Instantes/Στιγμιοτυπα ή "Τωρα που εχω ολη τη ζωη μπροστα μου..."

Η σημερινη μου σκεψη ερχεται απο το μαθημα δοκιμιου στο Πανεπιστημιο.Ο συμπαθεστατος καθηγητης ενα χρονο πριν τη συνταξη του μας παρουσιασε το θεμα της πρωτης μας εργασιας.Το θεμα αυτης "τωρα που εχω ολη τη ζωη μπροστα μου...." με απολυτη ελευθερια ως προς την εκταση,το υφος,την εκφραση το λεξιλογιο.Αφορμη γι'αυτο το θεμα ειναι το ακολουθο ποιημα του Don Herold ή του Nadine Stair(δεν εχει εξακριβωθει) το οποιο αρχικα αποδοθηκε στον Jorg Luis Borges με τον τιτλο Instantes/Στιγμιοτυπα.Η ελευθερη μεταφραση που ακολουθει ειναι δικη μου αφου δυστυχως δεν βρηκα καποια αλλη πηγη:

"Instantes

Si pudiera vivir nuevamente mi vida,
en la próxima trataría de cometer más errores.
No intentaría ser tan perfecto, me relajaría más.
Sería más tonto de lo que he sido,
de hecho tomaría muy pocas cosas con seriedad.
Sería menos higiénico.
Correría más riesgos,
haría más viajes,
contemplaría más atardeceres,
subiría más montañas, nadaría más ríos.
Iría a más lugares adonde nunca he ido,
comería más helados y menos habas,
tendría más problemas reales y menos imaginarios.

Yo fui una de esas personas que vivió sensata
y prolíficamente cada minuto de su vida;
claro que tuve momentos de alegría.
Pero si pudiera volver atrás trataría
de tener solamente buenos momentos.

Por si no lo saben, de eso está hecha la vida
sólo de momentos; no te pierdas el ahora.

Yo era uno de esos que nunca
iban a ninguna parte sin un termómetro,
una bolsa de agua caliente,
un paraguas y un paracaídas;
si pudiera volver a vivir, viajaría más liviano.

Si pudiera volver a vivir
comenzaría a andar descalzo a principios
de la primavera
y seguiría descalzo hasta concluir el otoño.
Daría más vueltas en calesita,
contemplaría más amaneceres,
y jugaría con más niños,
si tuviera otra vez vida por delante.

Pero ya ven, tengo 85 años...
y sé que me estoy muriendo."

"Στιγμιοτυπα

Αν θα μπορουσα να ζησω τη ζωη μου απο την αρχη
στην επομενη θα προσπαθουσα να κανω περισοτερα λαθη,
δεν θα πασχιζα να ειμαι τοσο τελειος,θα ημουν πιο ηρεμος
θα ημουν πιο ανοητος απο οσο υπηρξα
στην πραγματικοτητα,θα επαιρνα πολυ λιγοτερα πραγματα στα σοβαρα.
Θα πλενομουν λιγοτερο,
θα επαιρνα περισσοτερα ρισκα,
θα ταξιδευα περισσοτερο
θα περνουσα περισσοτερα ηλιοβασιλεματα ρεμβαζοντα.
Θα ανεβαινα σε περισσοτερα βουνα,θα κολυμπουσα σε περισσοτερα ποταμια
θα πηγαινα σε περισσοτερα μερη που δεν εχω παει ποτε
θα ετρωγα περισσοτερα παγωτα και λιγοτερα φασολια
θα εδινα μεγαλυτερη σημασια στα πραγματικα προβληματα και λιγοτερη στα φανταστικα.

Υπηρξα ενας απο τους ανθρωπους που εζησαν με βαση τη λογικη 
και αξιοποιησαν  καθε λεπτο της ζωης τους.
Σαφως και υπηρξαν στιγμες χαρας για μενα.
Αλλα αν μπορουσα να γυρισω το χρονο πισω θα προσπαθουσα
να ζησω αποκλειστικα ομορφες στιγμες .

Εαν δεν το γνωριζετε,απο αυτες ειναι φτιαγμενη η ζωη
μονο απο στιγμες,γι'αυτο μην χανεις το τωρα.

Ανηκα στους ανθρωπους που δεν θα πηγαιναν ποτε καπου
χωρις θερμομετρο,ζεστο νερο,ομπρελα,αλεξιπτωτο.
Αν μπορουσα να ξαναζησω,θα ταξιδευα πιο απλα.

Αν μπορουσα να ξαναζησω τη ζωη μου απο την αρχη
θα περπατουσα ξυπολητος απο την αρχη της Ανοιξης
και θα περιφερομουν ξυπολητος ως το τελος του φθινοπωρου.
Θα εκανα περισσοτερες βολτες στο καρουζελ,
και θα συλλογιζομουν περισσοτερο τις ωρες της χαραυγης.
Εαν ειχα ξανα ολη τη ζωη μπροστα μου,
θα επαιζα με περισσοτερα παιδια.

Μονο που ηδη ειμαι 85 χρονων
και ξερω οτι ο θανατος πλησιαζει."


Το βεβαιο ειναι οτι η εργασια για αυτο το μαθημα θα ειναι κατι παραπανω απο ενα απλο γραπτο με λεξεις,προτασεις και παραγραφους σε αψογη σειρα, λυρισμους,παρομοιωσεις και πλουσιο λεξιλογιο.Εχει τη βαρυτητα της δεσμευσης,ως προς το μελλον που τωρα φανταζομαι και ξεκινω να δημιουργω,τις αξιες με τις οποιες θα τα καταφερω και στον ορισμενο χρονο την κριτικη για το κατα ποσο ημουν αφοσιωμενη στο στοχο μου,τα ιδανικα μου καθως τα μεσα που χρησιμοποιησα για να φτασω εκει που εφτασα.Κοινως, την εργασια μου οπως και τη ζωη μου θα την αξιολογησω εγω,με τα κριτηρια που θα επιλεξω να καταγραψω.Για να δουμε,θα προβιβαστω?