπο καταφερε να εντυπωσιασει και να με κανει να δω με εντελως διαφορετικο ματι τις σχεσεις απο αποσταση που ως τωρα θεωρουσα οτι προσφερουν μονο γκρινια,στεναχωρια,περιορισμο και φουσκωμενους λογαριασμους τηλεφωνου.
    Ο Τιμος και η Ντιανα οπως προανεφερα ειναι ηδη μαζι εδω και τεσσερα χρονια.Σαν ζευγαρι οπως ειναι λογικο αντιμετωπιζουν κατα καιρους εντασεις αλλα παρολα αυτα δειχνουν να ειναι πραγματικα δεμενοι και ερωτευμενοι.Μενουν ηδη μαζι στην Αγγλια.Ποιο ειναι το περιεργο?Δειχνουν να μην τους τρομαζει καθολου το ενδεχομενο του να περασουν καποιο διαστημα χωριστα ειτε αυτο ειναι για λογους σπουδων ,εργασιας ή οικογενειας.Σε πολλους και αυτο ακομα δεν προκαλει καμμια ενυπωση,λογω του εκρηκτικου χαρακτηρα μου επιτρεψτε μου παρακαλω να εκπλαγω....
     Ας περασω στα αγορια...Ο Pritpal  ο οποιος καταγεται απο την Ινδια κανει το διδακτορικο του οπως προανεφερα στο Brighton της Αγγλιας ενω σκοπευει να επιστρεψει τον επομενο μηνα στην Ινδια με αναμεικτα συναισθηματα.Οπως και να εχει μετα απο τοσο καιρο στην Αγγλια εχει δημιουργησει τον κυκλο του,τους φιλους του και ολες τις προδιαγραφες για να βρει δουλεια σε καποιο απο τα πανεπιστημια της Αγγλιας.Γιατι επιστρεφει?Ειχε συμφωνησει με την κοπελα του,το 2011 οπως και να εχει να μεινουν μαζι σε οποιο μερος του κοσμου και αν χρειαστει να μετακινηθει ο ενας απο τους δυο.Μονο που στην περιπτωση τους η κοπελα λογω του διδακτορικου της στην Ινδια θα χρειαστει να μεινει ως τα τελη του 2012.Συνεπως και σχεδον χωρις δευτερη σκεψη ο Pritpal ετοιμαζει βαλιτσες και ανυπομονει να φτασει η στιγμη που θα μεινουν μαζι.Ακουγεται ισως υπερβολικα ρομαντικο,το χειροτερο ομως ηταν στο τροπο που μιλαγε για την επικειμενη συμβιωση τους,η ανυπομονησια καθρεφτιζοταν στο βλεμμα του παροτι ξερει οτι και πισω του αφηνει πολλα.Το παραμικρο ιχνος δυσφοριας ή καταπιεσης,ισως μια μικρη μελαγχολια για τους φιλους του στην Αγγλια.
     Ο Harley με τη σειρα του εδω και καποια χρονια εχει σχεση με μια κοπελα που κανει τωρα την πρακτικη της στην Ινδια και δεν βλεπει την ωρα να φτασει ο Μαης οποτε και θα παει να την βρει.Ως εδω και τα αγορια εξιδανικευμενα δειχνουν..ερωτευμενα ,αφοσιωμενα και με κοινους στοχους.
    Το αστειο ειναι οτι ολα τα παραπανω μου τα ειπαν κατα τη διαρκεια νυχτερινης εξοδου οπου πραγματικα δεν ειχαν τιποτα να ζηλεψουν απο τον οποιονδηποτε εργενη!Ειχαν την καλυτερη διαθεση,χορευαν,διασκεδαζαν...καμμια σχεση με το μοντελο που θελει εναν πιστο συντροφο κλεισμενο στο σπιτι να οικτιρει για τη μοναξια του και την απουσια του αγαπημενου του προσωπου.Εκαναν ως εκ θαυματος να φαινεται εντελως φυσιολογικη μια σχεση με εναν ανθρωπο που βλεπεις ελαχιστα,διατηρεις μη αμεση επαφη αλλα γνωριζεις τοσο καλα και νοιαζεσαι τοσο ωστε να μην κανεις κατι που θα τον πληγωσει και μαλιστα σχεδιαζετε απο κοινου πραγματα για το μελλον...
     Για το τελος αφησα την πιο φρεσκια αλλα και μελισταλακτη ιστορια αγαπης....Ο Ταξιαρχης συμφοιτητης με Ερασμους στην Ισπανια ζει εδω και μερικους μηνες τον απολυτο ερωτα...ναι,ναι...αυτον που σε θελει κρεμασμενο στο τηλεφωνο,με την σκεψη να ταξιδευει με συχνοτητα μερικων δευτερολεπτων στο αντικειμενο του ποθου σου και φυσικα ταξιδια ανα μερικες εβδομαδες απο τη μια χωρα στην αλλη γιατι απλα ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ αν δεν τον/την δεις!
   Την στιγμη που γνωριζω ζευγαρια που ειναι μαζι για χρονια και δεν μπορουν να συνενοηθουν για στοιχειωδη πραγματα ενω ειναι καθημερινα μαζι μπορω να ομολογησω πως και οι πεντε τους ειναι εξαιρετικα δειγματα συμπεριφορας μεσα σε μια σχεση με σεβασμο,ελευθερια αλλα και αν οχι πραγματικη αγαπη σιγουρα αναμφισβητητο ενδιαφερον.Αλλος λιγοτερο καιρο,αλλος περισσοτερο αποκρουουν τις αντιξοοτητες που ηδη υπαρχουν σε μια συγχρονη σχεση συν μια,τα χιλιομετρα.

ΤΕΧΝΗ!...("του δρομου"???...)

         Πριν απο κανενα χρονο παρακολουθουσα ενα ντοκιμαντερ αφιερωμενο στην τεχνη του δρομου και το κατα ποσο το γκραφιτι μπορει να θεωρηθει ή οχι τεχνη.Κριτικοι τεχνης,εικαστικοι,καθηγητες της Σχολης Καλων τεχνων και αλλοι προσπαθουσαν να βαλουν ορια στην εκφραση του δρομου και να προσαρμοσουν τους κανονες του καβαλετου και της τεμπερας στο τσιμεντο και το σιδερο.Προφανως τους αναφερω γιατι με καθε τροπο προσπαθουσαν να μειωσουν αυτην την τεχνη που προσωπικα θεωρω οτι δεν εχει τιποτα να ζηλεψει απο αυτη των γκαλερι.Αναπαριστα αμεσα την κοινωνια,ακολουθει τις δικες της τεχνοτροπιες,εχει ταυτοτητα,ειναι προσβασιμη σε ολους και κυριως κατανοητη στους περισσοτερους χωρις αναγκη να εχουν ειδικες γνωσεις για να την ερμηνευσουν και ανεξαρτητα απο το οικονομικο ή το μορφωτικο τους επιπεδο.Το πιο σημαντικο ομως ειναι οτι ειναι τοσο συγχρονη οσο και διαχρονικη.

    \

  Απο τη στιγμη που ενας πιτσιρικας τελειωνει το εργο του οπου και αν ειναι αυτο χωρις κανενα μεσολαβητη περναει στον κοσμο την ιδια στιγμη,εκπληρωνει το σκοπο του και μεταφερει το μηνυμα του χωρις να περιμενει την εγκριση ενος εικαστικου,τη συμφωνια  μιας γκαλερι ή το χρονο να αποδειξει ποσο σημαντικο ειναι.

         
      





                                                                                                       Δυστυχως το συνηθες επιχειρημα των εχθρων της τεχνης του δρομου ειναι οτι προερχεται απο ανθρωπους αμορφωτους και ασχετους με την τεχνη,την προοπτικη και τουςσυμβολισμους.Πως καταφερνει ομως να ειναι τοσο ρεαλιστικη και καυστικη απεναντι στην κοινωνια?Και σε τελικη αναλυση δεν ειναι ακομη πιο σημαντικο το οτι τα πιτσιρικια αυτα περνουν δεκαδες ωρες απο τη ζωη τους εξασκωντας την τεχνη τους ή την υπογραφη τους οπου μπορουν χωρις τη βοηθεια κανενος για να αποδειξουν την αξια τους?Αν εκτιμω την αφοσιωση ενος καλλιτεχνη που εχει τη δυνατοτητα να μορφωθει εκτιμω ακομα περισσοτερο την επιμονη,την αγαπη και την αναγκη ενος ανθρωπου που δεν εχει αυτες τις δυνατοτητες για να εκφραστει.

       Ακομα κι αν σε πρωτη φαση φαινεται να ειναι καθαρα θεμα επιβεβαιωσης μεταξυ των εφηβικων ομαδων ειναι απιστευτο το ποσο πολυ μπορουν να αλλαξουν την καθημερινοτητα μιας γειτονιας ή εστω να ταραξουν τα λιμναζοντα νερα της σκεψης της.Σε οτι αφορα δε στην αισθητικη τους...ειναι μακραν ανωτερα απο μερικα εκτρωματα αποφοιτων της Σχολης Καλων Τεχνων κατα καιρους σε εκθεσεις ,Βienale και gallery μοντερνας τεχνης!Εnjoy...

Citizens of the world

    Ενας Ινδος ,ενας Ελληνας,μια Πορτογαλιδα,ενας κατα το ημισυ Αγγλος, κατα το ημισυ Ελληνας και μια κατα το ημισυ Ελληνιδα,κατα το ημισυ Κολομβιανη.Αυτη ηταν η συνθεση της παρεας στο Brigthon.Εξωτερικα μοιαζαμε με διαφημιση της Benetton.Θα μπορουσε ομως κανεις πανευκολα να πει οτι δεν υπηρχαν διαφορες,καποιοι ηδη γνωριζονταν χρονια,σπουδασαν μαζι,εκαναν μεταπτυχιακο,διδακτορικο τωρα...Σε επαγγελματικο αλλα και προσωπικο επιπεδο γνωριζουν τον κοσμο και κινουνται σε αυτον με την ευκολια που αλλοι αλλαζουν στους σταθμους με ανταποκριση τους συρμους του μετρο.Ειχε πλακα!Συζητουσαμε για πολεις του κοσμου,εθνικοτητες,τροπους ζωης,καθενας διακωμωδουσε τα τρωτα σημεια της κατα τα αλλα αγαπημενης πατριδας του και μοιραζοταν με τους αλλους εικονες,μυρωδιες και ηχους απο καθε γωνια του πλανητη κυριολεκτικα.H κοινη γλωσσα ηταν το διαβατηριο για ολες τις αγνωστες γλωσσες και πολιτισμους μεταξυ μας ως τοτε.Το μελλον μας ακολουθει τις κοκκινες βουλες στον παγκοσμιο χαρτη και απο εκει και περα ελπιζουμε απλα καποια στιγμη να συμπεσουμε ο ενας στον αλλον.Pritpal Το κοτοπουλο με καρυ απλα δεν υπηρχε!Ευχαριστω αν αμφιβαλλω για το αν θα το δεις...χαχαχα

Η αλλη πλευρα του εργενη....

"I wanna date a musician" ελεγε ο Jack Blak στην ταινια High Fidelity και ο John Cusack του απαντα "i wanna live with a musician".Ειναι ο καλλιτεχνικος μανδυας που σε κανει να βλεπεις με αλλο ματι την καθημερινοτητα?Ισως...οπως και να εχει παντως ειναι συναρπαστικο να βλεπεις την αθεατη,την πραγματικη πλευρα ανθρωπων που για αλλους θεωρουνται αυθεντιες.Περασα μερικες μερες στο σπιτι ενος εργενη και συλλεκτη-εκτιμητη δισκων θα τον αποκαλεσω..Για καποιους ξερει οσο λιγοι το παρεξηγημενο ειδος της reggae στην Ελλαδα που θελει τους ακροατες και δη τους dj απλυτους,με τζιβες,ψειρες και μπαφο ,για μενα απλα μαγειρευει υπεροχα και κανει το μπανιο να αστραφτει!Επειδη σε καμμια περιπτωση δεν θελω να τον ταπεινωσω,οσα λεω τα λεω για την καλη εντυπωση που μου εκαναν.Οχι μονο δεν απομυθοποιηθηκε σαν dj,οχι μονο δεν εχασε πιθαμη απο την αρρενωποτητα του αλλα το αντιθετο!Ως τωρα η αληθεια ειναι οτι η λεξη εργενης ηταν συνδεδεμενη με σκονη,βρωμικο μπανιο,απλυτα ρουχα και κυριως περιορισμενες γαστρονομικες ικανοτητες...Κ τσαφ!Ακουω την ηλεκτρικη σκουπα ενω καθομαι ησυχα ησυχα και διαβαζω το βιβλιο μου στον καναπε,μετα απο λιγο σκαει με γαντακια καθαριζει το μπανιο,την κουζινα και κανει ενα ηδη καθαρο σπιτι να μοσχοβολαει καθαριοτητα ενω το πλυντηριο τελειωνει.Μετα μαγειρεψε fetuccini  με ρικοτα ,σπανακι και λιαστη ντοματα ενω εγω πια επινα το απογευματινο μου τσαι απραγη με τα οικοκυρικα στο σπιτικο του...Μου την ειπε σε μια φαση κιολας..."Πολυ σεξυ να βλεπεις εναν ανδρα να τα κανει αυτα,ε?".Ε,ναι λοιπον!Γλυτωνεις απο οοοοοολη τη μουρμουρα!"Μην τα πετας οπου να'ναι τα ρουχα σου..."."Γιατι δεν επλυνες τα πιατα?","Γιατι δεν πεταξες τα σκουπιδια?" και ολα τα συναφη...Στην τελικη ,ακομα και αν δεν εχει παντα την προθεση να τα κανει ολα στο σπιτι (δεν με αφορα κιολας....) τουλαχιστον ξερει καλυτερα απο κατι κακομαθημενα αγορακια πως συντηρειται ενα σπιτι...
Περιττο να αναφερω τα "μουσικα διαμαντακια"σε χρωμα βινυλιου που με ξυπνουσαν καθε πρωι..."Δεν θα πω ποιος εισαι,θα σε δειξω ομως....χιχιχιχιχιχι

Μερος 2ο...

Oι προηγουμενες σκεψεις καλες ή κακες αφορουσαν στην Ισπανικη πραγματικοτητα,παμε τωρα στα δικα μας...πριν λιγο καιρο σε κοριτσοσυζητηση Ελληνιδων πεφτουν συμβουλες αισθηματικου τυπου σε μια απο τις κοπελες...."Να παρεις αυτο που θες ,να κανεις αγριο σεξ μαζι του κ να τον παρατησεις μετα να δει τι σκληρη κ αδιαφορη που εισαι...","Τι μας εκαναν ως τωρα?μας παρατουσαν!Θα κανεις κ εσυ το ιδιο!","Να του πεις οτι δεν θελεις σχεση!Μονο σεξ.Σκετα,νετα.".Δεν αμφισβητω οτι πραγματικα υπαρχουν γυναικες που οι παραπανω σκεψεις δειχνουν ακριβως τον τροπο με τον οποιο θελουν να κινουνται στην ερωτικη τους ζωη.Καλα κανουν!Μου ειναι αδιανοητο ομως το να δινονται αυτου του ειδους οι "συμβουλες" σε ανθρωπους που δεν μπορουν να το στηριξουν,εκτος αν η μεθοδος της επαναλειψης μπορει να ανατρεψει εξ'ολοκληρου την γυναικεια ψυχοσυνθεση.Απο την αλλη πλευρα ειναι μονο ενα δειγμα της ζημιας που προξενουν τα γυναικεια κυριως περιοδικα στο πως αντιλαμβανομαστε τα φυλα και τους ρολους.Πριν μερικες δεκαετιες ηταν γεματα με συμβουλες για να τον εντυπωσιασεις να τον κατακτησεις και να μεγαλωνεις σωστα τα παιδια σου οντας μια συζυγος που ολοι σεβονται και εκτιμουν για το ηθος της και τις ικανοτητες της.Τωρα που διαβαζω την παραπανω προταση στα σημερινα δεν αλλαζει κατι εκτος απο τη λεξη ΗΘΟΣ.Πετυχημενη σημερα θεωρεισαι αν πατας επι πτωματων,γινεσαι σκληρη και εκτος των αλλων χειριζεσαι το εγχειριδιο του Καμα Σουτρα σαν τον καταλογο της πιτσαριας της γειτονιας.Και παλι ασχημα δεν ειναι για οσες το πρεσβευουν συνειδητα (αν και κατα τη δικη μου γνωμη χανεται ολη η μαγεια του ερωτισμου και της σεξουαλικης πραξης...)Ασχημα ειναι για οσες καταπατουν τα συναισθηματα τους ,παραγκωνιζουν τη σκεψη τους και υψωνουν το λαβαρο της γυναικειας χειραφετησης.Απο σχετικα νεαρη ηλικια βαρεθηκα τα γυναικεια περιοδικα κ τον τροπο που προσπαθουν να διαμορφωσουν το ρολο μου σαν θηλυκο απο το πως θα ντυθω,τι θα πω,τι θα πιω στο πρωτο ραντεβου,πως θα πεισω τον αλλον οτι ειμαι το ιδανικο ταιρι για αυτον και ολα τα σχετικα.Επιπλεον οι παρεες μου ηταν σε ποσοστο 90% αγορια και οχι κοριτσια.Εξεπλαγην λοιπον οταν ο πρωην συντροφος μου με ρωτησε πως γινεται να ειμαι τοσο "θηλυκο" οταν δεν ειχα τα αντιστοιχα προτυπα.Λες και το να εισαι γυναικα στο μαθαινει η καθε δημοσιαγραφος που γραψε σβησε ψαχνει ακομα στα 30 φευγα της εναν ανθρωπο να σταθει στο πλευρο της μιας που τους περισσοτερους απο εγωισμο και μονο τους βαζει πιο κατω και απο την αντιολισθιτικη σολα των νεων της Prada.Καλη η γυναικεια ανεξαρτησια,καλη η ελευθερια και η χειραφετηση αλλα πως να το κανουμε, τυχαινει οι περισοτερες να θελουν μια αγκαλια,ενα φιλι κ μια γλυκεια κουβεντα μετα τον ερωτα και οχι ενα τσιγαρο αποχαιρετισμου.Απλα δεν το αντεχουν.

Ευνουχισμενοι ανδρες-γυναικες με "αρχιδια"....

  Ισως ειναι το κυριοτερο θεμα προς συζητηση μετα το οικονομικο απο τοτε που ηρθα στην Ισπανια.Στο βωμο της ισοτητας κατα τη δικη μου παντα γνωμη οι γυναικες εδω εχουν ξεφυγει!!!!Οχι απλα θεωρουν το φυλο τους ισο αλλα εχουν περασει στην αντιπερα οχθη ταπεινωνοντας για τα καλα τα αρσενικα τα οποια κατα συνεπεια εχουν υιοθετησει μια σταση περα για περα παθητικη...ασχολουνται με τα παιδια ,τις δουλειες του σπιτιου,τα ψωνια της γυναικας τους...προς Θεου δεν πιστευω οτι ο αντρας μπαινοντας βαζει τις παντοφλες που του εφερε η γυναικα,τη ρομπα,παιρνει κ την εφημεριδα κ θρονιαζεται αλλα εδω εχει χαθει παντελως η ισοροπια...Με το ιδιο προσχημα ανακοινωθηκε πριν λιγες μερες μια νομοθετικη τροποποιηση που προσωπικα βρισκω παντελως ηλιθια κ αχρηστη.Απο το 1998 στην Ισπανια με τη γεννηση των παιδιων το ζευγαρι μπορουσε να επιλεξει ποιο απο τα 2 επιθετα των γονιων θα παρει το παιδι και αν παρει κ τα 2 ποιο θα μπει πρωτο..Ως εδω καλα...(δεδομενου οτι αν το επιθετο του πατερα ειναι πχ.Πουλος,μην γελατε εχω συναντησει τετοιο ονομα ,ισως για κοινωνικους κ ψυχολογικους  λογους θα ηταν καλυτερα να παρει το επιθετο της μητερας αν πχ. ονομαζεται Ανδρεου).Τωρα με τη νεα τροποποιηση αν οι γονεις επιλεξουν να παρει το παιδι τους κ τα 2 επιθετα αυτα θα μπαινουν σε αλφαβητικη σειρα ωστε να μην ευνοουν ουτε το αρσενικο φυλο,ουτε το γυναικειο...Νομιζω οτι το μονο που καταφερνει ειναι χαρτουρα,γραφειοκρατια κ φυσικα ακομα περισσοτερο χωρο για να νιωθουν οι γυναικες κυριαρχες του παιχνιδιου. Ισως καποιοι να διαφωνουν μαζι μου ,πιστευω ομως οτι η ανωτεροτητα της γυναικας ειναι κατι που δεν διαπραγματευεται αλλα ουτε και οριζεται με νομους...οποιος εχει μυαλο,καταλαβαινει οτι σαν πλασμα η γυναικα απο τη φυση της εχει περισσοτερες αντοχες,ψυχολογικη δυναμη για να ανταπεξερχεται στις αναγκες της οικογενειας.Ακομη κ αν ο ανδρας υιοθετησει καποιες απο αυτες τις λειτουργιες δεν ειναι τιποτε αλλο απο κατι αχαρο που προσπαθει να τα βγαλει περα με κατι που ειναι εξω απο τη φυση του.Κοριτσια ξαναβαλτε τα σουτιεν....δεν μας παει το στραπον!

Σιωπηρο μηνυμα-2 Νοεμβριου

     Την προηγουμενη Κυριακη ειδα κατι που μπορω να πω οτι με προβληματισε αρκετα...Ολες οι βιτρινες των καταστηματων στην πολη που μενω και σπουδαζω (Σορια Ισπανιας) ειχαν ενα μαυρο φιογκο παρομοιο με αυτον που φορανε σε ροζ για τον αγωνα κατα του καρκινου του μαστου ή το κοκκινο για το aids.Μετα απο λιγο ξεκινησε μια σιωπηρη πορεια εκατονταδων ανθρωπων που διαμαρτυρονταν με τον δικο τους μοναδικο τροπο για τα θυματα των τροχαιων δυστηχηματων.Απ'οτι εμαθα συνηθιζεται και σε αλλες πολεις αλλα και σε αλλες χωρες και αποκαλειται η "Ημερα των νεκρων".Ξερω ακουγεται καπως μακαβριο εμενα ομως με ταραξε!Καμμια φασαρια,καμμια ταλαιπωρια,κανενας αστυνομικος,κανενα σπασιμο βιτρινας,καθολου ξυλο.Δεν ειμαστε συνηθισμενοι σε τετοια στην Ελλαδα....και απο την αλλη χανουμε την ουσια των λογων για τους οποιους διαμαρτυρομαστε στις διαδηλωσεις!Εβλεπε κανεις οικογενειες,ηλικιωμενους να δειχνουν με τον δυναμικο αλλα κυριως ανθρωπινο τροπο την αξια της ανθρωπινης ζωης και το ποσο προσεκτικοι πρεπει να ειναι οι οδηγοι στο δρομο για την αποφυγη και αλλων θυματων στο μελλον.Απο την αλλη βεβαια με προβληματισε το οτι ακομη και σε μια χωρα οπως η Ισπανια με ΑΨΟΓΟ οδικο συστημα και οργανωση χανονται και παλι ζωες στο δρομο.Αν μητι αλλο εδω ειναι σχεδον δεδομενο οτι η ευθυνη πηγαινει στον ανθρωπινο παραγοντα..Αλοιμονο στην Ελλαδα που περνανε οι μερες,οι μηνες και τα χρονια μεχρις οτου βγει το πορισμα για ενα δυστυχημα ,το οποιο συνηθως κρινεται απο το βαθος της τσεπης του θυτη.

Το μονοπατι που δεν χορταριαζει κ δεν σβηνει στους αιωνες...

  Ταξιδευοντας με το λεωφορειο στο βορεινο κομματι της Ισπανιας παρατηρησα αρχικα καπου μεσα στα χωραφια εναν πεζο φορτωμενο με μεγαλη ορειβατικη τσαντα ,ενα χαρακτηριστικο μεταλλικο κυπελο περασμενο με κορδονι στο λαιμο και μπατον.Μερικα εκατονταδες μετρα πιο πισω αλλον ενα παρομοια εξολισμενο και οσο περναγε η ωρα και το παρατηρουσα πιο σχολαστικα οι ταξιδευτες αυξανονταν ολοενα και περισσοτερο.Το πιο περιεργο ειναι οτι επροκειτο για μια απο τις πιο παγωμενες εβδομαδες στην Ισπανια με μεγιστη θερμοκρασια τους 6 βαθμους και ελαχιστη τους -6,ποσο μαλλον στο βορειο κομματι της Ισπανιας,και οι ανθρωποι αυτοι αν και ηταν ολοφανερη η ταλαιπωρια και η κουραση τους συνεχιζαν ακαθεκτοι.Ευτυχως στον 3ο θυμηθηκα οτι ολοι αυτοι ειναι προσκυνητες του Santiago de Compostella απο διαφοα λογοτεχνικα βιβλια που ειχα διαβασει αν θυμαμαι καλα το ενα ηταν ο "Το ημερολογιο ενος μαγου" του Paolo Coelho .Θυμηθηκα ποσο ειχα εντυπωσιαστει σαν εφηβη ,η εικονα ομως ηταν κατι πολυ παραπανω,ηταν συγκινητικη και συναμα εκφραση θαυμασμου απεναντι στους περιπατητες που με οποιοδηποτε κινητρο εκαναν αυτη τη διαδρομη.

   Προκειται λοιπον για το μονοπατι που ξεκινα απο τη γαλλικη πολη Σεν Ζαν και εχει σαν προορισμο τον καθεδρικο ναο της ομωνυμης πρωτευουσας της αυτονομης κοινοτητας της Γαλικιας στην Ισπανια.Συνολικα μιλαμε για μια αποσταση 460 χιλιομετρων!!!!.Λόγω του ότι συντίθεται από ένα δίκτυο προσκυνηματικών δρόμων που συνδέει τα πιο απομακρυσμένα μέρη της Ευρώπης με τον τάφο του Αποστόλου, ανακηρύχθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης Πρώτη Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Διαδρομή το 1987, και ενισχύθηκε με την ανακήρυξή της από την ΟΥΝΕΣΚΟ το 1993 ως Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Επίσης τιμήθηκε με το Βραβείο Ομόνοιας του Ιδρύματος Πρίγκιπας των Αστουριών το 2004.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ιάκωβος ήταν ο Απόστολος που κήρυξε στους πιο μακρινούς τόπους μεταξύ των γνωστών, στο δυτικό όριο. Στην Παλαιστίνη, ο Ηρώδης Αγρίππας τον καταδικάζει σε θάνατο δι’ αποκεφαλισμού το έτος 44 της εποχής μας.Ακολουθώντας την ιακωβική παράδοση, δυο από τους μαθητές του Ιακώβου, ο Αθανάσιος και ο Θεόδωρος, περιμάζεψαν το σώμα και το κεφάλι του, και τα μετέφεραν μέχρι τη Γαλικία, καταπλέοντας με το σκάφος τους στην Ίρια Φλάβια, μετά από επτά ημέρες πλεύσης. Ύστερα από διάφορες περιπέτειες γίνεται ο ενταφιασμός του σε ένα δάσος γνωστό ως Λιμπρεντόν.Μετά από οκτώ αιώνες στη λήθη, τον τάφο του Αγίου Ιακώβου και των μαθητών του βρίσκει ένας ερημίτης, ονόματι Πελάγιος, μεταξύ του 820 και 830 μ.Χ., στο εν λόγω δάσος στην επισκοπή της Ίρια Φλάβια, τη δυτικότερη του Βασιλείου των Αστουριών. Το γεγονός εξακριβώθηκε από τον επίσκοπο Θεοδώμιρο, ο οποίος το γνωστοποίησε στον βασιλιά Αλφόνσο Β’. Αυτός σπεύδει γρήγορα από το Οβιέδο για να επισκεφτεί το μέρος και να επιβεβαιώσει τη θαυματουργή αποκάλυψη, κι έτσι γίνεται ο πρώτος προσκυνητής στον άγιο τόπο.
 Το πρώτο γραπτό ντοκουμέντο που σώζεται σχετικά με την ανακάλυψη είναι η Concordia de Antealtares του 1077.πως τον 12ο αι. επισκέπτονταν ετησίως την εκκλησία εκείνη 500.000 πιστοί. Το μέγεθος είναι τεράστιο, αν συγκριθεί με τον πληθυσμό της Ευρώπης της εποχής εκείνης, που τον υπολογίζουν σε 60.000.000. Κατά το Μεσαιωνα το προσκύνημα ήταν μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές έκφρασης του θρησκευτικού συναισθήματος.
Το προσκύνημα, ως μεσαιωνικό φαινόμενο, διέθετε ένα κατ’ εξοχήν θρησκευτικό στοιχείο. Το πιο αγνό και γνήσιο κίνητρο ήταν η απονομή τιμής στον Απόστολο. Επίσης προσκυνούσε κανείς για να εκπληρώσει ένα τάμα, για να προετοιμαστεί πνευματικά πριν ζητήσει μια χάρη από τον Απόστολο ή τον Θεό και, ένα πολύ κοινό κίνητρο ήταν η απαλλαγή από ένα αμάρτημα. Οι βαθύτεροι λόγοι έχουν τις ρίζες τους στην χριστιανική αντίληψη ότι η ίδια η ζωή είναι ένα προσκύνημα, και όταν από τον 2ο αι. οι πιστοί άρχισαν να λατρεύουν τα υλικά κατάλοιπα των αγίων, στα οποία απέδιδαν δυνάμεις θαυματουργικές, τα μέρη όπου βρίσκονταν αυτά τα κατάλοιπα έγιναν τόποι λατρείας. Με τον καιρό, ο συνδυασμός της εξομολόγησης με ένα προσκύνημα εθεωρείτο σαν η καλύτερη συνταγή για συγχώρεση των αμαρτιών.
Σημερα ,περα απο το θρησκευτικο συναισθημα αποκτα κ αλλες εκφανσεις.Ικανοποιει την αναγκη εσωτερικης καθαρσης, εσωτερικης αναζητησης  η απλα αποδειξη του πως μπορει κανεις να νιωθει ικανοποιημενος απο τη ζωη του χωρις κατ'αναγκη να ακολουθει τη μαζα και να κυνηγα τα υλικα αποκτηματα για να εξασφαλισει την ευτυχια.Δεν ειναι τυχαιο αλλωστε που συναντα κανεις ανθρωπους ολων των ηλικιων,των εθνικοτητων και των κοινωνικων ταξεων που με τα πραγματικα απαραιτητα υλικα αγαθα δειχνουν να ειναι εξισου ευτυχισμενοι αν οχι παραπανω και απο εμας.Τουλαχιστον αυτο ειδα εγω να καθρεφτιζεται στα ματια των περιπατητων μιας που σεβομαι βαθυτατα αλλα τασομαι αντιθετη στα ταματα.Μου εδωσε την εντυπωση οτι ενω αρχικα ο σκοπος ηταν η αποδοση τιμης στον αγιο εξελιχθηκε στην αναγκη του ιδιου του ανθρωπου να τα βρει με τον εαυτο του και να ξεπερασει μονος του τις οποιες δυσκολιες ειτε αυτες ειναι η λανθασμενη σημανση,τα στοιχεία και στοιχειά της φυσης,τα αγρια ζωα,η κουραση,η μοναξια,o φοβος.

Για ολους αυτους τους λογους οι προσκυνητες τυγχανουν ιδιαιτερης εκτιμησης και σεβασμου σε παρα πολλες πολεις του Βορρα της Ισπανιας,σε ολες οσες ειδα προσωπικα τουλαχιστον και απο τα οσα εχω διαβασει.Σε καποιες πολεις τους παρεχονται δωρεαν καταλυματα και φαγητο ενω γενικοτερα τα περισοτερα χωρια εχουν πανδοχεια για την ξεκουραση τους.Θυμαμαι χαρακτηριστικα ενα νεαρο ζευγαρι στην πολη Ναχερα που το ειδαμε μες στο κρυο να βγαζει φωτογραφιες στο ποταμι γελωντας με πραγματικη ικανοποιηση κ εχοντας παρατησει καπου πιο περα τα σακιδια του,τι μπορει στ'αληθεια να τους ελειπε για να ειναι ευτυχισμενοι?Νομιζω οτι η απαντηση περιοριζεται σε ενα ζεστο μπανιο...

Aνηλικοι εκτιμητες εργων τεχνης!

Η σημερινη μερα ειχε στο προγραμα επισκεψη στα σημαντικοτερα μουσεια της Μαδριτης,Museo de arte  Reina Sofia,Mouseo del prado,museo Thyssen-Bornemisza.Οταν λοιπον φτανοντας στο 1ο μουσειο το ειδα καταμεστο απο παιδικες φατσοπυλες σχολικης αλλα ΚΑΙ προσχολικης ηλικιας,θεωρησα πολυ φυσιολογικο παρα τη χαριτωμενη εικονα να δυσανασχετησω και να συμβιβαστω στην ιδεα της φασαριας των παιδιων και του χαους που θα προκαλουσαν στις αιθουσες.Αντ'αυτου εφαγα ενα χαστουκι οοοοοολο δικο μου!!!!Τα πιτσιρικια ηταν οχι μονο υποδειγμα αλλα εδιναν ερμηνειες των πινακων ανταξιες αν οχι καλυτερες απο των ιστορικων τεχνης και των ξεναγων του μουσειου.Σχολιαζαν πινακες του Μιρο,του Πικασο,του Νταλι χωρις ποτε κανεις να τους εχει μιλησει για φορμες,καλλιτεχνικα ρευματα,τεχνοτροπιες,υλικα,σκιες και συμβολα.Ο νατουραλισμος,ο συμβολισμος,ο κυβισμος και ο υπερεαλισμος δοσμενα με τις πιο απλοικες εκφρασεις του παιδικου λεξιλογιου καθιστωντας αχρηστους τους χιλιαδες τομους και τα εγχειριδια για να αποκρυπτογραφει κανεις την τεχνη!Ανελυαν αψογα τις φορμες,τα χρωματα τις εικονες πισω απο τις εικονες και εβαλαν τα γυαλια σε πολλους μεγαλους τοσο με την αντιληψη οσο και με τη σταση τους στους χωρους του μουσειου.Προς θεου δεν προτρεπω τα παιδια να χανουν τον αυθορμητισμο τους και τη ζωντανια τους,τα παιδικα γελακια αλλωστε δεν ελειψαν καθολου..ηταν μια ακομη αποδειξη οτι ειναι αλλο πραγμα η σοβαροτητα και αλλο η σοβαροφανεια.Κλεινω με την πασιγνωστη φραση του Πικασο που ειπε στο τελος της καλλιτεχνικης του πορειας "Χαιρομαι που στο τελος της πορειας μου καταφερα να μπορω να ζωγραφιζω οπως τα μικρα παιδια".

Αεροδρομια...

Εχω προσπαθησει παρα πολλες φορες να εξηγησω σε φιλους οτι τα αεροδρομια πλα δεν τα αντεχει η ψυχολογια μου...Ειναι ισως και ο μοναδικος λογος που δεν μου αρεσει να παραλαμβανω καποιον απο εκει η να τον αποχαιρετω παροτι σε γενικες γραμμες τα παω καλα με τους αποχωρισμους...Αυτα τα καταραμμενα οικοδομηματα με φορτιζουν αβασταχτα συναισθηματικα...ειναι σαν φυλακες εντονων αισθηματαων και ενεργειας...αγωνια,προσμονη,στεναχωρια του αποχωρισμου,ανυπομονησια για να δει κανεις προσωπα αγαπημενα,θυμος και πληξη για μια δουλεια με απαιτησεις ταξιδιων....Ξαφνικα ανθρωποι ολων των εθνικοτητων,των φυλων,των ηλικιων και των κοινωνικων ταξεων με εναν μοναδικα δημοκρατικο τροπο νιωθουν τα ιδια πραγματα...αφηνουν κατι πισω περιμενοντας με λιγοτερη η περισσοτερη ανυπομονησια αυτο που θα ερθει.Ενα συνονθυλευμα συναισθηματων,σκεψεων,αναμνησεων και μελλοντικων σχεδιων εγκλωβισμενα σε check in,boarding pass,arrivals,departures,terminals...Σπαω το κεφαλι μου να θυμηθω αν ειχα ποτε καποια εντονα ασχημη εμπειρια που με επηρεαζει το βεβαιο ειναι παντως οτι σε καθε περιπτωση απλα φευγω απο το αεροδρομιο οσο συντομη κ αν ηταν η επισκεψη μου με ενα βαρος ,ενα κομπο στο λαιμο και μια ανεξηγητη κουραση.Η χαρα του ταξιδιου δεν αλλοιωνεται,ο ενθουσιασμος της ανταμωσης δεν μετριαζεται,η συγκινηση παραμενει η ιδια το ανεξηγητο αυτο ομως αισθημα δεν παυει να ειναι ενας σκοπελος για εναν ανθρωπο που αγαπα τοσο τις νεες περιπετειες και την περιπλανηση.Για το τελος ενα μεγαλο ευχαριστω στη Χριστινα για την υπεροχα περιπετειωδη εμπειρια που μοιραστηκαμε τις προηγουμενες ημερες στη Βορεια Ισπανια!Εχει ηδη προσγειωθει στην Αθηνα και στη σκληρη πραγματικοτητα σχεδιαζοντας τα επομενα ταξιδια που θα φιλοξενηθουν σαν συντομοι εραστες στο ντιβανι του επομενου χωρου αναμονης των αναχωρησεων..

Μεσα απο τα ματια των αλλων.

 Λενε πως για τους ανθρωπους υπαρχουν τρεις οπτικες για να κρινει ο καθενας τον εαυτο του:Υπαρχει λοιπον η οπτικη αυτου που νομιζουμε οτι ειμαστε,η εικονα που λαμβανουν οι αλλοι για εμας και τελος αυτο το οποιο ειμαστε στην πραγματικοτητα.Εχει λοιπον εξαιρετικο ενδιαφερον οντας στα ξενα να λαμβανω τις εντυπωσεις των αλλων για την Ελλαδα χωρις να περνα απο το ωραιοποιημενο πρισμα των ταξιδιωτικων πρακτορων,των ιστορικων και φυσικα το δικο μου!Το εναυσμα λοιπον μου εδωσε μια παρεα μεσηλικων Ισπανων απο την επαρχιακη ισπανικη πολη που μενω,τη Σορια,που πριν 2 εβδομαδες ταξιδεψε στην Ελλαδα και πιο συγκεκριμενα στην Αθηνα μονο και μονο για να παρευρεθει και να συμμετασχει στον μαραθωνιο της Αθηνας την προηγουμενη Κυριακη.Οι εντυπωσεις τους για την Αθηνα?Φοβος,ανασφαλεια,πονηρια και βρωμια!Ανθρωποι που εχουν ταξιδεψει ανα τον κοσμο ερχονται στην πολη μου να βιωσουν απο κοντα τα αρχαιοκλασικα ιδεωδη και αντ'αυτου φοβουνται να περπατησουν στο δρομο γιατι νιωθουν τα βλεματα των υποψηφιων κλεφτων,την κουτοπονηρια των πωλητων και το κακογουστο εμπορικο αλισβερισι σε Ακροπολη και Πλακα (για τους κλειστους αρχαιολογικους χωρους ουτε λογος!).Τι να του πω του ανθρωπου?Αδικο ειχε?Και σαν να μην εφτανε αυτο μου λεει χαρακτηριστικα:
"Φαντασου οτι εγω εμενα σε ενα μεγαλο ξενοδοχειο στην Ομονοια και οι φιλοι μου σε ξενοδοχειο στο Συνταγμα,για να παω να τους βρω καθε φορα ενιωθα οτι φευγω απο τη μια πολη και παω στην αλλη,περναγα μεσα απο πορνες,χρηστες,βρωμια,ερειπια και μεσα σε 10 λεπτα βρισκομουν σε μια πλατεια με κινητικοτητα,μαγαζια,σημειο συναντησης.Και εννοειται οτι δεχομαι πως καθε πολη εχει την ομορφη και την ασχημη πλευρα της,πως δεχεστε ομως να δειχνετε μια τετοια εικονα για το κεντρο σας γιατι τοσο το Συνταγμα οσο και την Ομονοια κεντρο δεν τα θεωρειτε?"
Τι μπορουσα να απαντησω?Πως να δικαιολογηθω?Να του πω οτι η ερμη η Ομονοια εχει περασει απο δεκαδες μελετες,ανακαινισεις και σχεδιασμους?Να ριξω το φταιξιμο στον Κακλαμανη,τη Μπακογιαννη,τον Αβραμοπουλο και το συστημα της δημοτικης και οχι μονο διαφθορας?Λαμβανω τη χειριστη εικονα για ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ δικαιολογημενα απο εναν τριτο και το να επιρριψω ευθυνες σε αλλους απλα θα με βαλει στο σωρο των ευθυνοφοβων Ελληνων.Ισως αυτος ακριβως να ειναι ο λογος που υποστηριζω τις ομαδες που ενεργα υιοθετουν γωνιες της πολεις και τις αλλαζουν.Περα απο αυτο ομως για την πολη μας αποφασιζουμε ΕΜΕΙΣ και ναι η ψηφος εχει δυναμη!Ελπιζω τα τοσα χρονια "αδυναμιας" να ανατραπουν αυριο και να δικαιωθει η γνωμη φιλικου ζευγαριου Ισπανων που ταξιδεψε περυσι στην Ελλαδα "Θυμος ,πολυς θυμος ατην Ελλαδα,ξεσηκωθηκατε και τα εχετε παρει σβαρνα ολα!Ουτε μυγα στο σπαθι σας".Λαμβανοντας λοιπον αυτες τις εντυπωσεις για το τι φαινεται οτι ειναι η Αθηνα ελπιζω οτι θα αλλαξει απο τη βαση της,θα ομορφυνει εκ των εσω για να δειξει την πιο ομορφη εικονα της.

Αποτυπωματα 2010-Σ.Κ.Ε.Π.

  Ο παρακατω φορεας ειναι πραγματικα κατι στο οποιο πιστευω πολυ ,κυριως επειδη το ειδα με τα ιδια μου τα ματια,το εζησα και αλλαξε τον τοπο που βλεπω τα παιδια και τα ατομα με ειδικες αναγκες σαν εκπαιδευτικος αλλα κυριως σαν ανθρωπος.Προκειται για τον Σ.Κ.Ε.Π.(Συνδεσμος Κοινωνικης Ευθυνης για παιδια και νεους).Σκοπος του ειναι να ενταξει με τον πιο δημιουργικο τροπο τα ατομα με ειδικες αναγκες στην κοινωνια μας ξεκινωντας απο την παιδικη κιολας ηλικια.Ο τροπος που επιτυγχανεται αυτο ,ειναι με συμπραξεις στις οποιες συμμετεχουν με παιδια ποικιλλων κατηγοριων και βαθμιδας αναπηριας(σωματικη,νοητικη στερηση,διαταραχες συμπεριφορας) ΜΑΖΙ με "αρτιμελη"(αν μπορει απλοικα να μου επιτραπει ο ορος...).Τα παιδια λοιπον χωριζονται σε μικροτερες ομαδες και με μονα υλικα τους καμβαδες ,τα πινελα και τις μπογιες απεικονιζουν τον κοσμο μεσα απο τα δικα τους ματια.Χωρις καμμια υπερβολη ,τα εργα τους δεν εχουν να ζηλεψουν τιποτε απολυτως απο εργα τεχνης αναγνωρισμενων καλλιτεχνων.Το πιο εντυπωσιακο ομως για εμενα που ηρθα αντιμετωπη με την εικονα ηταν η απολυτα αρμονικη συνυπαρξη των παιδιων.Υπαρχουν συναδελφοι εκπαιδευτικοι σε ατομα με ειδικες αναγκες,καταρτισμενοι ειδικοι σε καθε μορφης διαταραχη στην παιδικη συμπεριφορα που περνουν χρονο για να μαθουν πως να αντιμετωπιζουν τα παιδια με ειδικες αναγκες και ομως οι ανθρωπινες μικρογραφιες χωρις ειδικες γνωσεις ή ιστορικα ασθενων ,συνεργαζονταν αψογα με παιδια με αυτισμο,νοητικη στερηση,επιληψια ή σωματικη αναπηρια.Θυμαμαι την πρωτη φορα που μου προτειναν να παρευρεθω...το αισθημα που με κατεκλυσε ηταν ο τρομος και η ανησυχια.Πως θα προσεγγιζα εγω αυτα τα παιδια,τι θα εκανα αν κατα λαθος αναστατωνα καποιο παιδι με αυτισμο για παραδειγμα?Οι "μεγαλοι"δυστυχως εχουμε μια σταση απομακρη απεναντι στο αγνωστο με την ευχη να μην φτασει ποτε στη δικη μας πορτα,αντιθετα τα παιδια εδιναν την εντυπωση οτι ειχαν απολυτη συναισθηση της "ιδιαιτεροτητας "των αλλων παιδιων αλλα στην πραγματικοτητα δεν αποτελουσε κανενα εμποδιο στο να συνυπαρξουν και να δημιουργησουν μαζι.Περιττο να αναφερθω στο ποσο αμεσα τα παιδια εκδηλωναν τις σκεψεις και τα συναισθηματα τους χωρις ντροπη(απο τον ερωτα τους για αλλα πιτσιρικια,μεχρι εκφρασεις εκτιμησης με τον πιο συγκινητικο τροπο σε οσους τα βοηθουσαν) Τα εγκαινια της εκθεσης ειναι στις 19 Νοεμβριου,δυστυχως δεν θα μπορεσω να παρευρεθω...συστηνω ομως ανεπιφυλακτα να την επισκεφτειτε!Τα εγκαινια ειναι στις 19 Νοεμβριου στις 19.00 το απογευμα στο Μουσειο Βορρε.Οι πινακες των παιδιων ειναι προς πωληση και τα εσοδα τους πηγαινουν στο εκαστοτε σχολειο ή  φορεα των παιδιων που τους ζωγραφισαν.Οντας πολυ επιφυλακτικη μεχρι προσφατα με συλλογους τετοιου ειδους και εχοντας δει το εργο του Σ.Κ.Ε.Π. μπορω να διαβεβαιωσω οτι προκειται για εναν πολυ καλο σκοπο και αναμφισβητητα μια εμπειρια που εχει πολλα να μας μαθει!

ΥΣ:Ευχαριστω πολυ τον Παναγιωτη για την ευκαιρια που μου εδωσε να ζησω τις συμπραξεις του Σ.Κ.Ε.Π. απο κοντα!

http://www.youtube.com/watch?v=zBmOQOFUGdA

Για πολλοστη φορα χθες βρεθηκα αντιμετωπη με την ερωτηση:"Νιωθεις περισσοτερο Ελληνιδα ή Κολομβιανη?".Η σκεψη και η απαντηση, η συνηθης..."Τιποτε απο τα δυο."Απο μικρη σκεφτομουν οτι στην πραγματικοτητα δεν ανηκω σε καμμια απο τις 2 εθνικοτητες παροτι αμφοτερες διεκδικουν την παραμονη μου,την ψηφο μου και τη γνωμη μου για τις κοινωνικες αλλαγες.Οραματιζομουν μια χωρα στην οποια θα υηρχαν παιδια οπως εγω,με διπλη υπηκοοτητα που να μην χρειαζεται να ανηκουν καπου κ να χρειαζεται να παιρνουν θεση υπερ της μιας καταγωγης ή της αλλης.Οχι οτι δεν νιωθω μερος ενος γεωγραφικου συνολου με ο,τι παραδοσεις,συνηθειες και νοοτροπια κουβαλαει,αντιθετως!Γεννηθηκα και μεγαλωσα στην Ελλαδα ,ευτυχως για μενα σε πολυ καλες συνθηκες,προλαβα την εποχη της φιλοξενιας και της συμπονιας του Ελληνα προς τους μεταναστες...με εξαιρετικη αντιμετωπιση γιατι σε αντιθεση με τα "Αλβανακια" , ανηκα και ανηκω ακομα κατα τους Ελληνες σε κατι που το συμπαθουμε γιατι φερνει εναν αερα εξωτικο.Το θεμα ομως ειναι οτι δεν ειμαι ΜΟΝΟ αυτο!!!!Οπως και ολα τα παιδια μεταναστων στη χωρα μας.Κουβαλαμε εστω και ασυνειδητα μια κουλτουρα και ενα υποβαθρο που μας κανει να βλεπουμε τα πραγματα απο μια 3η σκοπια,να νιωθουμε οτι ανηκουμε παντου και πουθενα ή μαλλον ν οτι ανηκουμε στο "Παγκοσμιο Ανθρωπινο Χωριο".Τα ακουμε και απο τις δυο πλευρες...να διαφυλαξουμε την ιστορια,τις παραδοσεις,να παταξουμε τους εχθρους της πατριδας,να φανατιστουμε για την ελευθερια μας,να αποδειξουμε με καθε τροπο κ καθε κοστος ποσο υπερεχει η μια μας ταυτοτητα της αλλης(της φτωχης,της μιζερης,της υποαναπτυκτης...)!Γιατι ομως ολο αυτο?Ειμαστε οι πρωτοι που αντιλαμβανονται οτι η τυχη ή την ατυχια τους εξαρταται απο τις συντεταγμενες στις οποιες γεννηθηκαν και οτι τα συνορα ειναι απλα νοητες γραμμες που διαφυλασσουν τα οικονομικα συμφεροντα των χωρων. Και ομως ειναι θεμα που προκυπτει πανευκολα σε συζητησεις τις καθημερινοτητας και ειναι ικανο να διαταραξει ακομη και τον πιο φιλησυχο κατα τα αλλα συνομιλητη...Ο οποιος συνηθως δεν μπορει να καταλαβει οτι δεν αρνουμαι καμμια απο τις δυο "πατριδες" και μακαρι να ηταν στο χερι μου να αλλαξω ολα τα ασχημα που προκυπτουν(που σαν μοναδα οσο και οπως μπορω το κανω!),νιωθω ενεργο μελος και το δηλωνω με τη ψηφο μου,το ενδιαφερον μου για τα κοινα αλλα σε καμμια περιπτωση με δεος απεναντι στους "Ηρωες του πολεμου"που φροντισαν αν ειμαι σημερα ελευθερη(δεν υφισταται καλος πολεμος,πως λοιον βαζω ταμπελα ηρωα σε καποιον που πρωτοστατει σε αυτον?).Αν δεν ηταν αυτοι ,θα ηταν καποιοι αλλοι και αν δεν ημουν σημερα ελευθερη εδω,θα ημουν καπου αλλου υπο αλλες συνθηκες.Την πατριδα μου την κουβαλαω μεσα μου κ ειναι ολα οσα θελω πραγματικα να χω μαζι μου,ολα οσα θελω να ανηκω και οχι οσα μου επιβαλλονται με εμβατηρια,σημαιες,εθνικους υμνους και ρουσφετια.