Τελετη υποδοχης...

Αυτο που ξεχωριζει ενα γιορτινο σπιτικο απο ενα συνηθισμενο σπιτι τα Χριστουγεννα δεν ειναι τιποτε αλλο απο τη μυρωδια. Και αν μου λειπει κατι απο το σπιτι μου στην Ελλαδα δεν ειναι αλλο απο τη μοσχοβολια της βανιλιας, της κανελλας, του ανθονερου και γενικοτερα του φουρνισματος..Αυτη η αισθηση που σε πνιγει με το που βαζεις το κλειδι στην πορτα και αδρανοποιει ολες τις αισθησεις εκτος απο αυτη που θα σε οδηγησει θαρρεις πετωντας στην κουζινα! Αλλο θεαμα εκει....αλευρια στο πατωμα και στα μαλλια, ζαχαρη αχνη κολλημενη στην ποδια ,ο νεροχυτης γεματος απλυτα σκευη (καποιου που παραλληλα ηθελε να παιζει οτι παρουσιαζει σε τηλεοπτικη εκπομπη τη συνταγη βγαζοντας οοοολα τα μπολακια και τους δοσομετρητες...) ,λερωμενες με ζυμες και μειγματα σελιδες που αντεχουν χρονια τωρα να κουβαλανε την ιδια παραδοσιακη συνταγη της μαμας/γιαγιας και χερακια που με ενα ανεξηγητο αισθημα ευφοριας, πλαθουν, ανακατευουν,ξεφουρνιζουν και αλλοτε καιγονται. Ειναι γνωστο οτι η ετοιμασια του φαγητου ειναι μια απο τις πιο εγκαρδιες προσφορες που μπορουμε να κανουμε στους αλλους ξεκινωντας απο την αιωνια μανα.. Παιδευεσαι για ωρες στην κουζινα( καλη ωρα σαν εμενα σημερα...) για να προσφερεις το καλυτερο που μπορεις οχι απλα για να καλυψεις την αναγκη των αλλων για τροφη αλλα για να τους προσφερεις απολαυση, απο τον ουρανισκο μεχρι το στομαχι.. Απο οτι λενε οι ειδικοι στη κουζινα το μυστικο για να το πετυχεις αυτο ειναι ενα: η αγαπη γι'αυτους που μαγειρευεις. Λενε οτι αυτο ειναι το κρυφο αλλα και πιο πολυτιμο καρυκευμα γι'αυτο και συνηθως δεν υπαρχει γευση που να συγκρινεται με της μαμας ή της γιαγιας. Περιμενοντας τα παιδια που φτανουν αποψε απο το Παρισι , αποφασισα να τους υποδεχτω ετσι ακριβως με εμφαση οχι τοσο στο δειπνο οσο στη συνοδεια του αυριανου πρωινου καφε! Αν κρινω απο τα σχολια για τη μυρωδια απο τη γειτονισσα μαλλον τα καταφερα καλα.. Ειναι υπεραρκετα για να εχουν σε ολη τη διαρκεια που θα μου περιγραφουν τις εντυπωσεις και τις εικονες τους απο το Παρισι..μηλοπιτα, κουλουρακια κανελλας, cookies με σοκολατα, κεικ σοκολατας με πορτοκαλι και το παραδοσιακο κεικ βανιλιας! Ξερω...τα παραδοσιακα Χριστουγεννιατικα γλυκα ειναι αλλα...Ελα ομως που δεν καταφερα να βρω πουθενα αχνη ζαχαρη και ανθονερο στη Σορια!!! Οπως και να εχει νομιζω τα παραπανω μια χαρα καταφερνουν να ανεβασουν το ζαχαρο μας στα υψη..χαχαχαχχαχα! Καλως να ορισετε!!!!

Κανεις δεν ειναι κανενος κι εγω ειμαι η Ηλιανα!

    Τρελαινομαι με τους ανθρωπους που θεωρουν οτι η επαφη σφραγιζεται με την κατακτηση.Εχω αλεργια στις κτητικες αντωνυμιες και φρικαρω οταν τις ακουω ακομη και αν ξερω οτι τα κινητρα τις περισσοτερες φρες ειναι κινητρα αγαπης και ενδιαφεροντος.Το θεμα ειναι οτι αυτο το "μου","σου","του" εντυπωνεται θαρρεις απο τη νηπιακη ηλικια οπου δεν αφηνεις το αλλο παιδακι να χαζεψει την κουκλα ή το φορτηγακι σου.Δυστυχως το ΚΑΚΟ ξεκιναει απο το σπιτι οπου οι γονεις παυουν να εξελισσονται σαν ανθρωποι και ζουν μεσα απο τα παιδια τους χωρις να σεβονται τον δικο τους ξεχωριστο χαρακτηρα και χωρις να τους δινουν το περιθωριο να παρεκλινουν απο τις γονικες προσδοκιες.Γι αυτο ισως ζηλευω αυτου του ειδους τις οικογενειες οσο και τις γλαστρες που ειναι γεματες παρασιτα και δεν αφηνουν το φυτο να μεγαλωσει.Και καπως ετσι συνεχιζουν οι ανθρωποι την πορεια τους πνιγοντας τους αλλους σε καθε ειδους σχεση...φιλικη,επαγγελματικη,προσωπικη...με την γνωστη τακτικη..τρεφομαι ,μεγαλωνω και ζω μεσα απο σενα.Συνηθως αυτα ειναι τα ατομα γυρω μας που δεν εχουν στην πραγματικοτητα κανεναν αλλον στη ζωη τους περα απο την οικογενεια τους που φυσικα τους μαθαινει να ζουν με αυτην την τακτικη.Ειναι ουσιαστικα μονοι τους,δεν εχουν φιλους,δεν εχουν προσωπικη ζωη και η πορεια τους υποδηλωνει μια διαρκη προσκολληση απο τον εναν στον αλλον.Σε αγαπω και προσκολλωμαι πανω σου μεχρι να εξασφαλισω οτι σε εχω καλυψει ολοκληρωτικα.Χαιρομαι για τις επιτυχιες σου γιατι πισευω οτι μερος τους αξιζει και σε μενα,χαιρομαι για τις αναποδιες σου γιατι ειναι ο πιο ευκολος τροπος να μην θελησεις ποτε να ανεξαρτητοποιηθεις και παντα θα γυρνας σε μενα.Δεν παει ετσι ομως...ο ερωτας,η αφοσιωση,η στοργη δεν θα επρεπε να προκαλει αισθηματα πνιγμου αλλα ευφοριας...και γιατι να θες να ζεις καπου οπου και μονο η σκεψη σε κανει να ξεφυσας αποδοκιμαστικα?Αρκει.


ΥΣ:Το φυτό αυτό είναι από τα χειρότερα παράσιτα που υπάρχουν. Λέγεται Ailanthus altissima, Αίλανθος ή Βρωμοκαρυδιά. Είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπιζει η Ελληνική φύση.
Το έφεραν στην Ελλάδα σαν καλλωπιστικό δέντρο για κήπους, νομίζω ότι πρωτοφυτεύθηκε στον Εθνικό κήπο επί Όθωνα. Εξαπλώθηκε παντού γιατί κάνει μεγάλη διασπορά σπόρων. Μεγαλώνει γρήγορα σε όλες τις συνθήκες και τα περιβάλλοντα και σκοτώνουν οτιδήποτε φυτρώνει δίπλα τους.

Καθενας εκει οπου του αρμοζει

  Το καλο του να περνας πολλες ωρς μονος σου ειναι οτι μπαινεις σε μια συνεχη διαδικασια να σκεφτεσαι...Που εισαι?Γιατι εισαι εκει οπου εισαι?Τι θα κανεις?Που ειναι οι αλλοι?Γιατι δεν εισαι μαζι τους?Γιατι δεν ειναι καποιος απο αυτους που θα ηθελες μαζι σου?Μεσα ομως απο το πρισμα της απεραντης ελευθεριας...Δεν ειμαι γιατι απλα συνειδητα η ασυνειδητα δεν θελω.Ακουγεται αρκετα μοιρολατρικο αλλα το πιστευω!Καποιος λογος θα υπαρχει που καθενας μας βρισκεται εκει που ειναι οπως ειναι...Το πιο ευκολο θα ηταν να επιρριψεις την ευθυνη σε αυτους που δεν σου δειχνουν ποσο πολυ θα ηθελαν να ειναι κοντα σου..Αλλα γι'αυτο μαλλον φταιει ο 1ος ηλιθιος σεναριογραφος που εισηγαγε στο εργο του τη σκηνη που καποιος ερωτευμενος χωρις δευτερη σκεψη τη στιγμη βρισκεται να κλεινει το ακουστικο του τηλεφωνου και στην επομενη σκηνη ειναι ηδη στο αεροδρομιο μπροστα στον πινακα αναχωρησεων!Με κατι τετοιες μαλακιες χαλαει η πιατσα!!!!!Τα ενδιαμεσα σταδια απλα παρακαμπτωνται...το αδειο πορτοφολι,η χρεωμενη πιστωτικη,η διαθεσιμοτητα των πτησεων,ο καιρος...Ολα ξεπερνιωνται για χαρη του ερωτα...Χαιρομαι που ανηκω στους εκτος πιατσας...Οχι γιατι δεν πιστευω οτι καποιος αν θελει μπορει πραγματι να ξεπερασει ολους αυτους τους σκοπελους αλλα γιατι βλεπω τα πραγματα λιγο πιο ορθολογιστικα.Δεν μπορω,δεν μπορεις,οκ...Θα ηταν ηλιθιο να περιμενω αυτο σαν αποδειξη του αν μ'αγαπας η οχι...Εννοειται οτι μου λειπεις κι εσυ,και οι φιλοι μου και η οικογενεια μου!Και ακομη και αν πρακτικα θα μπορουσα να ειμαι στο Παρισι με τους φιλους μου για Χριστουγεννα ή στην Αθηνα με τους αγαπημενους μου, τους συμποδηλατες μου και τους djs που με τρελαινουν(σσ.John Kennedy,Blend Mishkin,Serocee) ουσιαστικα θελω να ειμαι εδω!Δεν το κανω ουτε για να με οικτιρουν χρονιαρες μερες,ουτε για να πειστω οτι ειμαι αντικοινωνικη..δεν ειμαι και το ξερω...Ανυπομονω να γυρισω,ονειρευομαι ηδη τις στιγμες που θα πρωταντικρυσω ολους τους δικους μου ανθρωπους!Μαλλον ομως κατι καλο θα βγει απο αυτο...εκτος απο τον φρονιμητη μου αυριο...

YΣ:Παρακαλω τον πρωτο που θα καταλαβει τη σκεψη μου,να προσπαθησει να την εξηγησει στη μαμα μου,που απο το πολυ κλαμα για την "κακοτυχια"μου ειναι στα προθυρα να εξασκησει τη σαντερια που δεν ξερει για να "ξορκισει το κακο"...

Βurbuja(!)

      Burbuja ελληνιστι φουσκαλα αποκαλεσε την Ελλαδα η Αλεσανδρα, η βραζιλιανα συγκατοικος μου...Προσπαθουσα να της εξηγησω ποσο ξενοι ειναι ακομα οι "ξενοι" στην Ελλαδα ορμωμενη απο τα περιστατικα που μου περιεγραφε η μαμα μου στις αρχες του 80...Εκανε βολτα με την επισης μαυρουλα φιλη της στον Πειραια και οι περαστικοι τις ρωτουσαν αν ειναι βαμμενες μαυρες οπως ο Βουτσας στην ταινια που παριστανει τον υπηρετη(!).Η κουβεντα ξεκινησε απο το πως αντιμετωπιζονται οι μεταναστες στην Ευρωπη.Ακομα και στα πλεον "πολιτισμενα" κρατη ,αν και απεναντι στο νομο οι εγχρωμοι και παντως ειδους ξενοι ειναι ισοι ουσιαστικα δεν ειναι.Ποιος θα ξεχασει τις ρατσιστικες υποθεσεις περυσι στη Γαλλια απο τους ακροδεξιους?Πως να το κανουμε,η Λατινικη Αμερικη βιωνει τις επιμειξιες εδω και αιωνες.Οπως λεει και ενας απο τους καθηγητες μου η κατακτηση της Λατινικης Αμερικης απο τους Ισπανους εγκειτο οχι στην πετυχημενη στρατιωτικη πολιτικη τους αλλα στο οτι πηδουσαν "ο,τι κινειται" (οπως λεει χαριτολογωντας...) και συνεπως κερδιζαν εδαφος μεσω των απογονων τους.Συνεπως εδω και αιωνες  ενας μαυρος,ενας ασπρος και ενας μιγας στη Λατινικη αμερικη ειναι ενα και το αυτο στη συνειδηση των αλλων!Αντιθετα στην Ευρωπη θα περασουν πολλα χρονια ακομα για να συμβει το ιδιο.Ακομη και στην Ισπανια οπου οι μεταναστες απο τη Λατινικη Αμερικη και οχι μονο,ειναι πολυ συνηθισμενο φαινομενο αντιμετωπιζονται σαν πολιτες β' και κατω κατηγοριας.Ειναι οι χαμαληδες,οι εργατες,οι καθαριστριες,οι ταμιες...ειναι οι ανθρωποι που εισπραττουν βλεμματα περιεργειας και φθονου οταν καταλαμβανουν υψηλες θεσεις.Πριν κατηγορηθω για προκαταληψη θα εκφρασω αυτο που βιωνω εγω εδω...Τα εξωτερικα μου χαρακτηριστικα παραπεμπουν καθαρα σε Λατινοαμερικανα και οχι σε Ελληνιδα.Αυτα λοιπον ειναι που κανουν τους συμφοιτητες μου να με αντιμετωπιζουν σαν φτωχο συγγενη μεχρι τη στιγμη που θα μαθουν οτι ειμαι Ελληνιδα οποτε ανεβαινω στα ματια τους...Τα ιδια χαρακτηριστικα κανουν τους πωλητες να με κοιτανε σαν υποψηφια κλεφτα μεχρι να δουν την εεληνικη ταυτοτητα που επιβεβαιωνει τα στοιχεια της καρτας τραπεζης μου στο ταμειο.Ο μυθος που θελει τους μεταναστες στην Ευρωπη να ζουν σε ουτοπια διαψευδεται και με το παραπανω!

Κυκλοφορω και οπλοφορω

 Μακρυα απο την Αθηνα,με πληροφορηση απο παγκοσμιο ιστο,φιλους απο Ελλαδα και συμφοιτητες εδω ισως ειναι η πρωτη φορα που αντιμετωπιζω παγερα το οσα συμβαινουν στην Αθηνα.Δεν αδιαφορω κανεις λαθος!Νιωθω μεγαλη περηφανια που με πλησιαζουν οι Ισπανοι γεματοι τρομο και αγωνια και με ρωτανε για τα επεισοδια.Γουσταρω τρελα που ο λαος που ολοι ως τωρα θεωρουσαν βαριεστημενο και παθητικο,ξεσηκωνεται με οποιοδηποτε κοστος και δεν αντεχει τα συμπτωματα της ανοχης.Θα ελεγα οτι εφοσον ξεσηκωθηκε ο Ελληνας απο τον καναπε του νιωθω σιγουρια για τη συνεχεια των εξελιξεων,τη θεωρω απολυτως φυσιολογικη και συνεπως δεν με εντυπωσιαζει.Δεν θα παρω θεση για τα επεισοδια,τους βανδαλισμους και τους μπατσους.Ειναι γενικοτητες που επιβεβαιωνουν γνωστους κανονες και αναιρουν τον ιδιο τον ανθρωπο.Μου αρκει που νιωθω τον αερα της αλλαγης.Σηκωνει και σκουπιδια και σκονη και φυλλα,οκ.Θα φερει ομως στο φως την επιφανεια κατω απο αυτα.

“Οι ανθρωποι οταν αγαπιουνται πρεπει να μεγαλωνουν σαν τα κυπαρισσια,παραλληλα. Να μην πεφτει ο ενας να σκιαζει τον αλλο”

         Αντε πάλι! Μιλάνο! Μαλπενσα για την ακριβεια. Τί ειναι αυτο που θα σε κανει να κατσεις να σκεφτεις και να γραψεις; Αυτο παντως που παροτρυνε εμενα ειναι ο απλετος χρονος(;), το οτι ακουω τον καθε φιλο και γνωστο που ειναι αν μη τι αλλο δημιουργικος και με ορεξη να φτιαξει την κοινωνια στα μετρα του, σαφως καλυτερη(;). Στη πραγματικοτητα δεν ξερω. Ουτε θα το αναλυσω γιατι το εχουν κανει αλλη με επιχειρηματα και σαφως καλυτερα. Ξαναπερασα απο Μιλανο με περισσοτερες ωρες αναμονης αλλα δεν ηθελα να γραψω το οτιδηποτε καθως επισης, απο το γυμνασιο ακουω οτι “γραφουνε” αλλα πάλι δεν εβρισκα καποιο νοημα στο να το κανω κι εγω. Οποτε μαλλον το γραψιμο ειναι αναγκη και ναι(!) δεν ειναι απαραιτητο να σου συμβει στα 13 σου ή 15 αλλα στη ηλικια που το εχεις εσυ αναγκη. Γραφεις για να εκφρασεις συναισθηματα οπως αγαπη, θυμο και τα παραπονα που εχεις απεναντι σε ατομα που σε κανουν να αναιρεσεις απο μονος σου τα λεγομενα σου χωρις να το αισθανεσαι πραγματικα. Απλα, οποιος γραφει απο τα δωδεκα του εχει αναπτυξει τροπο σκεψεις, επειχηρηματολογια και ετοιμολογια που θα μπορουσε να ηταν καποιου εικοσι χρονια μεγαλυτερου του! Αναιρεις λοιπον τα λεγομενα σου, καταρριπτεις για λιγο τα πιστευω σου, κοκκινιζεις επειδη η πιεση σου εχει παει στα υψη μονο και μονο επειδη δεν μπορεις να τον αντιμετωπισεις και καθεσαι απλα στα αυγα σου. Υπομενεις, επιμενεις ή απλως απορριπτεις(που αυτο ειναι μια ολοκληρη επανασταση να ξερεις); Αν υπομενεις κανεις κακο στον εαυτο σου, αν επιμενεις, ο αλλος πιεζεται, σου “την λεει” οποτε παλι κανεις κακο στον εαυτο σου(και λιγακι στον αλλον). Απορριπτεις; Εδω σε θελω καβουρα που περπατας λεβεντικα, εδω σε θελω περδικα που περπατας στα καρβουνα. Αν δεν ειχες σκεφτει καν το ενδεχομενο να απορριψεις τοτε λυπαμαι αλλα μαλλον θα εκανες τα παντα για να κρατησεις τον αλλον, η σχεση σου συμπεριλαμβανει την εξαρτηση και το να πεις τον αλλον “σε χωριζω απλα γιατι δεν νιωθω την αγαπη σου” ειναι σχεδον απιθανο να το πεις. Γιατι η απαντηση που σκεφτεσαι “ναι, ισως ειναι καλυτερα” σε τρομαζει και δημιουργεις στο μυαλο σου σκηνες με πρωταγωνιστη εσενα σε εναν καναπε να πινεις οτι πινεται, να καπνιζεις οτι καπνιζεται, η καινουρια γραμμη του μετρο να εχει ολοκληρωθει και να μην το εχεις μαθει γιατι εχεις να βγεις απο τοτε που σου ειπε το πικροχολο “ναι οντως” και εχει περασει ηδη ενας μηνας. Τελικα τί θα κανεις; Και ποιος ο λογος πρωτιστως να σε κανει να αναρωτιεσαι τετοια “κακα” πραγματα; Ετσι ξαφνικα πιστευεις πως ο αλλος θελει να σε χωρισει; Συναντηθηκατε τυχαια σε ενα κλαμπ, σε μια παραλια, καπου τελος παντων. Αναπτυχθηκε ενα ειδος σχεσης στην αρχη και μερα με την μερα η σχεση γινεται πιο δυνατη. Μεχρι αυτο το κομβικο σημειο που αφου τα αναλυσατε ολα, με μια παθητικοτητα βιωνεις το αισθημα της απορριψης απο τον συντροφο σου σχεδιαζοντας στο κεφαλι σου πολλες αιτιες. Δεν τον καλυπτεις; Δεν εχει να κερδισει κατι απο εμενα και με βαρεθηκε. Δεν εχουμε θεματα συζητησης οπως το οικονομικο, το κυπριακο το μεσανατολικο(γκρρρρ) και καπου εκει κολλαει και η διαφορα ηλικιας αλλα δεν το αναλυω τωρα. Ενα μονο θελω να πω. Αλλο εικοσιδυο με τριαντα και αλλο τριαντα με τριανταοχτω. Οχτω απο την μια, οχτω και απο την αλλη αλλαααα αλλο οχτω το ενα και αλλο οχτω το αλλο. Μισο να πηδηξω ελαφρως σε ενα αλλο θεματακι και θα επανελθω.Εχω μια φιλη που ειχε γραψει κατι για τις σχεσεις απο αποσταση. Καταπληκτικα. Ενσωματωσε και εμενα στο αρθρο της. Σου λεω το διαβαζα και μου ερχοταν να βαλω τα κλαματα απο την συγκινηση. Εχεις σχεση απο αποσταση, δινεις ραντεβου σε μια πολη της ηπειρου που βρισκεσαι και τρεχεις. Τις πιανεις ολες σου λεω. Μεχρι που ερχεται η στιγμη να πας για λιγες μερες στο σπιτι της σχεσης σου. Τελεια! Στο σπιτι οπως ακριβως το γουσταρεις. Ξερεις οτι εχει τζακι και μια μπανιερα τρια επι δυο και πηγαινοντας σκεφτεσαι “θα καθομαστε αγκαλια μπροστα στο τζακι με τις ωρες και μετα θα με παει στο μπανιο που θα ειναι γεματο κερακια και το νερο μεσα στα αλατα,αιθερια ελαια και ροδοπεταλα να επιπλεουν. Αντ'αυτου, ερχεσαι αντιμετωπος με την καθημερινοτητα του που δεν ειχες ιδεα οτι θα ειναι ετσι, με την κουραση του, τυπου σπιτι δουλεια και τουμπαλιν, μια αγκαλια καθε τρεις μερες και ενα φιλακι πεταχτο κααααθε πρωι οπως διναμε στην μαμα μας καθως φευγαμε για το σχολειο. Για ερωτικη επαφη μην ρωτησεις. Εκτος του οτι δεν θα απαντησω θα βαλω τα κλαματα. Μα σου λεει, υπαρχει κορεσμος απο την τελευταια φορα που καναμε ερωτα ουτως ωστε να ξανακανουμε. Σεξομανης; Η τελευταια φορα ηταν νουμερο δυο και θα πηγαιναμε για τριτη. Ρε ανθρωπε; καθε που βρισκομασταν ηθελες να ειμαστε συνεχεια γυμνοι. Τωρα μου μιλας για κορεσμο; Θα αρχισω τα χαστουκια και εχω βαψει και τα νυχια μου. Δεν υπομενεις, δεν επιμενεις και αν αγαπας το μεχρι χθες ετερων σου ημισι, δεν απορριπτεις. Απλα περιμενεις. Δεν υπομενεις, περιμενεις! Συζητα το με τους φιλους, ακου ερωτικα τραγουδια σκεπτομενος τις ενδοξες καλες στιγμες και οταν με το καλο τελειωσει η σχεση σου εξ αποστασεως και ερθει η στιγμη να γινει σχεση μεσα στην ιδια πολη το ξανασυζητας. Αν τελικα απορριψεις να μου το πεις να μην καθομαι να περιμενω. Να χωριζω και εγω μια ωρα αρχιτερα. Αντε, γιατι ακουω και την Julio να μου λεει “abrazame” και ειμαι με δεκαεφτα την μεγαλη και δωδεκα την μικρη. Περασε η ωρα. Παω για check- in. Δεν εχω και καθυστερηση να τρεξω για ενα τσιγαρο. Απλα να θυμασαι πως θα ερθει η μερα που θα τραγουδας καραοκε το ασμα της μεγαλης και απολυτης Αννουλας “τωρα καιω την καρδια μου, καιω και τα δακρυα μου και ξορκιζω δεκα χρονια στα καινουρια μου σεντονια”. Καινουριος αερας και καινουριος εαυτος που θα σου χτυπησει την πορτα σαν τον ταχυδρομο και θα σε κανει να βροντοφωναζεις “και τι εγινε πες μου που μαστε χωριστα”.Μ'αυτα και μ' εκεινα, ηρθε η απλη επιστροφη(η μεγαλη ειναι τον Φεβρουαριο). Κατεβηκαμε απο το αεροπλανο, πηγαμε να παρουμε το υπεραστικο λεωφορειο απο τον σταθμο και η αναμονη ειναι τρεις ολοκληρες ωρες. Οποτε θα βγεις για ενα τσιγαρο εξω. Και επειδη τα θελει ο απ'αυτος σου, πας και καθεσαι στο σημειο ακριβως οπου ειχατε καθησει και μαζι. Θα εχεις ξαναζησει κατι αντιστοιχο. Εκει που πριν λιγες ωρες αναρωτιoσουν αν θα χωρισεις ή οχι επειδη δεν αντεχεις αλλο την αποσταση, αυτη που ειναι αναμεσα σας οχι η χιλιομετρικη, εχεις τοσο πολυ αναγκη εκεινη την στιγμη την αγαπη σου, οχι τοσο να μιλησεις, να κανεις οτι κανετε συνηθως οσο το να τον κοιτας και να χανεσαι στο βλεμα του. Να τον βλεπεις μεσα στα ματια και να αισθανεσαι τοσο ολοκληρωμενος που η απουσια του εκεινη την στιγμη σε συνδυασμο με τα αλλα ζευγαρια που περνανε μπροστα σου, σε κανει να βουρκωνεις(ελαφρως ελπιζω) και οι παλμοι της καρδια σου να ειναι στους εκατο και ανω και να μην πεφτουν με τιποτα. Αφαιρεισαι κοιταζοντας το πεζοδρομιο και σιγοτραγουδας το τραγουδι που εισαι σιγουρος πως θα σε κανει χειροτερα. Ανυπομονεις για την επομενη προγραμματισμενη στιγμη που θα βρεθειτε και ταυτοχρονα δεν θες να ερθει γιατι νιωθεις πως αυτος δεν θελει να σε δει. Καπου εδω εμπλεκονται τα συναισθηματα του αλλου που προσπαθουμε να με αποτυχια μεταφρασουμε, να αναζητουμε μια ξεκαθαρη εξηγηση και αυτο γιατι; Γιατι αναμενουμε τον υποτιθεμενο επερχομενο χωρισμο που θα μας στοιχισει. Χριστε μου, τί pathetic ολο αυτο. Ωρες ωρες απορω με τον εαυτο μου πως ειναι δυνατον να ειναι τοσο ηττοπαθης. Αλλα, δεν γινεται να αντιδρασεις και αλλιως. Αφου δεν παιρνεις την αποφαση να τον χωρισεις εσυ και περιμενεις(αν ειναι ποτε δυνατον) να σε χωρισει αυτος. Ξανανεβαινει η πιεση στο δεκαεξι η μεγαλη και δωδεκα η μικρη, το νιωθω. Δεν πειραζει ομως. Πιεση ειναι, εχει σκαμπανεβασματα.

Σε μια συνεντευξη της Νανας Μουσχουρη διαβασα οι ανθρωποι οταν αγαπιουνται πρεπει να μεγαλωνουν σαν τα κυπαρισσια,παραλληλα. Να μην πεφτει ο ενας να σκιαζει τον αλλο. Αν εισαι εσυ το μικρο κυππαρισι; και το χειροτερο;; το παραδεσαι!! Νιωθεις πως τρεχεις να τον προλαβεις και αυτος σε περιμενει στην μεθεπομενη γωνια. Πως να το κανουμε; εχει φτασει Γκαζι και εχει πιει το πρωτο του κοκτειλ. Εσυ ακομα Λαρισα! Πατα το λιγακι παραπανω, αν σε γραψουν για υπερβολικη ταχυτητα ή αν τρακαρεις ισως πεις και χαλαλι..(ισως και οχι). Το σιγουρο ειναι πως εχεις ρισκαρει για μια σχεση που θα ηθελες να κρατησεις με νυχια και με δοντια. 

ΥΣ:Με μεγαλη χαρα φιλοξενω τις ενδομυχες-προφητικες σου σκεψεις οπως ακριβως τις εγραψες Ταξ.Dally

λεει ενας θρυλος...

   Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου. Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό. Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε:
'Τι είναι το κρυφτό;'
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να παίξουν κι αυτοί.Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν:
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια
στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η
Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.
'Ένα, δύο, τρία, άρχισε να μετράει η Τρέλα.

Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριό ταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε. Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου ο oποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.Η Γεναιοδωρια δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της οπότε την άφηνε ελεύθερη. Και έτσι η Γεναιοδωρια κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα. Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό
μέρος μόνο για αυτόν. Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού.Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο. Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί. ....1000, μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ
μακριά. Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για
θεολογία. Ένιωσ ε τον 'ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του
ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί.Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα. Η Τρέλα έψαχνε παντού,πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια.Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα. Κι έτσι από τότε ο Έρωτας
είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει...

Αδιαφορα...

       http://www.youtube.com/watch?v=j6ANZNrd7ZU&feature=related
              Οι μερες κυλουν αδιαφορα....Σιγουρα οχι ασχημα μιας που τουλαχιστον ειμαι γερη εγω και οι αγαπημενοι μου(ο φρονιμητης ξεπρηστηκε...),αλλα οχι και καλα μιας που η γραφειοκρατια καλα κρατει...Μερες αδρανειας θα τις χαρακτηριζα,σαν κατι να ετοιμαζεται να γινει αλλα εσυ να ξερεις οτι δεδομενων των συνθηκων δεν γινεται!Ο χρονος θα κανει τη δουλεια του και παραλληλα κ εγω με αυτον τις δικες μου.Στον απλετο χρονο που κατασκευαζω νεους νευρωνες στον εγκεφαλο μου σκεπτομενη ειμαι σιγουρη οτι οι μεγαλυτεροι σε ογκος η μηκος απο αυτους επικεντρωνονται στο "και τι κανω μετα?".Αντε και ξεπερασα ολα τα εμποδια εδω στην Ισπανια,αντε και επιτελους εισπρατω τα χρηματα της υποτροφιας,αντε και επιστρεφω στην Ελλαδα και μου αναγνωριζουν κανονικα οοολα τα μαθηματα,αντε και παιρνω πτυχιο χωρις κανενα προβλημα ...και βρισκομαι με ενα πτυχιο ΑΕΙ στα χερια μου,τι κανω μετα???Τυπικα θεωρουμαι μια καθηγητρια ξενων γλωσσαν και μεταφραστρια,ουσιαστικα ομως νιωθω οτι δεν ειμαι καταλληλα προετοιμασμενη για τιποτε απο τα 2 και φτανω στην Ελλαδα σε μια χρονικη στιγμη που η ανασφαλεια μου αυτη δινει το πατημα σε καθε εργοδοτη να αφησει το αποτυπωμα του παπουτσιου του πανω μου!Τουλαχιστον μετα τις δοκιμασιες εδω απεκτησα ανθεκτικοτερο στομαχι και πιο καθαρη σκεψη.Θα φανουν αραγε στα επομενα βηματα μου?Κι αν οχι κοβω το περπατημα κ ξανανεβαινω στη σελα..

"Ομορφη ζωη"

     Ο λογος για το νεο δισκο του Σταθη Δρογωση "Ομορφη ζωη".Εφερε στα ελληνικα δεδομενα αυτο που πρωτακουσα για το δισκο των Radiohead "Ιn rainbows" κι αυτο πριν απο χρονια...Ελευθερο και δωρεαν κατεβασμα λοιπον του δισκου εν προκειμενοις απο το http://www.antelmamusic.com/.
 Δωρεαν λεμε οχι τζαμπα, οπερ σημαινει οτι διατιθεται δωρεαν γιατι αυτο που μετραει στους καιρους μας ειναι να εχουν ολοι προσβαση στην τεχνη και οχι θεωρειται ειδος πολυτελειας.Καθενας ειναι ελευθερος να εκτιμησει οπως θελει και μπορει τον δισκο προσφεροντας το συμβολικο ποσο των 2 ως 10 ευρω (αν και εφοσον θελει...) .Εντυπωσιαστηκα  οταν διαβασα οτι για καθε προσφορα θα εκδιδεται νομιμη αποδειξη!Ειναι τραγελαφικο να προσπαθει καποιος να ειναι τοσο συνεπης σε τετοια μικροποσα οταν καρχαριες εξαφανιζουν χιλιαδες μαυρα χρηματα!Ο δισκος επισης θα μπορει να σταλει και ταχυδρομικα ενω θα διατιθεται στην τιμη των 10 ευρω στα περισσοτερα δισκοπωλεια της χωρας.Oι  Radiohead βεβαια κατηγορηθηκαν  οτι χρησιμοποιησαν αυτη τη μεθοδο μπακαλιστικα για να κανουν αισθηση με το πρωτοφανες αυτο τεχνασμα την εποχη που οι δισκογραφικες εσπαγαν το κεφαλι τους για να ελεγξουν το παρανομο downloading(δεν με νοιαζει αν ισχυει ή οχι,ηταν υπεροχος δισκος!).O Σταθης Δρογωσης παλι,ξεκαθαριζει στο σημειωμα του στη σελιδα της Αντελμα οτι οι λογοι που τον ωθησαν σε αυτη την κινηση ηταν 1ον η επιθυμια του να εχει την αποκλειστική καλλιτεχνική ευθύνη για τους δίσκους του(μεγαλη υποθεση....)και 2ον το οτι θελει να μπορει να εφαρμόζει την δική του πολιτική τιμών από δω και πέρα.ΟΚ δεν ανακαλυψε την Αμερικη,εχει τα κοτσια ομως να υψωσει το αναστημα του για χαρη της μουσικης του χωρις κανενα στεγανο και καμμια εγγυηση για κερδος ή εστω καλυψη του κοστους που εχει η παραγωγη ενος δισκου.Και μαλιστα με ιδεα που επεσε στο τσατ της Αντελμα,της εκπομπης του Σταθη στο mindradio.gr καθε Τριτη 12-2,ουτε συμβουλη μανατζερ,oυτε επικοινωνιακο τεχνασμα χορηγου!Καποιος κηρυξε πολεμο με μεγαθηρια συμφεροντων...ελπιζω να μην πιαστει η καπα του κατα τη διαρκεια της μαχης στα δικαστηρια...χαχαχαχα.Δεν ακουσα ακομα τον δισκο αλλα αν κρινω απο τους συντελεστες θα ειναι μαλλον απιθανο να απογοητευτω!Υπομονη λοιπον..λιγες μερες εμειναν ακομη!

ΥΣ:Λατρεψα το εξωφυλλο!

http://www.antelmamusic.com/

Αντε και καλη τυχη μαγκες..

  Το να μιλαω για ανθρωπους που εχουν πεθανει με τρομαζει λιγο....Φοβαμαι οτι θα αγιοποιησω ανθρωπους που ειναι θνητοι,τρωτοι...ποσο μαλλον οταν θελω να γραψω για τον Σιδηροπουλο...Δεν τον προλαβα,ξερω λιγα για τη ζωη του,ισως τα απαραιτητα (γιατι δεν με νοιαζει κιολας..),δεν με νοιαζει το αν επινε,τι επινε και ποσο...Ξερω οτι μαζι του περασα πολλα απο τα εφηβικα μου βραδυα ακουγοντας στο ριπιτ το "Ροκ εν ρολ στο κρεβατι",το "Στην Κ." και το "Ζεϊμπεκικο μπλουζ"...και μεγαλωσα,μεγαλωσα....Ενα καλοκαιρι ακολουθησα και ενα συγκροτημα φιλων σε περιοδεια (τους "Μαπας εντ Φαπας" παναθεμα με...) και εμαθα και αγαπησα κι αλλα "το 69"(το τραγουδι παντα!!!!),"Μου'πες θα φυγω","Γυναικα""εν κατακλειδι","Τα μπλουζ του αποχωρισμου""Day after day".Δεν θα ξεχασω δε,με ακουστικη κιθαρα σε νυχτερινο μπανιο στην παραλια του Αιγιου το "Που να γυριζεις".Παρεπιμπτοντως το "Να μ'αγαπας"το μισω,οποτε δεν θα μπω στον κοπο να επικαλεστω καπoιο στιχακι απο εκει...Σοκαριστηκα ομως σημερα οταν θυμηθηκα τους στιχους του "Kριμα το παιδι" και συνειδητοποιησα ποσο συγχρονο τραγουδι ειναι..και ποσους ανθρωπους σαν αυτους που περιγαφει μπορω να φερω στο μυαλο μου τριαντα χρονια μετα!


Η γκόμενά σου είναι χαζή
και συ μοιάζεις με τσόντα
υπαλληλάκος δηλαδή της τάξης 3 και 80
Εγινες σοβαρό παιδί μ' αφεντικού μουσούδα
βαρύ πεπόνι δηλαδή και με χοντρή τη φλούδα
Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- κι αμόλησε καλούμπα
Απ' τό πρωί απ' τις 7 μου ντύνεσαι στην πένα
και τρέχεις φίλε για δουλειά στου ταύρου την αρένα
Μοιάζεις με μούμια Αιγυπτιακή - με μαραμένο φύλλο
πιες να ξεδώσεις βρε παιδί - κι αν θες παίξε και ξύλο
Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- στο χθεσινό σου φίλο
Ξημέρωμα ζητάω καιρό να σούρθω με κιθάρες
τω καίσαρι του καίσαρος καιρός γι' ανωμαλάρες
άσε τα πως και τα γιατί και πάμε γι' αμαρτία
για να αιστανθούμε δηλαδή εν πλήρει απαρτία
Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- εδώ στην κομπανία

  Πριγκηπας ή αλητης,ροκας ή ρεμαλι μου ειναι αδιαφορο να του βαλω ταμπελα...Μου αρκει που τα τραγουδια του δειχνουν να ειναι σκληρα και συναμα τρυφερα και ακουγοντας τον πρωτο του στιχο,μου ερχεται στα καπακια ο επομενος και η μελωδια του κλωθογυριζει το κεφαλι μου.Για κατι τετοια λοιπον ας ειμαστε καλα να τον τραγουδαμε..Κλεινω με ενα υπεροχο ορχηστρικο "Επειδη χωρισαμε σαν εραστες"... http://www.youtube.com/watch?v=g0AOMWCYbSA&feature=related

2 μετρα και κατι...

     Που τελειωνουν τα ορια της κριτικης και που αρχιζουν τα ορια της προσβολης?Τι σε κανει να πεις σε εναν αγαπημενο σου ανθρωπο "ΣΚΑΑΑΑΑΣΕ" γιατι πιστευεις οτι με αυτα που λεει(ή με τον τροπο που τα λεει...) δεν σε βοηθαει αλλα απλα ξεσπα?Ως τωρα εχω την εντυπωση οτι ειμαι ενας ανθρωπος δεκτικος στην κριτικη,οχι γιατι απαραιτητα συμφωνω με οποιον με κρινει αλλα επειδη καθε γνωμη απο ανθρωπο που εμπιστευομαι κ εκτιμω περναει απο "επεξεργασια",δουλευεται και συνεπως προσφερει...αν μητι αλλο εισακουεται...Φοβαμαι ομως οτι η κριτικη ειναι και ενα οπλο που οι ανθρωποι δεν ξερουν απαραιτητα να το χρησιμοποιησουν συνετα...Το κουζινομαχαιρο κοβει ,ειναι σαφες αλλα κανενας χειρουργος δεν το χρησιμοποιει κατα τη διαρκεια μιας χειρουργικης επεμβασης!Και εγω αβιαστα και συνειδητα σου προσφερω το σωμα μου σωματικο ψυχικο κι πνευματικο γιατι σε εμπιστευομαι.Σε βαζω στο σπιτι μου γιατι ξερω ή τουλαχιστον πιστευω οτι δεν θα αρχισεις να πετας τα κρυσταλλα μου στον τοιχο και να σπας τα τζαμια επειδη δεν σου αρεσει η διακοσμηση...Αντιστοιχα μοιραζομαι μαζι σου τις σκεψεις μου,τους προβληματισμους μου και τις φοβιες μου  γιατι ξερω οτι ακομη και αν δεν συμφωνεις με αυτα θα βρεις εναν λιγοτερο ισοπεδωτικο τροπο για  να μου το δειξεις....Σε μια σειρα απο κατηγοριες και στησιματα στον τοιχο απο τον ιδιο ανθρωπο ομως,κατι δεν παει καλα...ή εσυ ή ο αλλος...που μαλλον περναει τις προσ-βολες για παιχνιδι paintball και χαιρεται με την παλετα των χρωματων που σχηματιζει πανω σου.Μονο που σε αυτους που θεωρεις δικους σου ανθρωπους δεν φορας στολη προστασιας,στεκεσαι γυμνος γιατι ξερεις οτι δεν εχεις τιποτε απολυτως να κρυψεις,κι ετσι δυστυχως βαρανε κατευθειαν στο ψαχνο!Και καπου,καπως σκεφτομαι οτι αν πραγματικα με νοιαζεσαι και θες να με βοηθησεις να εξελιχθω με ξερεις!Ξερεις ποιος ειναι ο ιδανικος τροπος για μενα να μου περασεις καθε ειδους μηνυμα χωρις να με λοιδορισεις,εκτος αν αυτο θες.Ο Μαουρινιο(προπονητης της Ρεαλ Μαδριτης που τελευταια ακουει τα εξ'αμαξης)αποκαλυψε την προηγουμενη εβδομαδα τη συμβουλη της μητερας του πριν αναλαβει τα καθηκοντα του "Αγορι μου,ακομη και οταν σε φθονουν να χαιρεσαι γιατι αυτο ειναι η πρωτη ενδειξη οτι σε θαυμαζουν".Ελα λοιπον,στησε με στα δυο μετρα και κατι και ξεκινα...

Οι 2 οψεις του ιδιου νομισματος

 Παγκοσμια ημερα για τα Ατομα με ειδικες αναγκες η προχθεσινη με τουλαχιστον δυο διαφορετικες οπτικες για αυτην την κατηγορια ανθρωπων..Απο τη μια αυτη http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=230124.Απο φιλο μου "αναπηρακι"(ο ιδιος προτιμα αυτον τον ορο που καθε αλλο απο υποτιμητικος ειναι!) εμαθα οτι ενω για αυτην πορεια ηρθαν στην Αθηνα χιλιαδες ανθρωποι απο ολη την Ελλαδα στην πλειοψηφια τους ηταν ηλικιωμενοι ανθρωποι και οχι "καροτσερηδες".Απο την αλλη, στην Ελληνοαμερικανικη Αγωγη διοργανωθηκε μια εκδηλωση για παιδια που μεταξυ δραστηριοτητων για λογαριασμο κοινωνικων ομαδων για παιδια με αναπηρια ειχε και μια ανοιχτη συζητηση των παιδιων με 3 "αναπηρακια" τον Παναγιωτη(αναπηρακι),τον Γιωργο(αναπηρακι) και τον Τζουλιανο(κωφο) για να λυσουν ολες τις αποριες των παιδιων σχετικα με την καθημερινοτητα τους,τις δυσκολιες τους και τη ζωη τους.Μιλωντας λοιπον με τον Παναγιωτη αναρωτηθηκαμε πως θα περιεγραφαν τα ατομα με ειδικες αναγκες 2 διαφορετικοι ανθρωποι απο καθε εκδηλωση.Απο τη μια η εικονα της παραιτησης και της παθητικης στασης απεναντι στη ζωη και απο την αλλη τρεις νεοι ανθρωποι δυναμικοι, δραστηριοι που γεμιζουν τη ζωη τους με πραγματα που καθε αρτιμελης ανθωπος κανει(σπορ,κοινωνικοτητα με "αναπηρακια" και μη,σχεσεις..).Καπου εδω μου ηρθε στο μυαλo η Gema Hassan Bey.Eιναι "αναπηρακι"-"καροτσερισσα" ,ηθοποιος,χορευτρια,τραγουδιστρια ,αθλητρια στους παραολυμπιακους αγωνες και παρουσιαστρια στην ισπανικη τηλεοραση της εκπομπης με θεμα "Si tu te mueves,,el mundo se mueve contigo" ελληνιστι "Αν κινεισαι εσυ,ολος ο κοσμος κινειται μαζι σου".Η θεματολογια της εκπομπης της περιλαμβανει ολους τους παραπανω τομεις στους οποιους δραστηριοποιειται με σκοπο να δειξει ποσο και πως τα ατομα με κινητικη ή διανοητικη αναπηρια μπορουν και πρεπει να απολαμβανουν τη ζωη τους οπως καθε αλλος.Ολα ξεκινησαν για την ιδια οταν μια μερα αποφασισε οτι πρεπει η ιδια να παει στο φουρνο και να παρει μονη της  ψωμι!Εξεπλαγην οταν χαζευοντας στην τηλεοραση την τελευταια της εκπομπη την ειδα να παιζει σκοποβολη και σκακι προσαρμοσμενα για ατομα με προβληματα ορασης και να συναγωνιζεται με τυφλους!Οσο να'ναι μου φανηκε κατι εντελως καινουργιο σαν εικονα ποσο μαλλον οταν καταλαβα για την αναπηρια της παρα μονο στο τελος της εκπομπης που την ειδα με το αναπηρικο αμαξιδιο.Σε καθε περιπτωση αξιζει εστω και με Google translator να διαβασετε οσα λεει στη συνεντευξη της στην εφημεριδα Heraldo :http://www.heraldo.es/noticias/mueves_mundo_mueve_contigo.html 
  
ΥΣ:Παναγιωτη χαιρομαι πολυ για το νεο σου αθλο να κατεβεις χωρις καμμια βοηθεια το πεζοδρομιο με το καροτσακι,Γιωργο κανονισε να τον πεισεις να ανεβει και σε γουρουνα!!!!Χαχαχαχαχα

Babylon

 Κινηματογραφικο διαμαντακι!!!!!
Babylon,ταινια του Franco Rosso απο το 1980 παρακαλω(!!!!).Την ειδα στο πλαισιο της αξιας που εχει η μουσικη της επενδυση ομως για μενα περιγραφει πολυ ρεαλιστικα τη ζωη της 2ης γενιας Τζαμαικανων στο Λονδινο κατα τη διαρκεια της δεκαετιας του '80.Ο κοινωνικος ρατσισμος,ζητηματα ηθικης,ο ρασταφαριανισμος ειναι μερικα απο τα θεματα που παρουσιαζονται με σεβασμο και χωρις υπερβολες.Σε οτι αφορα τη μουσικη?Ενθουσιασμος για τους λατρεις του dancehall,των roots και των soundsystem.Σπανια κομματια και κερασακι στην τουρτα ο  Abba Shanti επι το εργον!!!!

ΥΣ :Για οποιον φοβαται οτι δεν θα καταλαβαινει τα patois,διαβεβαιωνω οτι 1)προσφερονται υποτιτλοι στα αγγλικα και 2)μετα το 1ο δεκαλεπτο που χρειαζεται για να συνηθισει το αυτι ειναι απολυτως κατανοητα!

http://www.youtube.com/watch?v=u0nhcK_bylU

Πεσε με τα μουτρα!Το περιτυλιγμα μην βγαλεις μονο...

   Ναι ,ναι ,ναι κοκκινα κορδελακια και δωρεαν προφυλακτικα σημερα...και νευρα πολλα νευρα για μενα!!!!Ειναι δυνατον να χρειαζονται καμπανιες,διαφημιστικα,κορδελακια κοκκινα η οποιουδηποτε αλλου χρωματος για να μαθει καθενας μας να ενδιαφερεται για το σωμα του?Ποιο aids   και ποια εγκυμοσυνη?Φαινεται οτι ξεχναμε την ουσια του ερωτα,που δεν ειναι αλλη απο το να προσφερουμε ικανοποιηση στο σωμα μας και το σωμα του αγαπημενου/ης μας.Πως μπορει να χωραει σε αυτο ο φοβος να μην παρεξηγηθουμε ή η ποια ακαταμαχητη καυλα ειναι σημαντικοτερη απο την υγεια μας?Εξοργιζομαι οταν ακουω απο γνωστους ηλιθιες δικαιολογιες για τις οποιες "εκαναν μαλακια...","δεν ειχαν προφυλακτικο..." ή "δεν μπορουσε να τελειωσει αν δεν το βγαλει...".ουτε λογος για τις προφορικες διαβεβαιωσεις περι υγειας την ωρα του σεξ!Δεν λεω πριν πλαγιασει κανεις με καποιον μετα απο γενικες εξετασεις.Aλλα πως ειναι δυνατον,να παρει η οργη να παρει να δινεις ετσι απροστατευτο τον εαυτο σου σε καποιον που σου λεει απλα οτι δεν εχει τιποτα και οτι ειναι υγιης???Ποση αγαπη δειχνεις ετσι για το σωμα σου?Και πως θα αγαπησεις καποιον με τη μορφη του ερωτα αν δεν γνωριζεις και δεν νοιαζεσαι το ιδιο σου το κορμι?Και σε καθε περιπτωση ζωντας στην εποχη που μπορει κανεις να αλλαζει κυριολεκτικα συντροφους με τη συχνοτητα που αλλαζει τα πουκαμισα του γιατι χρειαζεται να ερθει καποιος αλλος να μας ενημερωσει για την ατομικη μας υγιεινη?Γουσταρεις να πηγαινεις με δεκα την ημερα,οκ πλεον αποδεκτο...χωρις προφυλαξη ομως ειναι τιμωρια oχι μαγκια..Και να που τελικα θα καταληξω λεγοντας αυτα που ηθελα να αποφυγω...Λοιπον...σεξακι με προφυλακτικο γιατι ειναι το μονο γλυκο που τρωγεται με το περιτυλιγμα...και Ακομη και αν δεν προκειται για κατι τοσο σοβαρο οπως τοaids, τα κονδυλωματα,η συφιλη η υπατιτιδα η επισκεψη σε γιατρο 1 φορα το εξαμηνο για καλο ειναι...Οι γιαγιαδες και οι μαναδες μας μεγαλωσαν πιστευοντας οτι ο γυναικολογος χρησιμευει μονο για να ξεγενναει τις εγκυες και ακομα και αυτες αλλαζουν πλεον εντελως σταση απεναντι στη σπουδαιοτητα της προληψης,στον αντιποδα νεα κοριτσια δισταζουν χωρις κανενα σοβαρο λογο τοσο την επισκεψη οσο και τις εξετασεις.Ενας γνωστος διαδικτυακος σταθμος αυτες τις μερες στηνει ενα ενημερωτικο περιπτερο στη Φιλοσοφικη και σε συνεργασια με το ΚEEΛΠΝΟ θα κανουν δωρεαν μια εξεταση που με δειγμα σαλιου ανιχνευει σε 2 λεπτα αν υπαρχουν αντισωματα κατα του hiv και συνεπως αν το ατομο ειναι φορεας του ιου.Μαλακια δεν ειναι ομως να το μαθεις ετσι???εκει???Το νου σας!

"Diferente pero no inferior"/Διαφορετικη αλλα οχι υποδεεστερη

 Προκειται για το μοτο της πιο ενδιαφερουσας ταινιας που ειδα τον τελευταιο μηνα μετα απο τα παιδικα της Ντισνευ και δη το "Ψηλα στον αερα"(που τελικα δεν καταλαβα ποτε γιατι τα αποκαλουμε παιδικα μιας που για μενα μεταφερουν μηνυματα κυριως σε μεγαλους!).Temple Grandin ειναι ο τιτλος της και αφηγειται με πολυ ρεαλιστικο τροπο την πραγματικη ζωη μιας αυτιστικης στην Αμερικη της δεκαετιας του '60.Η ταινια βγηκε στις αιθουσες στις 29 Αυγουστου του 2010,ηταν υποψηφια σε15 κατηγοριες των βραβειων Εμμυ και κερδισε τα 5 μεταξυ αλλων το βραβειο Καλυτερης ερμηνειας για την Claire Danes.Το παιδι που ολοι κοροιδευαν για την αλλοκοτη συμπεριφορα και που κανεις εκτος απο την οικογενεια κ εναν καθηγητη της δεν πιστευε σε εκεινη με παρατηρηση,αφοσιωση και επιμονη εφτασε ως τη βαθμιδα της καθηγητριας Πανεπιστημιου του Κολοραντο.Εφηυρε το μηχανημα "αγκαλιας" το οποιο ηρεμει τα ατομα με αυτισμο που οπως ειναι γνωστο δεν αντεχουν την απευθειας σωματικη επαφη ενω δεν ειναι λιγες οι εφευρεσεις της  και στον τομεα κτηνοτροφιας πανω στον οποιο ηταν και οι σπουδες της.Συστηματα και κατασκευες σιτισης,καθαρισμου και ομαδικης στεγασης ζωων που χρησιμοποιουνται ακομα και σημερα ανηκουν σε εκεινη.Επιπλεον ιδρυσε το Σωματειο Αυτιστικων στην Αμερικη σε μια εποχη που ο αυτισμος θεωρουνταν ψυχικη νοσος.Το κυριοτερο βεβαια ειναι πως η ιδια η ζωη της αποτελει το μεγαλυτερο χαστουκι σε οσους ισχυριζονται οτι τα ατομα με αυτισμο δεν μπορουν  να ενσωματωθουν πληρως στην κοινωνια,να μορφωθουν,να αυτο εξυπηρετουνται και να ειναι ανεξαρτητα.Ολοκληρωσε τις σπουδες της στην Ψυχολογια,εκανε Μεταπτυχιακο ,Διδακτορικο και γενικοτερα εχει ενα βιογραφικο που αν μητι αλλο εντυπωσιαζει.Μετα την προβολη της ταινιας και εχοντας υποψη τη συντομη επαφη μου με ατομα με αυτισμο μπορω να πω οτι καταλαβα καποιες απο τις συμπεριφορες και τις αντιδρασεις των ατομων αυτων βλεποντας την καθημερινοτητα μου μεσα απο το δικο τους πρισμα.


http://www.youtube.com/watch?v=cpkN0JdXRpM

Που νομιζεις οτι παρκαρεις???Ποδηλατο εχεις!!!!

  Με ξεκαρδιστικα γελια ενημερωθηκα χθες απο τις ισπανικες ειδησεις για το εξης:Οσοι ποδηλατες στην πολη της Μαδριτης δεν κλειδωνουν τα ποδηλατα τους στις ειδικες θεσεις αλλα σε κολωνες,πινακιδες κ γενικοτερα σε μερη εκτος θεσης σταθμευσης ποδηλατων θα πληρωνουν προστιμο 50! ευρω!!!!!Το δημαρχειο της Μαδριτης ισχυριζεται οτι 4000(!) θεσεις σταθμευσης ποδηλατων ειναι αρκετες  για να καλυψουν τις αναγκες της πολης ,θεση με την οποια μαλλον διαφωνουν οι μαδριλενιοι ποδηλατες..Το ιδιο φυσικα θα ισχυει κ για οσους αντι να χρησιμοποιουν τους ποδηλατοδρομους ή τις λεωφορειολωριδες οπου δεν υπαρχει ποδηλατοδρομος ,ανεβαινουν στο πεζοδρομιο...Λογικο το λες αυτο ή εστω πιο λογικο δεδομενου οτι το πεζοδρομιο καλο ειναι να χρησιμοποιειται μονο απο πεζους εφοσον υπαρχει η προβλεψη για λωριδα μονο για τα ποδηλατα...Μου θυμησε ομως το αντιστοιχο Αθηναικο σκηνικο το καλοκαιρι....Στην οδο Σταδιου εχω κλειδωσει το ποδηλατο μου σε καγκελο του Δημου Αθηναιων.Οταν επιστρεφω βλεπω γερανο της Τροχαιας να μαζευει τις μηχανες που ειχαν σταθμευσει διπλα απο μενα...και γελωντας πονηρα λεω στον υπαλληλο "Χμ....μηπως θα παρετε και το δικο μου οχημα???χαχαχαχαχαχαχα".Την επομενη φορα θα προσεξω περισσοτερο,ισως το αστειακι μου να μην ηταν και τοσο καλο....και φυσικα το νου του οποιος ερθει για το που θα κλειδωσει τον "κεραυνο" του...

          

Ευτυχως(!) που τα σχεδια ειναι για να ανατρεπονται κ να αναβαλλονται...

Αν το σκεφτει κανεις περναμε σχεδον τον περισσοτερο χρονο μας σχεδιαζοντας,κανονιζοντας,οργανωνοντας....δουλειες,ταξιδια,δραστηριοτητες συναντησεις!Ουφ πια σιχτιρ!Και φυσικα βλαστημαμε οταν κατι δεν παει καλα κ πρεπει εκ νεου να αναβληθει ,να ακυρωθει η να μεταβληθει καποια απο τις αψογα οργανωμενες λεπτομερειες!Καθοτι αισιοδοξος ανθρωπος ειμαι μαθημενη κυριως για το κομματι μετα...Θα 'λεγα οτι η λεξη κανονιζω για μενα χρησιμευει κυριως στο πως θα αλλαξω αυτο που οι αλλοι θεωρουν ατυχια σε αφορμη για να κανω τους αλλους να ζησουν κ κυριως να πιστεψουν πως μπορει να γινει η διαφορα που πλησιαζει στο τελειο.Γιατι απλα τα ανεπιτηδευτα και τα της τελευταιας στιγμης ειναι τα καλυτερα!Τωρα το λεω βεβαια το λεω για να ξαναπιστεψω πρωτη εγω!Κανονιζα Χριστουγεννα στο Παρισι και τη Ρωμη με εισητηρια αντιστοιχα του τρενου για Θεσσαλονικη με ιντερειλ,ολα εμοιαζαν ιδανικα μεχρι που εχασα την ταυτοτητα μου στο Λονδινο και πληροφορηθηκα οτι για να βγαλω εκ νεου διαβατηριο χρειαζεται να περιμενω τουλαχιστον ενα μηνα στην πρεσβεια της Μαδριτης...Το ρομαντικο-ειδυλλιακο χριτουγεννιατικο ταξιδι απλα ξεφουσκωσε κ εγινε μια μαζα απο εικονες πεζης καθημερινοτητας και γκριζου τη στιγμη που τα παντα λαμπυριζουν και φωτιζουν πολυχρωμα...μονη χριστουγεννα στο χωριο της Σορια χωρις οικογενεια και φιλους....απο τοτε τα σχεδια Β,Γ,Δ,Ω δινουν και παιρνουν....Ευκαιρια για ταξιδια με λεωφορειο στην Ισπανια?Σπιτι να βλεπω χαζοεκπομπες μιας που θα ειμαι μονη???Ποιος να ξερει?Και ποιος να ξερει τι θα φερει η οποια επιλογη?Τι θα ειναι για καλο και τι για κακο?Ας ελπισω το εμποδιο μου να ηταν μονο για καλο και να μου φερει οσα ποθω και οσα μου αξιζουν για τις καλες μου πραξεις....χαχαχαχαχαχα!Ημουν "καλο"κοριτσι φετος....Σε καθε περιπτωση θα σκεφτω διπλα και τριπλα οσους ανθρωπους μεινουν μονοι τους γιορτινες μερες...χειροτερο απο καταδικη ειναι!Ειναι νωρις βεβαια...ξερω...αλλα σκεφτειτε τους πριν οριστικοποιησετε τα εορταστικα σας σχεδια...

"Ο εκλεπτυσμενος πρωτογονος"

      Ισως απο τα μιο ομορφα απογευματα στο Λονδινο παρα την οποια ταλαιπωρια,η εκθεση των εργων του Gaugain του αγαπημενου μου ζωγραφου στο Tate modern gallery!!!!Τον γουσταρω τον Gaugain!!!!Για πολλους λογους...μεσα στην τρελλα του (εδω μαλλον φταινε οι Λατινοαμερικανικες καταβολες...),την καταθλιψη του,ειχε την επιμονη για να αφοσιωθει στην τεχνη του,και τη μαγκια να τα παρατησει ολα στη Γαλλια οικογενεια,επιχειρησεις και την υποκριτικη αστικη ταξη του 19ου αιωνα της Γαλλιας και να παει στην Ταιτη γιατι ηθελε να εμπνευστει απο την ομορφια στην πιο πρωτογονη μορφη της.Εφαγε τη γκομενα του Βαν Γκογκ,εζησε τον ερωτα με τις πανεμορφες γυναικες της Ταιτης και των Νησων της Μαρκησιας,εκοψε το αυτι του επισης μανιακου και καταθλιπτικου συγκατοικου του Βαν Γκογκ και δημιουργησε πινακες απειρου καλλους!Δεν υπολογισε κανεναν και τιποτα,ουτε τα 5 παιδια του ,ουτε τη σταθερη δουλεια του στην τραπεζα,ουτε την κοινη γνωμη που καταδικαζε την αναγκη ενος  νεοαστου ευγενη  να ταξιδεψει εκει οπου οι γυναικες κυκλοφορουσαν ελαφρως ενδεδυμενες και ο κοσμος ηταν απολιτιστος.Και εκει ακριβως τους χτυπησε!Εδειξε την ομορφια της γυμνιας χωρις αυτη να ειναι προστυχη,προκλητικη και αισθησιακη μεν αλλα οχι χυδαια.Οσο για τη μορφωση και τον πολιτισμο oι πινακες του δειχνουν ποσο πιο σημαντικη ειναι η αγνοτητα του χαρακτηρα και η απλοτητα.Θαυμαζω απιστευτα τις φιγουρες των γυναικων του,μιγαδες και μαυρες σε σωματα πραγματικα ,με καμπυλες και φορμα,ντυμενες με χρωματα εντονα που τονιζουν ακομη περισοτερο την εξωτικη τους ομορφια.Υπαρχει ενας διαχυτος ερωτισμος στους πινακες του,ειναι σαν να μπαινεις μεσα καθε φορα και να νιωθεις την αγνη λαγνεια(??????) να σε καταλαμβανει.Αν καποιος βρεθει ως τον Γεναρη που ειναι η εκθεση στο Λονδινο,απλα μην τη χασει!

Η ιδανικη σχεση?...απο αποσταση...

  
         Το ερεθισμα προηλθε απο την τελευταια επισκεψη στην Αγγλια.Στην παρεα,ενα ζευγαρι φοιτητων ο Τιμος και η Ντιανα που κανουν το διδακτορικο τους απο Ελλαδα και Πορτογαλια αντιστοιχα και ειναι μαζι εδω κ 4 χρονια και 2 ακομα αγορια που εκαναν αντιστοιχα το διδακτορικο τους o Pritpal απο την Ινδια και ο Harley απο την Αγγλια.Και οι 2 διατηρουν εδω και χρονια σχεση απο αποσταση με τις κοπελες τους.Ο καθενας με τον δικο του τροπο καταφερε να εντυπωσιασει και να με κανει να δω με εντελως διαφορετικο ματι τις σχεσεις απο αποσταση που ως τωρα θεωρουσα οτι προσφερουν μονο γκρινια,στεναχωρια,περιορισμο και φουσκωμενους λογαριασμους τηλεφωνου.
    Ο Τιμος και η Ντιανα οπως προανεφερα ειναι ηδη μαζι εδω και τεσσερα χρονια.Σαν ζευγαρι οπως ειναι λογικο αντιμετωπιζουν κατα καιρους εντασεις αλλα παρολα αυτα δειχνουν να ειναι πραγματικα δεμενοι και ερωτευμενοι.Μενουν ηδη μαζι στην Αγγλια.Ποιο ειναι το περιεργο?Δειχνουν να μην τους τρομαζει καθολου το ενδεχομενο του να περασουν καποιο διαστημα χωριστα ειτε αυτο ειναι για λογους σπουδων ,εργασιας ή οικογενειας.Σε πολλους και αυτο ακομα δεν προκαλει καμμια ενυπωση,λογω του εκρηκτικου χαρακτηρα μου επιτρεψτε μου παρακαλω να εκπλαγω....
     Ας περασω στα αγορια...Ο Pritpal  ο οποιος καταγεται απο την Ινδια κανει το διδακτορικο του οπως προανεφερα στο Brighton της Αγγλιας ενω σκοπευει να επιστρεψει τον επομενο μηνα στην Ινδια με αναμεικτα συναισθηματα.Οπως και να εχει μετα απο τοσο καιρο στην Αγγλια εχει δημιουργησει τον κυκλο του,τους φιλους του και ολες τις προδιαγραφες για να βρει δουλεια σε καποιο απο τα πανεπιστημια της Αγγλιας.Γιατι επιστρεφει?Ειχε συμφωνησει με την κοπελα του,το 2011 οπως και να εχει να μεινουν μαζι σε οποιο μερος του κοσμου και αν χρειαστει να μετακινηθει ο ενας απο τους δυο.Μονο που στην περιπτωση τους η κοπελα λογω του διδακτορικου της στην Ινδια θα χρειαστει να μεινει ως τα τελη του 2012.Συνεπως και σχεδον χωρις δευτερη σκεψη ο Pritpal ετοιμαζει βαλιτσες και ανυπομονει να φτασει η στιγμη που θα μεινουν μαζι.Ακουγεται ισως υπερβολικα ρομαντικο,το χειροτερο ομως ηταν στο τροπο που μιλαγε για την επικειμενη συμβιωση τους,η ανυπομονησια καθρεφτιζοταν στο βλεμμα του παροτι ξερει οτι και πισω του αφηνει πολλα.Το παραμικρο ιχνος δυσφοριας ή καταπιεσης,ισως μια μικρη μελαγχολια για τους φιλους του στην Αγγλια.
     Ο Harley με τη σειρα του εδω και καποια χρονια εχει σχεση με μια κοπελα που κανει τωρα την πρακτικη της στην Ινδια και δεν βλεπει την ωρα να φτασει ο Μαης οποτε και θα παει να την βρει.Ως εδω και τα αγορια εξιδανικευμενα δειχνουν..ερωτευμενα ,αφοσιωμενα και με κοινους στοχους.
    Το αστειο ειναι οτι ολα τα παραπανω μου τα ειπαν κατα τη διαρκεια νυχτερινης εξοδου οπου πραγματικα δεν ειχαν τιποτα να ζηλεψουν απο τον οποιονδηποτε εργενη!Ειχαν την καλυτερη διαθεση,χορευαν,διασκεδαζαν...καμμια σχεση με το μοντελο που θελει εναν πιστο συντροφο κλεισμενο στο σπιτι να οικτιρει για τη μοναξια του και την απουσια του αγαπημενου του προσωπου.Εκαναν ως εκ θαυματος να φαινεται εντελως φυσιολογικη μια σχεση με εναν ανθρωπο που βλεπεις ελαχιστα,διατηρεις μη αμεση επαφη αλλα γνωριζεις τοσο καλα και νοιαζεσαι τοσο ωστε να μην κανεις κατι που θα τον πληγωσει και μαλιστα σχεδιαζετε απο κοινου πραγματα για το μελλον...
     Για το τελος αφησα την πιο φρεσκια αλλα και μελισταλακτη ιστορια αγαπης....Ο Ταξιαρχης συμφοιτητης με Ερασμους στην Ισπανια ζει εδω και μερικους μηνες τον απολυτο ερωτα...ναι,ναι...αυτον που σε θελει κρεμασμενο στο τηλεφωνο,με την σκεψη να ταξιδευει με συχνοτητα μερικων δευτερολεπτων στο αντικειμενο του ποθου σου και φυσικα ταξιδια ανα μερικες εβδομαδες απο τη μια χωρα στην αλλη γιατι απλα ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ αν δεν τον/την δεις!
   Την στιγμη που γνωριζω ζευγαρια που ειναι μαζι για χρονια και δεν μπορουν να συνενοηθουν για στοιχειωδη πραγματα ενω ειναι καθημερινα μαζι μπορω να ομολογησω πως και οι πεντε τους ειναι εξαιρετικα δειγματα συμπεριφορας μεσα σε μια σχεση με σεβασμο,ελευθερια αλλα και αν οχι πραγματικη αγαπη σιγουρα αναμφισβητητο ενδιαφερον.Αλλος λιγοτερο καιρο,αλλος περισσοτερο αποκρουουν τις αντιξοοτητες που ηδη υπαρχουν σε μια συγχρονη σχεση συν μια,τα χιλιομετρα.

ΤΕΧΝΗ!...("του δρομου"???...)

         Πριν απο κανενα χρονο παρακολουθουσα ενα ντοκιμαντερ αφιερωμενο στην τεχνη του δρομου και το κατα ποσο το γκραφιτι μπορει να θεωρηθει ή οχι τεχνη.Κριτικοι τεχνης,εικαστικοι,καθηγητες της Σχολης Καλων τεχνων και αλλοι προσπαθουσαν να βαλουν ορια στην εκφραση του δρομου και να προσαρμοσουν τους κανονες του καβαλετου και της τεμπερας στο τσιμεντο και το σιδερο.Προφανως τους αναφερω γιατι με καθε τροπο προσπαθουσαν να μειωσουν αυτην την τεχνη που προσωπικα θεωρω οτι δεν εχει τιποτα να ζηλεψει απο αυτη των γκαλερι.Αναπαριστα αμεσα την κοινωνια,ακολουθει τις δικες της τεχνοτροπιες,εχει ταυτοτητα,ειναι προσβασιμη σε ολους και κυριως κατανοητη στους περισσοτερους χωρις αναγκη να εχουν ειδικες γνωσεις για να την ερμηνευσουν και ανεξαρτητα απο το οικονομικο ή το μορφωτικο τους επιπεδο.Το πιο σημαντικο ομως ειναι οτι ειναι τοσο συγχρονη οσο και διαχρονικη.

    \

  Απο τη στιγμη που ενας πιτσιρικας τελειωνει το εργο του οπου και αν ειναι αυτο χωρις κανενα μεσολαβητη περναει στον κοσμο την ιδια στιγμη,εκπληρωνει το σκοπο του και μεταφερει το μηνυμα του χωρις να περιμενει την εγκριση ενος εικαστικου,τη συμφωνια  μιας γκαλερι ή το χρονο να αποδειξει ποσο σημαντικο ειναι.

         
      





                                                                                                       Δυστυχως το συνηθες επιχειρημα των εχθρων της τεχνης του δρομου ειναι οτι προερχεται απο ανθρωπους αμορφωτους και ασχετους με την τεχνη,την προοπτικη και τουςσυμβολισμους.Πως καταφερνει ομως να ειναι τοσο ρεαλιστικη και καυστικη απεναντι στην κοινωνια?Και σε τελικη αναλυση δεν ειναι ακομη πιο σημαντικο το οτι τα πιτσιρικια αυτα περνουν δεκαδες ωρες απο τη ζωη τους εξασκωντας την τεχνη τους ή την υπογραφη τους οπου μπορουν χωρις τη βοηθεια κανενος για να αποδειξουν την αξια τους?Αν εκτιμω την αφοσιωση ενος καλλιτεχνη που εχει τη δυνατοτητα να μορφωθει εκτιμω ακομα περισσοτερο την επιμονη,την αγαπη και την αναγκη ενος ανθρωπου που δεν εχει αυτες τις δυνατοτητες για να εκφραστει.

       Ακομα κι αν σε πρωτη φαση φαινεται να ειναι καθαρα θεμα επιβεβαιωσης μεταξυ των εφηβικων ομαδων ειναι απιστευτο το ποσο πολυ μπορουν να αλλαξουν την καθημερινοτητα μιας γειτονιας ή εστω να ταραξουν τα λιμναζοντα νερα της σκεψης της.Σε οτι αφορα δε στην αισθητικη τους...ειναι μακραν ανωτερα απο μερικα εκτρωματα αποφοιτων της Σχολης Καλων Τεχνων κατα καιρους σε εκθεσεις ,Βienale και gallery μοντερνας τεχνης!Εnjoy...

Citizens of the world

    Ενας Ινδος ,ενας Ελληνας,μια Πορτογαλιδα,ενας κατα το ημισυ Αγγλος, κατα το ημισυ Ελληνας και μια κατα το ημισυ Ελληνιδα,κατα το ημισυ Κολομβιανη.Αυτη ηταν η συνθεση της παρεας στο Brigthon.Εξωτερικα μοιαζαμε με διαφημιση της Benetton.Θα μπορουσε ομως κανεις πανευκολα να πει οτι δεν υπηρχαν διαφορες,καποιοι ηδη γνωριζονταν χρονια,σπουδασαν μαζι,εκαναν μεταπτυχιακο,διδακτορικο τωρα...Σε επαγγελματικο αλλα και προσωπικο επιπεδο γνωριζουν τον κοσμο και κινουνται σε αυτον με την ευκολια που αλλοι αλλαζουν στους σταθμους με ανταποκριση τους συρμους του μετρο.Ειχε πλακα!Συζητουσαμε για πολεις του κοσμου,εθνικοτητες,τροπους ζωης,καθενας διακωμωδουσε τα τρωτα σημεια της κατα τα αλλα αγαπημενης πατριδας του και μοιραζοταν με τους αλλους εικονες,μυρωδιες και ηχους απο καθε γωνια του πλανητη κυριολεκτικα.H κοινη γλωσσα ηταν το διαβατηριο για ολες τις αγνωστες γλωσσες και πολιτισμους μεταξυ μας ως τοτε.Το μελλον μας ακολουθει τις κοκκινες βουλες στον παγκοσμιο χαρτη και απο εκει και περα ελπιζουμε απλα καποια στιγμη να συμπεσουμε ο ενας στον αλλον.Pritpal Το κοτοπουλο με καρυ απλα δεν υπηρχε!Ευχαριστω αν αμφιβαλλω για το αν θα το δεις...χαχαχα

Η αλλη πλευρα του εργενη....

"I wanna date a musician" ελεγε ο Jack Blak στην ταινια High Fidelity και ο John Cusack του απαντα "i wanna live with a musician".Ειναι ο καλλιτεχνικος μανδυας που σε κανει να βλεπεις με αλλο ματι την καθημερινοτητα?Ισως...οπως και να εχει παντως ειναι συναρπαστικο να βλεπεις την αθεατη,την πραγματικη πλευρα ανθρωπων που για αλλους θεωρουνται αυθεντιες.Περασα μερικες μερες στο σπιτι ενος εργενη και συλλεκτη-εκτιμητη δισκων θα τον αποκαλεσω..Για καποιους ξερει οσο λιγοι το παρεξηγημενο ειδος της reggae στην Ελλαδα που θελει τους ακροατες και δη τους dj απλυτους,με τζιβες,ψειρες και μπαφο ,για μενα απλα μαγειρευει υπεροχα και κανει το μπανιο να αστραφτει!Επειδη σε καμμια περιπτωση δεν θελω να τον ταπεινωσω,οσα λεω τα λεω για την καλη εντυπωση που μου εκαναν.Οχι μονο δεν απομυθοποιηθηκε σαν dj,οχι μονο δεν εχασε πιθαμη απο την αρρενωποτητα του αλλα το αντιθετο!Ως τωρα η αληθεια ειναι οτι η λεξη εργενης ηταν συνδεδεμενη με σκονη,βρωμικο μπανιο,απλυτα ρουχα και κυριως περιορισμενες γαστρονομικες ικανοτητες...Κ τσαφ!Ακουω την ηλεκτρικη σκουπα ενω καθομαι ησυχα ησυχα και διαβαζω το βιβλιο μου στον καναπε,μετα απο λιγο σκαει με γαντακια καθαριζει το μπανιο,την κουζινα και κανει ενα ηδη καθαρο σπιτι να μοσχοβολαει καθαριοτητα ενω το πλυντηριο τελειωνει.Μετα μαγειρεψε fetuccini  με ρικοτα ,σπανακι και λιαστη ντοματα ενω εγω πια επινα το απογευματινο μου τσαι απραγη με τα οικοκυρικα στο σπιτικο του...Μου την ειπε σε μια φαση κιολας..."Πολυ σεξυ να βλεπεις εναν ανδρα να τα κανει αυτα,ε?".Ε,ναι λοιπον!Γλυτωνεις απο οοοοοολη τη μουρμουρα!"Μην τα πετας οπου να'ναι τα ρουχα σου..."."Γιατι δεν επλυνες τα πιατα?","Γιατι δεν πεταξες τα σκουπιδια?" και ολα τα συναφη...Στην τελικη ,ακομα και αν δεν εχει παντα την προθεση να τα κανει ολα στο σπιτι (δεν με αφορα κιολας....) τουλαχιστον ξερει καλυτερα απο κατι κακομαθημενα αγορακια πως συντηρειται ενα σπιτι...
Περιττο να αναφερω τα "μουσικα διαμαντακια"σε χρωμα βινυλιου που με ξυπνουσαν καθε πρωι..."Δεν θα πω ποιος εισαι,θα σε δειξω ομως....χιχιχιχιχιχι

Μερος 2ο...

Oι προηγουμενες σκεψεις καλες ή κακες αφορουσαν στην Ισπανικη πραγματικοτητα,παμε τωρα στα δικα μας...πριν λιγο καιρο σε κοριτσοσυζητηση Ελληνιδων πεφτουν συμβουλες αισθηματικου τυπου σε μια απο τις κοπελες...."Να παρεις αυτο που θες ,να κανεις αγριο σεξ μαζι του κ να τον παρατησεις μετα να δει τι σκληρη κ αδιαφορη που εισαι...","Τι μας εκαναν ως τωρα?μας παρατουσαν!Θα κανεις κ εσυ το ιδιο!","Να του πεις οτι δεν θελεις σχεση!Μονο σεξ.Σκετα,νετα.".Δεν αμφισβητω οτι πραγματικα υπαρχουν γυναικες που οι παραπανω σκεψεις δειχνουν ακριβως τον τροπο με τον οποιο θελουν να κινουνται στην ερωτικη τους ζωη.Καλα κανουν!Μου ειναι αδιανοητο ομως το να δινονται αυτου του ειδους οι "συμβουλες" σε ανθρωπους που δεν μπορουν να το στηριξουν,εκτος αν η μεθοδος της επαναλειψης μπορει να ανατρεψει εξ'ολοκληρου την γυναικεια ψυχοσυνθεση.Απο την αλλη πλευρα ειναι μονο ενα δειγμα της ζημιας που προξενουν τα γυναικεια κυριως περιοδικα στο πως αντιλαμβανομαστε τα φυλα και τους ρολους.Πριν μερικες δεκαετιες ηταν γεματα με συμβουλες για να τον εντυπωσιασεις να τον κατακτησεις και να μεγαλωνεις σωστα τα παιδια σου οντας μια συζυγος που ολοι σεβονται και εκτιμουν για το ηθος της και τις ικανοτητες της.Τωρα που διαβαζω την παραπανω προταση στα σημερινα δεν αλλαζει κατι εκτος απο τη λεξη ΗΘΟΣ.Πετυχημενη σημερα θεωρεισαι αν πατας επι πτωματων,γινεσαι σκληρη και εκτος των αλλων χειριζεσαι το εγχειριδιο του Καμα Σουτρα σαν τον καταλογο της πιτσαριας της γειτονιας.Και παλι ασχημα δεν ειναι για οσες το πρεσβευουν συνειδητα (αν και κατα τη δικη μου γνωμη χανεται ολη η μαγεια του ερωτισμου και της σεξουαλικης πραξης...)Ασχημα ειναι για οσες καταπατουν τα συναισθηματα τους ,παραγκωνιζουν τη σκεψη τους και υψωνουν το λαβαρο της γυναικειας χειραφετησης.Απο σχετικα νεαρη ηλικια βαρεθηκα τα γυναικεια περιοδικα κ τον τροπο που προσπαθουν να διαμορφωσουν το ρολο μου σαν θηλυκο απο το πως θα ντυθω,τι θα πω,τι θα πιω στο πρωτο ραντεβου,πως θα πεισω τον αλλον οτι ειμαι το ιδανικο ταιρι για αυτον και ολα τα σχετικα.Επιπλεον οι παρεες μου ηταν σε ποσοστο 90% αγορια και οχι κοριτσια.Εξεπλαγην λοιπον οταν ο πρωην συντροφος μου με ρωτησε πως γινεται να ειμαι τοσο "θηλυκο" οταν δεν ειχα τα αντιστοιχα προτυπα.Λες και το να εισαι γυναικα στο μαθαινει η καθε δημοσιαγραφος που γραψε σβησε ψαχνει ακομα στα 30 φευγα της εναν ανθρωπο να σταθει στο πλευρο της μιας που τους περισσοτερους απο εγωισμο και μονο τους βαζει πιο κατω και απο την αντιολισθιτικη σολα των νεων της Prada.Καλη η γυναικεια ανεξαρτησια,καλη η ελευθερια και η χειραφετηση αλλα πως να το κανουμε, τυχαινει οι περισοτερες να θελουν μια αγκαλια,ενα φιλι κ μια γλυκεια κουβεντα μετα τον ερωτα και οχι ενα τσιγαρο αποχαιρετισμου.Απλα δεν το αντεχουν.

Ευνουχισμενοι ανδρες-γυναικες με "αρχιδια"....

  Ισως ειναι το κυριοτερο θεμα προς συζητηση μετα το οικονομικο απο τοτε που ηρθα στην Ισπανια.Στο βωμο της ισοτητας κατα τη δικη μου παντα γνωμη οι γυναικες εδω εχουν ξεφυγει!!!!Οχι απλα θεωρουν το φυλο τους ισο αλλα εχουν περασει στην αντιπερα οχθη ταπεινωνοντας για τα καλα τα αρσενικα τα οποια κατα συνεπεια εχουν υιοθετησει μια σταση περα για περα παθητικη...ασχολουνται με τα παιδια ,τις δουλειες του σπιτιου,τα ψωνια της γυναικας τους...προς Θεου δεν πιστευω οτι ο αντρας μπαινοντας βαζει τις παντοφλες που του εφερε η γυναικα,τη ρομπα,παιρνει κ την εφημεριδα κ θρονιαζεται αλλα εδω εχει χαθει παντελως η ισοροπια...Με το ιδιο προσχημα ανακοινωθηκε πριν λιγες μερες μια νομοθετικη τροποποιηση που προσωπικα βρισκω παντελως ηλιθια κ αχρηστη.Απο το 1998 στην Ισπανια με τη γεννηση των παιδιων το ζευγαρι μπορουσε να επιλεξει ποιο απο τα 2 επιθετα των γονιων θα παρει το παιδι και αν παρει κ τα 2 ποιο θα μπει πρωτο..Ως εδω καλα...(δεδομενου οτι αν το επιθετο του πατερα ειναι πχ.Πουλος,μην γελατε εχω συναντησει τετοιο ονομα ,ισως για κοινωνικους κ ψυχολογικους  λογους θα ηταν καλυτερα να παρει το επιθετο της μητερας αν πχ. ονομαζεται Ανδρεου).Τωρα με τη νεα τροποποιηση αν οι γονεις επιλεξουν να παρει το παιδι τους κ τα 2 επιθετα αυτα θα μπαινουν σε αλφαβητικη σειρα ωστε να μην ευνοουν ουτε το αρσενικο φυλο,ουτε το γυναικειο...Νομιζω οτι το μονο που καταφερνει ειναι χαρτουρα,γραφειοκρατια κ φυσικα ακομα περισσοτερο χωρο για να νιωθουν οι γυναικες κυριαρχες του παιχνιδιου. Ισως καποιοι να διαφωνουν μαζι μου ,πιστευω ομως οτι η ανωτεροτητα της γυναικας ειναι κατι που δεν διαπραγματευεται αλλα ουτε και οριζεται με νομους...οποιος εχει μυαλο,καταλαβαινει οτι σαν πλασμα η γυναικα απο τη φυση της εχει περισσοτερες αντοχες,ψυχολογικη δυναμη για να ανταπεξερχεται στις αναγκες της οικογενειας.Ακομη κ αν ο ανδρας υιοθετησει καποιες απο αυτες τις λειτουργιες δεν ειναι τιποτε αλλο απο κατι αχαρο που προσπαθει να τα βγαλει περα με κατι που ειναι εξω απο τη φυση του.Κοριτσια ξαναβαλτε τα σουτιεν....δεν μας παει το στραπον!

Σιωπηρο μηνυμα-2 Νοεμβριου

     Την προηγουμενη Κυριακη ειδα κατι που μπορω να πω οτι με προβληματισε αρκετα...Ολες οι βιτρινες των καταστηματων στην πολη που μενω και σπουδαζω (Σορια Ισπανιας) ειχαν ενα μαυρο φιογκο παρομοιο με αυτον που φορανε σε ροζ για τον αγωνα κατα του καρκινου του μαστου ή το κοκκινο για το aids.Μετα απο λιγο ξεκινησε μια σιωπηρη πορεια εκατονταδων ανθρωπων που διαμαρτυρονταν με τον δικο τους μοναδικο τροπο για τα θυματα των τροχαιων δυστηχηματων.Απ'οτι εμαθα συνηθιζεται και σε αλλες πολεις αλλα και σε αλλες χωρες και αποκαλειται η "Ημερα των νεκρων".Ξερω ακουγεται καπως μακαβριο εμενα ομως με ταραξε!Καμμια φασαρια,καμμια ταλαιπωρια,κανενας αστυνομικος,κανενα σπασιμο βιτρινας,καθολου ξυλο.Δεν ειμαστε συνηθισμενοι σε τετοια στην Ελλαδα....και απο την αλλη χανουμε την ουσια των λογων για τους οποιους διαμαρτυρομαστε στις διαδηλωσεις!Εβλεπε κανεις οικογενειες,ηλικιωμενους να δειχνουν με τον δυναμικο αλλα κυριως ανθρωπινο τροπο την αξια της ανθρωπινης ζωης και το ποσο προσεκτικοι πρεπει να ειναι οι οδηγοι στο δρομο για την αποφυγη και αλλων θυματων στο μελλον.Απο την αλλη βεβαια με προβληματισε το οτι ακομη και σε μια χωρα οπως η Ισπανια με ΑΨΟΓΟ οδικο συστημα και οργανωση χανονται και παλι ζωες στο δρομο.Αν μητι αλλο εδω ειναι σχεδον δεδομενο οτι η ευθυνη πηγαινει στον ανθρωπινο παραγοντα..Αλοιμονο στην Ελλαδα που περνανε οι μερες,οι μηνες και τα χρονια μεχρις οτου βγει το πορισμα για ενα δυστυχημα ,το οποιο συνηθως κρινεται απο το βαθος της τσεπης του θυτη.

Το μονοπατι που δεν χορταριαζει κ δεν σβηνει στους αιωνες...

  Ταξιδευοντας με το λεωφορειο στο βορεινο κομματι της Ισπανιας παρατηρησα αρχικα καπου μεσα στα χωραφια εναν πεζο φορτωμενο με μεγαλη ορειβατικη τσαντα ,ενα χαρακτηριστικο μεταλλικο κυπελο περασμενο με κορδονι στο λαιμο και μπατον.Μερικα εκατονταδες μετρα πιο πισω αλλον ενα παρομοια εξολισμενο και οσο περναγε η ωρα και το παρατηρουσα πιο σχολαστικα οι ταξιδευτες αυξανονταν ολοενα και περισσοτερο.Το πιο περιεργο ειναι οτι επροκειτο για μια απο τις πιο παγωμενες εβδομαδες στην Ισπανια με μεγιστη θερμοκρασια τους 6 βαθμους και ελαχιστη τους -6,ποσο μαλλον στο βορειο κομματι της Ισπανιας,και οι ανθρωποι αυτοι αν και ηταν ολοφανερη η ταλαιπωρια και η κουραση τους συνεχιζαν ακαθεκτοι.Ευτυχως στον 3ο θυμηθηκα οτι ολοι αυτοι ειναι προσκυνητες του Santiago de Compostella απο διαφοα λογοτεχνικα βιβλια που ειχα διαβασει αν θυμαμαι καλα το ενα ηταν ο "Το ημερολογιο ενος μαγου" του Paolo Coelho .Θυμηθηκα ποσο ειχα εντυπωσιαστει σαν εφηβη ,η εικονα ομως ηταν κατι πολυ παραπανω,ηταν συγκινητικη και συναμα εκφραση θαυμασμου απεναντι στους περιπατητες που με οποιοδηποτε κινητρο εκαναν αυτη τη διαδρομη.

   Προκειται λοιπον για το μονοπατι που ξεκινα απο τη γαλλικη πολη Σεν Ζαν και εχει σαν προορισμο τον καθεδρικο ναο της ομωνυμης πρωτευουσας της αυτονομης κοινοτητας της Γαλικιας στην Ισπανια.Συνολικα μιλαμε για μια αποσταση 460 χιλιομετρων!!!!.Λόγω του ότι συντίθεται από ένα δίκτυο προσκυνηματικών δρόμων που συνδέει τα πιο απομακρυσμένα μέρη της Ευρώπης με τον τάφο του Αποστόλου, ανακηρύχθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης Πρώτη Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Διαδρομή το 1987, και ενισχύθηκε με την ανακήρυξή της από την ΟΥΝΕΣΚΟ το 1993 ως Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Επίσης τιμήθηκε με το Βραβείο Ομόνοιας του Ιδρύματος Πρίγκιπας των Αστουριών το 2004.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ιάκωβος ήταν ο Απόστολος που κήρυξε στους πιο μακρινούς τόπους μεταξύ των γνωστών, στο δυτικό όριο. Στην Παλαιστίνη, ο Ηρώδης Αγρίππας τον καταδικάζει σε θάνατο δι’ αποκεφαλισμού το έτος 44 της εποχής μας.Ακολουθώντας την ιακωβική παράδοση, δυο από τους μαθητές του Ιακώβου, ο Αθανάσιος και ο Θεόδωρος, περιμάζεψαν το σώμα και το κεφάλι του, και τα μετέφεραν μέχρι τη Γαλικία, καταπλέοντας με το σκάφος τους στην Ίρια Φλάβια, μετά από επτά ημέρες πλεύσης. Ύστερα από διάφορες περιπέτειες γίνεται ο ενταφιασμός του σε ένα δάσος γνωστό ως Λιμπρεντόν.Μετά από οκτώ αιώνες στη λήθη, τον τάφο του Αγίου Ιακώβου και των μαθητών του βρίσκει ένας ερημίτης, ονόματι Πελάγιος, μεταξύ του 820 και 830 μ.Χ., στο εν λόγω δάσος στην επισκοπή της Ίρια Φλάβια, τη δυτικότερη του Βασιλείου των Αστουριών. Το γεγονός εξακριβώθηκε από τον επίσκοπο Θεοδώμιρο, ο οποίος το γνωστοποίησε στον βασιλιά Αλφόνσο Β’. Αυτός σπεύδει γρήγορα από το Οβιέδο για να επισκεφτεί το μέρος και να επιβεβαιώσει τη θαυματουργή αποκάλυψη, κι έτσι γίνεται ο πρώτος προσκυνητής στον άγιο τόπο.
 Το πρώτο γραπτό ντοκουμέντο που σώζεται σχετικά με την ανακάλυψη είναι η Concordia de Antealtares του 1077.πως τον 12ο αι. επισκέπτονταν ετησίως την εκκλησία εκείνη 500.000 πιστοί. Το μέγεθος είναι τεράστιο, αν συγκριθεί με τον πληθυσμό της Ευρώπης της εποχής εκείνης, που τον υπολογίζουν σε 60.000.000. Κατά το Μεσαιωνα το προσκύνημα ήταν μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές έκφρασης του θρησκευτικού συναισθήματος.
Το προσκύνημα, ως μεσαιωνικό φαινόμενο, διέθετε ένα κατ’ εξοχήν θρησκευτικό στοιχείο. Το πιο αγνό και γνήσιο κίνητρο ήταν η απονομή τιμής στον Απόστολο. Επίσης προσκυνούσε κανείς για να εκπληρώσει ένα τάμα, για να προετοιμαστεί πνευματικά πριν ζητήσει μια χάρη από τον Απόστολο ή τον Θεό και, ένα πολύ κοινό κίνητρο ήταν η απαλλαγή από ένα αμάρτημα. Οι βαθύτεροι λόγοι έχουν τις ρίζες τους στην χριστιανική αντίληψη ότι η ίδια η ζωή είναι ένα προσκύνημα, και όταν από τον 2ο αι. οι πιστοί άρχισαν να λατρεύουν τα υλικά κατάλοιπα των αγίων, στα οποία απέδιδαν δυνάμεις θαυματουργικές, τα μέρη όπου βρίσκονταν αυτά τα κατάλοιπα έγιναν τόποι λατρείας. Με τον καιρό, ο συνδυασμός της εξομολόγησης με ένα προσκύνημα εθεωρείτο σαν η καλύτερη συνταγή για συγχώρεση των αμαρτιών.
Σημερα ,περα απο το θρησκευτικο συναισθημα αποκτα κ αλλες εκφανσεις.Ικανοποιει την αναγκη εσωτερικης καθαρσης, εσωτερικης αναζητησης  η απλα αποδειξη του πως μπορει κανεις να νιωθει ικανοποιημενος απο τη ζωη του χωρις κατ'αναγκη να ακολουθει τη μαζα και να κυνηγα τα υλικα αποκτηματα για να εξασφαλισει την ευτυχια.Δεν ειναι τυχαιο αλλωστε που συναντα κανεις ανθρωπους ολων των ηλικιων,των εθνικοτητων και των κοινωνικων ταξεων που με τα πραγματικα απαραιτητα υλικα αγαθα δειχνουν να ειναι εξισου ευτυχισμενοι αν οχι παραπανω και απο εμας.Τουλαχιστον αυτο ειδα εγω να καθρεφτιζεται στα ματια των περιπατητων μιας που σεβομαι βαθυτατα αλλα τασομαι αντιθετη στα ταματα.Μου εδωσε την εντυπωση οτι ενω αρχικα ο σκοπος ηταν η αποδοση τιμης στον αγιο εξελιχθηκε στην αναγκη του ιδιου του ανθρωπου να τα βρει με τον εαυτο του και να ξεπερασει μονος του τις οποιες δυσκολιες ειτε αυτες ειναι η λανθασμενη σημανση,τα στοιχεία και στοιχειά της φυσης,τα αγρια ζωα,η κουραση,η μοναξια,o φοβος.

Για ολους αυτους τους λογους οι προσκυνητες τυγχανουν ιδιαιτερης εκτιμησης και σεβασμου σε παρα πολλες πολεις του Βορρα της Ισπανιας,σε ολες οσες ειδα προσωπικα τουλαχιστον και απο τα οσα εχω διαβασει.Σε καποιες πολεις τους παρεχονται δωρεαν καταλυματα και φαγητο ενω γενικοτερα τα περισοτερα χωρια εχουν πανδοχεια για την ξεκουραση τους.Θυμαμαι χαρακτηριστικα ενα νεαρο ζευγαρι στην πολη Ναχερα που το ειδαμε μες στο κρυο να βγαζει φωτογραφιες στο ποταμι γελωντας με πραγματικη ικανοποιηση κ εχοντας παρατησει καπου πιο περα τα σακιδια του,τι μπορει στ'αληθεια να τους ελειπε για να ειναι ευτυχισμενοι?Νομιζω οτι η απαντηση περιοριζεται σε ενα ζεστο μπανιο...

Aνηλικοι εκτιμητες εργων τεχνης!

Η σημερινη μερα ειχε στο προγραμα επισκεψη στα σημαντικοτερα μουσεια της Μαδριτης,Museo de arte  Reina Sofia,Mouseo del prado,museo Thyssen-Bornemisza.Οταν λοιπον φτανοντας στο 1ο μουσειο το ειδα καταμεστο απο παιδικες φατσοπυλες σχολικης αλλα ΚΑΙ προσχολικης ηλικιας,θεωρησα πολυ φυσιολογικο παρα τη χαριτωμενη εικονα να δυσανασχετησω και να συμβιβαστω στην ιδεα της φασαριας των παιδιων και του χαους που θα προκαλουσαν στις αιθουσες.Αντ'αυτου εφαγα ενα χαστουκι οοοοοολο δικο μου!!!!Τα πιτσιρικια ηταν οχι μονο υποδειγμα αλλα εδιναν ερμηνειες των πινακων ανταξιες αν οχι καλυτερες απο των ιστορικων τεχνης και των ξεναγων του μουσειου.Σχολιαζαν πινακες του Μιρο,του Πικασο,του Νταλι χωρις ποτε κανεις να τους εχει μιλησει για φορμες,καλλιτεχνικα ρευματα,τεχνοτροπιες,υλικα,σκιες και συμβολα.Ο νατουραλισμος,ο συμβολισμος,ο κυβισμος και ο υπερεαλισμος δοσμενα με τις πιο απλοικες εκφρασεις του παιδικου λεξιλογιου καθιστωντας αχρηστους τους χιλιαδες τομους και τα εγχειριδια για να αποκρυπτογραφει κανεις την τεχνη!Ανελυαν αψογα τις φορμες,τα χρωματα τις εικονες πισω απο τις εικονες και εβαλαν τα γυαλια σε πολλους μεγαλους τοσο με την αντιληψη οσο και με τη σταση τους στους χωρους του μουσειου.Προς θεου δεν προτρεπω τα παιδια να χανουν τον αυθορμητισμο τους και τη ζωντανια τους,τα παιδικα γελακια αλλωστε δεν ελειψαν καθολου..ηταν μια ακομη αποδειξη οτι ειναι αλλο πραγμα η σοβαροτητα και αλλο η σοβαροφανεια.Κλεινω με την πασιγνωστη φραση του Πικασο που ειπε στο τελος της καλλιτεχνικης του πορειας "Χαιρομαι που στο τελος της πορειας μου καταφερα να μπορω να ζωγραφιζω οπως τα μικρα παιδια".

Αεροδρομια...

Εχω προσπαθησει παρα πολλες φορες να εξηγησω σε φιλους οτι τα αεροδρομια πλα δεν τα αντεχει η ψυχολογια μου...Ειναι ισως και ο μοναδικος λογος που δεν μου αρεσει να παραλαμβανω καποιον απο εκει η να τον αποχαιρετω παροτι σε γενικες γραμμες τα παω καλα με τους αποχωρισμους...Αυτα τα καταραμμενα οικοδομηματα με φορτιζουν αβασταχτα συναισθηματικα...ειναι σαν φυλακες εντονων αισθηματαων και ενεργειας...αγωνια,προσμονη,στεναχωρια του αποχωρισμου,ανυπομονησια για να δει κανεις προσωπα αγαπημενα,θυμος και πληξη για μια δουλεια με απαιτησεις ταξιδιων....Ξαφνικα ανθρωποι ολων των εθνικοτητων,των φυλων,των ηλικιων και των κοινωνικων ταξεων με εναν μοναδικα δημοκρατικο τροπο νιωθουν τα ιδια πραγματα...αφηνουν κατι πισω περιμενοντας με λιγοτερη η περισσοτερη ανυπομονησια αυτο που θα ερθει.Ενα συνονθυλευμα συναισθηματων,σκεψεων,αναμνησεων και μελλοντικων σχεδιων εγκλωβισμενα σε check in,boarding pass,arrivals,departures,terminals...Σπαω το κεφαλι μου να θυμηθω αν ειχα ποτε καποια εντονα ασχημη εμπειρια που με επηρεαζει το βεβαιο ειναι παντως οτι σε καθε περιπτωση απλα φευγω απο το αεροδρομιο οσο συντομη κ αν ηταν η επισκεψη μου με ενα βαρος ,ενα κομπο στο λαιμο και μια ανεξηγητη κουραση.Η χαρα του ταξιδιου δεν αλλοιωνεται,ο ενθουσιασμος της ανταμωσης δεν μετριαζεται,η συγκινηση παραμενει η ιδια το ανεξηγητο αυτο ομως αισθημα δεν παυει να ειναι ενας σκοπελος για εναν ανθρωπο που αγαπα τοσο τις νεες περιπετειες και την περιπλανηση.Για το τελος ενα μεγαλο ευχαριστω στη Χριστινα για την υπεροχα περιπετειωδη εμπειρια που μοιραστηκαμε τις προηγουμενες ημερες στη Βορεια Ισπανια!Εχει ηδη προσγειωθει στην Αθηνα και στη σκληρη πραγματικοτητα σχεδιαζοντας τα επομενα ταξιδια που θα φιλοξενηθουν σαν συντομοι εραστες στο ντιβανι του επομενου χωρου αναμονης των αναχωρησεων..

Μεσα απο τα ματια των αλλων.

 Λενε πως για τους ανθρωπους υπαρχουν τρεις οπτικες για να κρινει ο καθενας τον εαυτο του:Υπαρχει λοιπον η οπτικη αυτου που νομιζουμε οτι ειμαστε,η εικονα που λαμβανουν οι αλλοι για εμας και τελος αυτο το οποιο ειμαστε στην πραγματικοτητα.Εχει λοιπον εξαιρετικο ενδιαφερον οντας στα ξενα να λαμβανω τις εντυπωσεις των αλλων για την Ελλαδα χωρις να περνα απο το ωραιοποιημενο πρισμα των ταξιδιωτικων πρακτορων,των ιστορικων και φυσικα το δικο μου!Το εναυσμα λοιπον μου εδωσε μια παρεα μεσηλικων Ισπανων απο την επαρχιακη ισπανικη πολη που μενω,τη Σορια,που πριν 2 εβδομαδες ταξιδεψε στην Ελλαδα και πιο συγκεκριμενα στην Αθηνα μονο και μονο για να παρευρεθει και να συμμετασχει στον μαραθωνιο της Αθηνας την προηγουμενη Κυριακη.Οι εντυπωσεις τους για την Αθηνα?Φοβος,ανασφαλεια,πονηρια και βρωμια!Ανθρωποι που εχουν ταξιδεψει ανα τον κοσμο ερχονται στην πολη μου να βιωσουν απο κοντα τα αρχαιοκλασικα ιδεωδη και αντ'αυτου φοβουνται να περπατησουν στο δρομο γιατι νιωθουν τα βλεματα των υποψηφιων κλεφτων,την κουτοπονηρια των πωλητων και το κακογουστο εμπορικο αλισβερισι σε Ακροπολη και Πλακα (για τους κλειστους αρχαιολογικους χωρους ουτε λογος!).Τι να του πω του ανθρωπου?Αδικο ειχε?Και σαν να μην εφτανε αυτο μου λεει χαρακτηριστικα:
"Φαντασου οτι εγω εμενα σε ενα μεγαλο ξενοδοχειο στην Ομονοια και οι φιλοι μου σε ξενοδοχειο στο Συνταγμα,για να παω να τους βρω καθε φορα ενιωθα οτι φευγω απο τη μια πολη και παω στην αλλη,περναγα μεσα απο πορνες,χρηστες,βρωμια,ερειπια και μεσα σε 10 λεπτα βρισκομουν σε μια πλατεια με κινητικοτητα,μαγαζια,σημειο συναντησης.Και εννοειται οτι δεχομαι πως καθε πολη εχει την ομορφη και την ασχημη πλευρα της,πως δεχεστε ομως να δειχνετε μια τετοια εικονα για το κεντρο σας γιατι τοσο το Συνταγμα οσο και την Ομονοια κεντρο δεν τα θεωρειτε?"
Τι μπορουσα να απαντησω?Πως να δικαιολογηθω?Να του πω οτι η ερμη η Ομονοια εχει περασει απο δεκαδες μελετες,ανακαινισεις και σχεδιασμους?Να ριξω το φταιξιμο στον Κακλαμανη,τη Μπακογιαννη,τον Αβραμοπουλο και το συστημα της δημοτικης και οχι μονο διαφθορας?Λαμβανω τη χειριστη εικονα για ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ δικαιολογημενα απο εναν τριτο και το να επιρριψω ευθυνες σε αλλους απλα θα με βαλει στο σωρο των ευθυνοφοβων Ελληνων.Ισως αυτος ακριβως να ειναι ο λογος που υποστηριζω τις ομαδες που ενεργα υιοθετουν γωνιες της πολεις και τις αλλαζουν.Περα απο αυτο ομως για την πολη μας αποφασιζουμε ΕΜΕΙΣ και ναι η ψηφος εχει δυναμη!Ελπιζω τα τοσα χρονια "αδυναμιας" να ανατραπουν αυριο και να δικαιωθει η γνωμη φιλικου ζευγαριου Ισπανων που ταξιδεψε περυσι στην Ελλαδα "Θυμος ,πολυς θυμος ατην Ελλαδα,ξεσηκωθηκατε και τα εχετε παρει σβαρνα ολα!Ουτε μυγα στο σπαθι σας".Λαμβανοντας λοιπον αυτες τις εντυπωσεις για το τι φαινεται οτι ειναι η Αθηνα ελπιζω οτι θα αλλαξει απο τη βαση της,θα ομορφυνει εκ των εσω για να δειξει την πιο ομορφη εικονα της.