Πριν απο κανενα χρονο παρακολουθουσα ενα ντοκιμαντερ αφιερωμενο στην τεχνη του δρομου και το κατα ποσο το γκραφιτι μπορει να θεωρηθει ή οχι τεχνη.Κριτικοι τεχνης,εικαστικοι,καθηγητες της Σχολης Καλων τεχνων και αλλοι προσπαθουσαν να βαλουν ορια στην εκφραση του δρομου και να προσαρμοσουν τους κανονες του καβαλετου και της τεμπερας στο τσιμεντο και το σιδερο.Προφανως τους αναφερω γιατι με καθε τροπο προσπαθουσαν να μειωσουν αυτην την τεχνη που προσωπικα θεωρω οτι δεν εχει τιποτα να ζηλεψει απο αυτη των γκαλερι.Αναπαριστα αμεσα την κοινωνια,ακολουθει τις δικες της τεχνοτροπιες,εχει ταυτοτητα,ειναι προσβασιμη σε ολους και κυριως κατανοητη στους περισσοτερους χωρις αναγκη να εχουν ειδικες γνωσεις για να την ερμηνευσουν και ανεξαρτητα απο το οικονομικο ή το μορφωτικο τους επιπεδο.Το πιο σημαντικο ομως ειναι οτι ειναι τοσο συγχρονη οσο και διαχρονικη.
Απο τη στιγμη που ενας πιτσιρικας τελειωνει το εργο του οπου και αν ειναι αυτο χωρις κανενα μεσολαβητη περναει στον κοσμο την ιδια στιγμη,εκπληρωνει το σκοπο του και μεταφερει το μηνυμα του χωρις να περιμενει την εγκριση ενος εικαστικου,τη συμφωνια μιας γκαλερι ή το χρονο να αποδειξει ποσο σημαντικο ειναι.
Ακομα κι αν σε πρωτη φαση φαινεται να ειναι καθαρα θεμα επιβεβαιωσης μεταξυ των εφηβικων ομαδων ειναι απιστευτο το ποσο πολυ μπορουν να αλλαξουν την καθημερινοτητα μιας γειτονιας ή εστω να ταραξουν τα λιμναζοντα νερα της σκεψης της.Σε οτι αφορα δε στην αισθητικη τους...ειναι μακραν ανωτερα απο μερικα εκτρωματα αποφοιτων της Σχολης Καλων Τεχνων κατα καιρους σε εκθεσεις ,Βienale και gallery μοντερνας τεχνης!Εnjoy...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου