Ο Αδολος και η Αδηλη

Ποσες φορες δεν εχει τυχει να μας εκφρασει ενας ανθρωπος το θαυμασμο του? Και ποσες κατι παραπανω? Ειναι μια κατασταση που σιγουρα εχει συμβει σε ολους...Μονο που δεν εχω κατα νου την ιδανικη περιπτωση που 2 ανθρωποι εχουν αμοιβαια αισθηματα ελξης και συνεχιζουν με κοινη πορεια...  Για την ακριβεια σκεφτομαι τις απιστευτα δυσκολες σε χειρισμο καταστασεις που γνωριζεις εναν ανθρωπο, εχεις πραγματα να πεις, πραγματα να θαυμασεις, να μοιραστεις ΑΛΛΑ οχι κατι παραπανω.  Με την εννοια της προσωπικης μου εμμονης περι χημειας/διακοπτη (ο καθενας οπως θελει το αποκαλει) που σε κανει να βλεπεις αστρακια και πεταλουδες μπλε, κοκκινες και κιτρινες. Το ακομα χειροτερο βεβαια ειναι οταν διαισθανεσαι (γιατι το νιωθεις!!!!) οτι για τον αλλο εχεις μετατραπει σε αψεγαδιαστη μουσα που ο,τι λες και κανεις αγγιζει την τελειοτητα.. Και με αφορμη αυτα κανει σχεδια και για τους δυο,ετοιμαζει ταξιδι μοναχα για παρτη σου και οραματιζεται την κοινη σας ζωη ως τα βαθια γεραματα. Και εδω ειναι το κομβικο σημειο... Πως το χειριζεσαι? Αυτη ειναι η βασικη λεπτομερεια που ξεχωριζει αυτες που ο κοσμος λεει οτι παιζουν με την καρδια και τα αισθηματα των αλλων απο τα καλα παιδια. Και ομως αδυνατω να σκεφτω τι ειναι το σωστο... Δεν μου αρεσει να απορριπτω ανθρωπους,θεωρω οτι ο καθενας εχει κατι να σου δωσει και να παρει,δεν μπορεις να τον αδειαζεις μονο και μονο επειδη βλεπεις οτι μεταξυ αλλων οταν σε κοιταει κολλας απο το σιροπι..ειναι σαν να ακυρωνεις ολα οσα συγκροτουν την προσωπικοτητα του.. Απο την αλλη , πως δινεις στον αλλο να καταλαβει οτι τον εκτιμας και τον θες στη ζωη σου αλλα χωρις βλεψεις για κατι αλλο? Και εδω συνηθως ερχεται το αποκορυφωμα...δεν τον ενοχλει λεει,σου δινει χρονο και θεωρητικα δεν πιεζει καταστασεις ομως ειναι πραγματικα ετσι? Προσωπικα νιωθω εναν κλοιο να σφιγγει απειλητικα γυρω απο το λαιμο μου....Ισως εν αγνοια μου να σφιγγω κ εγω αντιστοιχα το λαιμο καποιου αλλου με προσχημα οσα εχω στο πεισματαρικο κεφαλι μου..Με την ελπιδα να μην θρηνησουμε θυματα...

Dally