Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Αντε και καλη τυχη μαγκες..

  Το να μιλαω για ανθρωπους που εχουν πεθανει με τρομαζει λιγο....Φοβαμαι οτι θα αγιοποιησω ανθρωπους που ειναι θνητοι,τρωτοι...ποσο μαλλον οταν θελω να γραψω για τον Σιδηροπουλο...Δεν τον προλαβα,ξερω λιγα για τη ζωη του,ισως τα απαραιτητα (γιατι δεν με νοιαζει κιολας..),δεν με νοιαζει το αν επινε,τι επινε και ποσο...Ξερω οτι μαζι του περασα πολλα απο τα εφηβικα μου βραδυα ακουγοντας στο ριπιτ το "Ροκ εν ρολ στο κρεβατι",το "Στην Κ." και το "Ζεϊμπεκικο μπλουζ"...και μεγαλωσα,μεγαλωσα....Ενα καλοκαιρι ακολουθησα και ενα συγκροτημα φιλων σε περιοδεια (τους "Μαπας εντ Φαπας" παναθεμα με...) και εμαθα και αγαπησα κι αλλα "το 69"(το τραγουδι παντα!!!!),"Μου'πες θα φυγω","Γυναικα""εν κατακλειδι","Τα μπλουζ του αποχωρισμου""Day after day".Δεν θα ξεχασω δε,με ακουστικη κιθαρα σε νυχτερινο μπανιο στην παραλια του Αιγιου το "Που να γυριζεις".Παρεπιμπτοντως το "Να μ'αγαπας"το μισω,οποτε δεν θα μπω στον κοπο να επικαλεστω καπoιο στιχακι απο εκει...Σοκαριστηκα ομως σημερα οταν θυμηθηκα τους στιχους του "Kριμα το παιδι" και συνειδητοποιησα ποσο συγχρονο τραγουδι ειναι..και ποσους ανθρωπους σαν αυτους που περιγαφει μπορω να φερω στο μυαλο μου τριαντα χρονια μετα!


Η γκόμενά σου είναι χαζή
και συ μοιάζεις με τσόντα
υπαλληλάκος δηλαδή της τάξης 3 και 80
Εγινες σοβαρό παιδί μ' αφεντικού μουσούδα
βαρύ πεπόνι δηλαδή και με χοντρή τη φλούδα
Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- κι αμόλησε καλούμπα
Απ' τό πρωί απ' τις 7 μου ντύνεσαι στην πένα
και τρέχεις φίλε για δουλειά στου ταύρου την αρένα
Μοιάζεις με μούμια Αιγυπτιακή - με μαραμένο φύλλο
πιες να ξεδώσεις βρε παιδί - κι αν θες παίξε και ξύλο
Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- στο χθεσινό σου φίλο
Ξημέρωμα ζητάω καιρό να σούρθω με κιθάρες
τω καίσαρι του καίσαρος καιρός γι' ανωμαλάρες
άσε τα πως και τα γιατί και πάμε γι' αμαρτία
για να αιστανθούμε δηλαδή εν πλήρει απαρτία
Βρε ώπα κρίμα το παιδί
Βρε ότι κάτσει κι ότι 'ρθει
Ασ' την καρδιά σου να τα πει- εδώ στην κομπανία

  Πριγκηπας ή αλητης,ροκας ή ρεμαλι μου ειναι αδιαφορο να του βαλω ταμπελα...Μου αρκει που τα τραγουδια του δειχνουν να ειναι σκληρα και συναμα τρυφερα και ακουγοντας τον πρωτο του στιχο,μου ερχεται στα καπακια ο επομενος και η μελωδια του κλωθογυριζει το κεφαλι μου.Για κατι τετοια λοιπον ας ειμαστε καλα να τον τραγουδαμε..Κλεινω με ενα υπεροχο ορχηστρικο "Επειδη χωρισαμε σαν εραστες"... http://www.youtube.com/watch?v=g0AOMWCYbSA&feature=related

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου