Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Τελετη υποδοχης...

Αυτο που ξεχωριζει ενα γιορτινο σπιτικο απο ενα συνηθισμενο σπιτι τα Χριστουγεννα δεν ειναι τιποτε αλλο απο τη μυρωδια. Και αν μου λειπει κατι απο το σπιτι μου στην Ελλαδα δεν ειναι αλλο απο τη μοσχοβολια της βανιλιας, της κανελλας, του ανθονερου και γενικοτερα του φουρνισματος..Αυτη η αισθηση που σε πνιγει με το που βαζεις το κλειδι στην πορτα και αδρανοποιει ολες τις αισθησεις εκτος απο αυτη που θα σε οδηγησει θαρρεις πετωντας στην κουζινα! Αλλο θεαμα εκει....αλευρια στο πατωμα και στα μαλλια, ζαχαρη αχνη κολλημενη στην ποδια ,ο νεροχυτης γεματος απλυτα σκευη (καποιου που παραλληλα ηθελε να παιζει οτι παρουσιαζει σε τηλεοπτικη εκπομπη τη συνταγη βγαζοντας οοοολα τα μπολακια και τους δοσομετρητες...) ,λερωμενες με ζυμες και μειγματα σελιδες που αντεχουν χρονια τωρα να κουβαλανε την ιδια παραδοσιακη συνταγη της μαμας/γιαγιας και χερακια που με ενα ανεξηγητο αισθημα ευφοριας, πλαθουν, ανακατευουν,ξεφουρνιζουν και αλλοτε καιγονται. Ειναι γνωστο οτι η ετοιμασια του φαγητου ειναι μια απο τις πιο εγκαρδιες προσφορες που μπορουμε να κανουμε στους αλλους ξεκινωντας απο την αιωνια μανα.. Παιδευεσαι για ωρες στην κουζινα( καλη ωρα σαν εμενα σημερα...) για να προσφερεις το καλυτερο που μπορεις οχι απλα για να καλυψεις την αναγκη των αλλων για τροφη αλλα για να τους προσφερεις απολαυση, απο τον ουρανισκο μεχρι το στομαχι.. Απο οτι λενε οι ειδικοι στη κουζινα το μυστικο για να το πετυχεις αυτο ειναι ενα: η αγαπη γι'αυτους που μαγειρευεις. Λενε οτι αυτο ειναι το κρυφο αλλα και πιο πολυτιμο καρυκευμα γι'αυτο και συνηθως δεν υπαρχει γευση που να συγκρινεται με της μαμας ή της γιαγιας. Περιμενοντας τα παιδια που φτανουν αποψε απο το Παρισι , αποφασισα να τους υποδεχτω ετσι ακριβως με εμφαση οχι τοσο στο δειπνο οσο στη συνοδεια του αυριανου πρωινου καφε! Αν κρινω απο τα σχολια για τη μυρωδια απο τη γειτονισσα μαλλον τα καταφερα καλα.. Ειναι υπεραρκετα για να εχουν σε ολη τη διαρκεια που θα μου περιγραφουν τις εντυπωσεις και τις εικονες τους απο το Παρισι..μηλοπιτα, κουλουρακια κανελλας, cookies με σοκολατα, κεικ σοκολατας με πορτοκαλι και το παραδοσιακο κεικ βανιλιας! Ξερω...τα παραδοσιακα Χριστουγεννιατικα γλυκα ειναι αλλα...Ελα ομως που δεν καταφερα να βρω πουθενα αχνη ζαχαρη και ανθονερο στη Σορια!!! Οπως και να εχει νομιζω τα παραπανω μια χαρα καταφερνουν να ανεβασουν το ζαχαρο μας στα υψη..χαχαχαχχαχα! Καλως να ορισετε!!!!

1 σχόλιο:

  1. Ilianaki moy, twra anakalypsa to blog sou! Teleio, an kai me koyrazei l;igo to mavro fonto!
    Kali xronia glykia moy, me to kalo na ertheis na se dw apo konta! Se filw glyka
    elina

    ΑπάντησηΔιαγραφή